mariannaprl
Νεοφερμένος
Η mariannaprl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών, Φοιτήτρια του τμήματος Χημείας Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 48 μηνύματα.
31-05-19
20:21
Καλησπέρα σας. Έδωσα πανελλήνιες για πρώτη φορά την χρονιά 2017-2018 δηλαδή πέρισυ , δεν διάβαζα αρκετά απο ενα σημείο και μετά , κούραση ίσως δεν ξέρω. Έγραψα 12.000 μόρια περίπου και πέρασα σε μια σχόλη που για " καλή " μου τύχη ήταν πανεπιστήμιο. Γράφτηκα και παρά την πίεση των γονιών μου και των κοντινών μου ανθρώπων παίρνω την απόφαση να δώσω 2ή φορά πανελλαδικές. Σε 1 μήνα και λίγο παραπάνω ξεκινάνε οι πανελλαδικές ξανά. Είμαι θετική κατεύθυνση. Στα Μαθηματικά και στην Χημεία εχω δεί απίστευτη βελτίωση που να πώ την αλήθεια δεν την περίμενα. Στην Φυσική όμως παραμένω το ίδιο αδύναμος με πέρισυ , δεν ξέρω ίσως απλά δεν το εχω και όσο και να προσπαθήσω να μην μπορέσω να βελτιωθώ ποτέ. Στην Έκθεση είμαι χειρότερα απο ποτέ. Ενω ξεκίνησα με πάθος και με όρεξη εδω και 2 μήνες δεν διαβάζω όσο πρέπει. Δεν ξέρω τι θα γίνει φέτος πάντως είμαι πολύ μακριά απο τον στόχο μου με τέτοιες δυνατότητες. Σκέφτομαι για 3ή φορά πανελλαδικές αλλα με ιδιαίτερα στην Έκθεση και στην Φυσική. Θα ήθελα την γνώμη σας. Αξίζει;
Λοιπον ακου.
Οσο τρελο κι αν ακουγεται ημουν ακριβως στην ιδια φαση με σενα περσι
Εδωσα πρωτη φορα το 2017 πανελληνιες εγραψα 11000 μορια αποτι θυμαμαι (εγω ειμαι στο 3ο πεδιο) και αποφασισα να ξαναδωσω 2η φορα. Και το μαθημα στο οποιο ειχα δυσκολια ηταν (σοκ) η Φυσικη... αρα με λιγα λογια σε νιωθω.
Τη δευτερη χρονια (2018) εγραψα πανελληνιες εχοντας παλι ανασφαλεια και προβλημα με τη φυσικη, εχοντας βελτιωθει σε χημεια και βιολογια και με καποιες αδυναμιες στην εκθεση και ετσι εγραψα(μετρια προς καλα αλλα οχι αρκετα για το στοχο που ειχα) περασα σε μια σχολη, πηγα γραφτηκα αλλα τωρα δινω 3η χρονια.
Εχω να πω πως ειναι πολυ δυσκολη η τριτη φορα αλλα για μενα αξιζει. Δεν θελω να σου δωσω ψευτικες ελπιδες της μορφης "ολα θα πανε τελεια, το χεις σιγουρο, δεν θα αντιμετωπισεις καμια δυσκολια" κλπ
Ακομη και τωρα δεν ειμαι και η καλυτερη στη φυσικη, οσο και να προσπαθησα αλλα βελτιωθηκα σε ικανοποιητικο επιπεδο την τριτη χρονια και πιστευω εγινα αριστη σε χημεια και βιολογια καλυπτοντας κενα απο τις προηγουμενες χρονιες.
Ταυτοχρονα ως αποφοιτος ειδικα 3ης χρονιας αποκτας πολυ μεγαλυτερη εμπειρια και αυτοπεποιθηση απο τα παιδια που δινουν 1η και 2η φορα.
Εκθεση ειναι θεμα εξασκησης και πιστευω αν δωσεις βαση και γραφεις μια εκθεση και μια περιληψη τη βδομαδα θα βελτιωθεις ΣΙΓΟΥΡΑ.
Η μονη συμβουλη που εχω να σου δωσω αμα τελικα αποφασισεις να δωσεις ξανα ειναι να μην εχεις ως δεδομενο οτι θα γραψεις καλα στα μαθηματα που εισαι ηδη καλος. Δωσε περισσοτερη βαση στη φυσικη προφανως που αναγνωριζεις οτι εχεις το προβλημα αλλα σε καμια περιπτωση μην παραμελησεις τη χημεια και τα μαθηματικα. Ειδικα αυτα τα μαθηματα θελουν ΣΥΝΕΧΩΣ εξασκηση και θα σου προτεινα τουλαχιστον να ζητησεις απο καποιον παλιο σου καθηγητη να σου βαζει διαγωνισματα κλπ ή να κανεις ξερωγω ενα μαθημα το μηