negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για να μπορεί κάποιος να έχει επιλογή , γενικότερα , πρέπει πρώτα να έχει κρίση και παιδεία και σίγουρα το σήμερα δεν βοηθά και τόσο αν και υπάρχουν όλα τα μέσα.
Αν πάλι θες να καταλάβεις ποιο αναλυτικά την άποψη μου περί του θέματος ''Η αντικοινωνικότητα του βολέματος'' μπορείς να διαβάσεις τα προηγούμενα ποστ μου.....θα με συγχωρέσεις αλλά βαριέμαι να γράφω πάλι τα ίδια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αδύναμοι είναι και οι νεοέλληνες που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ασχολούνται με τον ναρκισσισμό τους το εύκολο χρήμα τα μπουζούκια τα γρήγορα αμάξια?
Όπως είπα και πριν το κακό δεν βρίσκετε στην ύπαρξη της μετριότητας αλλά στο γεγονός ότι σήμερα την λατρεύουμε την έχουμε κάνει πρωτοκαθεδρία!!!!
Σήμερα ο άνθρωπος έχει αξία ανάλογη με το τι μισθό παίρνει , από ποια μαγαζιά ψωνίζει και με τι αμάξι κυκλοφορεί...
Ποιες είναι οι σχολές αυτές που στην Ελλάδα έχουν την μεγαλύτερη συμμετοχή σπουδαστών?Μπορεί κάποιος να μου πει?
Πόσες φόρες στην τηλεόραση , είναι ένα μέσο που απευθύνετε στο ευρύ κοινό , έχει προβληθεί κάποια θεατρική παράσταση? κάποια έκθεση ? κάποια συναυλία , και δεν εννοώ του Νταλάρα?Και πόσες εκπομπές υπάρχουν που ασχολούνται με τους διάσημους και με τη πολυπόθητη γέννα της συζύγου του Ρουβά?
Υπάρχουν και άλλα κανάλια στην ελληνική τηλεόραση που εγώ δεν τα έχω παρακολουθήσει?
Είτε μας αρέσει είτε όχι , τουλάχιστον ο Νεοέλληνας έχει επικεντρωθεί στις υλικές του ανάγκες.Μέσα από αυτές επιβεβαιώνετε καλύπτει τις αδυναμίες του και όχι καλλιεργώντας το μυαλό ή το πνεύμα του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πιθανότατα ξεχνάς τις συνθήκες ζωής του τότε που ένωναν τους ανθρώπους ....ήταν ποιο σκληρές και αναγκαστικά οι άνθρωποι είχαν άλλου είδους σχέση για λόγους επιβίωσης.Ξεχνάς την σχέση της γυναίκας με του άντρα , που σίγουρα δεν είχαν τα ίδια δικαιώματα , ξεχνάς την αντιμετώπιση των παιδιών με ειδικές ανάγκες , ξεχνάς ότι τότε ένας γονιός απαντούσε όταν τον ρωτούσαν... πόσα παιδιά έχεις?Ένα παιδί και δυο κορίτσια.Πιθανότατα ξεχνάς πολλά πράγματα που σήμερα είναι δεδομένα (αυτό δεν σημαίνει ότι το σήμερα δεν είναι σκληρό) , όπως ξεχνάς ότι κανένας τρελός ή διαφορετικός άνθρωπος δεν ζήτησε ποτέ τον οίκτο αλλά τον σεβασμό.Εγώ πάλι γιατί έχω την αίσθηση ότι παλιότερα κοροϊδεύανε τον τρελλό του χωριού αλλά συγχρόνως είχανε την αίσθηση ότι το σωστό ήταν να τον βάλουνε σπίτι τους και να τον ταϊσουνε ενώ σήμερα δεν τον κοροϊδεύουμε αλλά προσποιούμαστε ότι δεν τον είδαμε? Λέγεται αυτό "ουσιαστικές σχέσεις", λέγεται αυτό αποδοχή του συνανθρώπου?
Εκτός των όλων αυτών δεν παρατήρησες ότι χαρακτήρισα την εποχή μας ως μεταβατική .....δηλαδή άχαρη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Για την διαμόρφωση της προσωπικότητας του κάθε πολίτη φέρουν ευθύνη πολλοί λόγοι.
Το οικογενειακό περιβάλλον παίζει έναν σημαντικό ρόλο.Το σχολείο που πια δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε , δεν προσφέρει παιδεία αλλά γνώσεις και επαγγελματικό προσανατολισμό σε κερδοφόρα επαγγέλματα.
Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μηχανή παραγωγής χρήματος.
Μια από τις βασικές λειτουργίες του σχολείου , είτε μιλάμε γία πρωτοβάθμια είτε για δευτεροβάθμια εκπαίδευση κλπ είναι να σε μάθει να σκέφτεσαι για να μπορείς αργότερα να έχεις κρίση......και όχι να βρίσκεσαι σε συνεχόμενη κρίση......
Είναι πολύ ποιο εύκολο να ελέγξεις πολίτες με απουσία σκέψης.
Η τεχνολογία που η ύπαρξη της θα βοηθούσε την ζωή μας αλλά μας έχει αποκόψει από την φύση μας και τους φυσικούς μας ρυθμούς.
Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου πέρα από το ότι είναι ''κληρονομική'' σε κάποιο βαθμό , επηρεάζετε από το ότι συμβαίνει γύρω του.
Παρόλα αυτά δεν νομίζω ότι υπάρχει συνταγή ... στο πως να βγάζουμε πολίτες με έντονη προσωπικότητα.
Ποιο εποικοδομητικό μάλλον θα ήταν να βγάζουμε υγιείς πολίτες κυρίως ψυχικά.
Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η εποχή που διανύουμε είναι μεταβατική κυρίως στην σχέση μας με μας αλλά και με τους άλλους.
Οφείλουμε να κάνουμε ποιο ουσιαστικές και αληθινές σχέσεις όπως και να αναγνωρίσουμε πια τις πραγματικές μας ανάγκες.Να αναγνωρίσουμε την φύση μας άλλα και να αποδεχτούμε αυτήν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Κάτι άλλο που πρόσεξα κατά την πορεία του θέματος: Πολλοί απ' αυτούς που υποστήριξαν πως η εργασία δεν μας απαλλάσσει απαραίτητα από τη μετριότητα (Lugar, Neraida και άλλοι) εμφάνισαν ως αντεπιχείρημα, ότι μπορεί κάποιος αντ' αυτού να αφιερώσει χρόνο στα παιδιά ΤΟΥ, να κάνει πράγματα για τον εαυτό ΤΟΥ, να περάσει καλά για πάρτη ΤΟΥ. Καμμία αναφορά σε κοινωνική προσφορά και επίτευξη στόχων μέσω ομαδικότητας. Σημεία των καιρών. Μέτριος δεν θεωρείσαι, όταν σε νοιάζει μόνο το τομάρι σου και εργάζεσαι αποκλειστικά γι' αυτό. Κι όμως ο Τσίπουρος είχε θέσει εξ αρχής το θέμα της κοινωνικής προσφοράς. Καθόλου άδικος λοιπόν ο τίτλος του θέματος, που μιλάει για την "Αντικοινωνικότητα του βολέματος".
Chaos δεν θα διαφωνήσω μαζί σου σε ότι έχεις πει μέχρι τώρα....ούτε στο ότι ενώ δεν μπορούμε να ορίσουμε την μετριότητα μπορούμε να την αναγνωρίσουμε όταν την δούμε μπροστά μας.
Το βόλεμα λοιπόν είναι σημείο των καιρών μας.Υπάρχει ένα γενικότερο βόλεμα και μια επιθυμία στο να κατακτούμε πράγματα με ευκολία και με ταχύτητα.
Αυτό το χρόνος για τα παιδιά μου που ειπώθηκε από πολλούς , σήμερα εμένα με κάνει να έχω υποψίες...
Μια γυναίκα Ελληνίδα στην εποχή της γιαγιάς μου ήταν πολύ δύσκολο να κάνει καριέρα ,πιθανότατα δεν γνώριζε καν την λέξη.Αλλά η προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο ήταν πολύ σημαντική και σίγουρα μια τέτοια γυναίκα δεν θα την χαρακτήριζα ως μετριότητα.
Ήξερε να μεγαλώσει αλλά και να εκπαιδεύσει τα παιδιά της , με τα τότε δεδομένα.
Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει ραγδαία και η εκπαίδευση των παιδιών από τούς γονείς οφείλει να είναι τελείως διαφορετική , ποιο πολύπλοκη θα έλεγα και καθόλου εύκολη.
Ο χρόνος δεν είναι απαραίτητα το χρυσό κλειδί σε μια τέτοια περίπτωση αλλά μάλλον η ποιότητα της σχέσης γονέα με τον εαυτό του και στην συνέχεια γονέα με παιδιού.
Εδώ νομίζω ότι έχουμε μια σημαντική πηγή του κακού , του βολέματος.
Όταν λοιπόν έχουμε γονείς που ψεύδονται στους εαυτούς τους και στα παιδιά τους που στην συνέχεια θα γίνουν ενεργοί πολίτες μιας χώρας πως είναι δυνατόν να μην έχουμε βολεμένους πολίτες και μια κοινωνία που νοσεί?
Όταν έχουμε έναν γονέα που αρέσκεται στην καλοπέραση ως την υπέρτατη αξία?Όταν ο μοναδικός του στόχος είναι μια καλή ζωή με βασική αξιολόγηση το προσωπικό όφελος ακόμα και σε βάρος του γενικού καλού?
Ένα παιδί αντιλαμβάνεται το ψέμα και πιθανότατα να το μιμηθεί ως ενήλικας.
Είναι ποιο εύκολο να παρέχουμε στους εαυτούς μας αλλά και στην οικογένεια μας υλικά αγαθά από το να μας μάθουμε ......αυτό σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να πονέσεις και ο άνθρωπος σήμερα είναι μάλλον φυγόπονος.
Αυτό το κτητικό ΤΟΥ που αναφέρεις πολύ σωστά έρχεται σε αντίθεση με την προσφορά.
Έχουμε γίνει αρκετά εγωιστές ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε στους άλλους κατανόηση ψυχή αγάπη συγκέντρωση και όλο αυτό σίγουρα δεν έχει να κάνει με την απουσία χρόνου.
Το να σε νοιάζει τελικά το τομάρι σου δεν είναι κακό ..κακός μάλλον είναι ο τρόπος που επιλέγεις να σε νοιάζει.
Έχοντας ανθρώπους σε μα κοινωνία που έχουν συμφιλιωθεί με τους εαυτούς τους που έχουν συνειδητοποιήσει τις πραγματικές τους ανάγκες που μπορούν να παραμερίσουν τον εγωισμό τους και να σεβαστούν τον διπλανό τους πόσες πιθανότητες έχουμε να ξορκίσουμε το βόλεμα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δεν ξέρω εάν μπορούμε να ορίσουμε την ευτυχία αφού όπως λες δεν είναι κοινή σε όλους.Το μόνο ίσως που θα μπορούσα να πω είναι ότι η ευτυχία δεν κατακτιέται αποκλειστικά και μόνο με τα υλικά αγαθά.Έπειτα θα πρέπει να ορίσουμε την επιτυχία και κατʼ επέκταση και την ευτυχία...
Δε πιστεύω πως είναι κοινές έννοιες για όλους...
Ιsiliel το θέμα μάλλον είναι πολύπλοκο με πολλές πτυχές..και δεν νομίζω ότι υπάρχει μια πηγή κακού
Το περιβάλλον είναι μια άλλη κουβέντα με πολύ ενδιαφέρον νομίζω και θα ήθελα κάποια στιγμή να την κάνουμε ............το περιβάλλον έχει πληγεί ανεπανόρθωτα, οι ανθρώπινες σχέσεις πλημμυρίζουν από αμφιβολία και κάθε διαφορετικότητα κρίνεται αποτρόπαιη.
Οι ανθρώπινες σχέσεις κατά την γνώμη μου βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο, και ίσως είναι η πρώτη φορά που ο άνθρωπος καλείτε για μένα , να κάνει ποιο ουσιαστικές σχέσεις ποιο αληθινές.Να αποδεχτεί τον εαυτό , την φύση του σε βάθος και κατά προέκταση και τον συνάνθρωπο του.
Η φοβία νομίζω ότι περιγράφει με μεγαλύτερη ευκρίνεια αυτό που λες.Ο φόβος έχει να κάνει με πραγματική απειλή...Οι άνθρωποι πασχίζουν για μια ουτοπική ασφάλεια ενόσω το κοινό πρόσταγμα της εποχής είναι ο ...φόβος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πρέπει μάλλον να σου επισημάνω ότι με έναν παρόμοιο τρόπο σκεφτόταν όλη η Ελλάδα από την δεκαετία του ογδόντα τουλάχιστον......άσπρο ζιβάγκο ή πράσινη γραβάτα... πιάτα να σπάνε συνέχεια και γαρύφαλλα πολλά από τα νεκροταφεία μαζεμένα να εξεσφεντονίζονται στις πίστες.Με μια θέση στο δημόσιο και με την σιγουριά που σου παρείχε είχες άπλετο χρόνο να κάνεις τα πάντα .....αλλά τελικά ο Έλληνας τότε επέλεξε αυτά που προανέφερα και άλλα πολλά και όχι να μεγαλώσει τα παιδιά του ήρεμα όπως ισχυρίζεσαι εσύ.Πρώτον ας είμαστε ρεαλιστές και ας έχουμε στο μυαλό μας με τι συνθήκες ζούμε..
Γιατί να αισθάνομαι μέτρια; που έχω μια δουλειά που με απασχολεί 7 ώρες μόνο την ημέρα;
που έχω χρόνο να είμαι με το παιδί μου; που έφτασα το παιδί μου 14 μηνών και μεγάλωσε ήρεμο με την μητέρα του; που έχω έναν σίγουρο μισθό και μπορώ να κάνω κινήσεις με άνεση και σιγουριά;;;εγώ αυτό δεν το βλέπω μετριότητα αλλά σιγουριά..
Δεν είμαι μέτρια γιατί με τον χρόνο που μου αφήνει η δουλειά και κυρίως το γεγονός ότι είμαι ήρεμη μου δίνουν περιθώρια να κάνω πολλά πράγματα που σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσα να κάνω...Ναι έχω χρόνο για το σπίτι μου και έχω χρόνο και για μένα σαν άτομο.Μπορώ και μαθαίνω πράγματα και εξελίσσω την γνώση μου κάθε μέρα όλο και περισσότερο...Μπορώ και ασχολούμαι με τον εαυτό μου από θέμα περιποίησης...Μπορώ να κάνω σκέψεις για μεγάλα σχέδια με την σιγουριά που η δουλειά μου δίνει ...και χίλια δυο άλλα...
Εσύ όλα αυτά τα θεωρείς μετριότητα;
Εμένα εάν με ρωτήσεις προσωπικά δεν μπορώ να σου πω με τα σιγουριάς ότι η ασφάλεια και η σιγουριά είναι σύμμαχος της δημιουργίας η των μεγάλων σχεδίων όπως λες.Σίγουρα κινδυνεύει κάποιος από εφησυχασμό και απουσίας σκέψης.Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας γονέας μπορεί να ζει ήσυχος ή σίγουρος όταν μεγαλώνει ένα παιδί...και δεν αναφέρομαι φυσικά στην παροχή υλικών αγαθών αλλά σε μια βαθύτερη ανησυχία και αναζήτηση που οφείλουμε να έχουμε όλοι μας.
Το να αναζητάς απεγνωσμένα μια θέση στο δημόσιο σκοπεύοντας την σιγουριά σε μένα μοιάζει ουτοπία εάν σκεφτείς μόνο το γεγονός ότι όλα γύρω σου είναι ρευστά και μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή αδυνατώντας να προβλέψεις το πότε και το πως.
Δεν θέλω να πω ότι εσύ προσωπικά κάνεις αυτό η σκέφτεσαι κάπως έτσι ....απλά επισημάνω ότι έτσι σκέφτονται οι περισσότεροι πολίτες τούτης της χώρας..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Είναι κακό κάποιος να μην βάζει ''υψηλούς στόχους''...να αρκείτε στα λίγα? Αυτά τελικά μπορεί να τον κάνουν ευτυχή..και δεν το θεωρώ και τόσο εύκολο τελικά , τον ολιγαρκή..Δεν νομίζω ότι μπορούμε έτσι εύκολα να ορίσουμε ποιοι είναι οι υψηλοί και ποιοι οι χαμηλοί στόχοι.Διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και στα βιώματα του.Η έλλειψη αυτοπεποίθησης τελικά μπορεί να σε οδηγήσει σε φιλοδοξίες και στόχους που αδυνατείς να ολοκληρώσεις γιατί δεν μπορείς απλά να σε εκτιμήσεις εσένα και τις δυνατότητες σου( υπερεκτίμηση)............ Όταν κάποιος δεν βάζει στόχους ή βάζει απλούστατους και υποτυπώδεις στόχους που ανατανακλούν την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Όταν κάποιος βολεύεται με τα λίγα και δεν έχει φιλοδοξίες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.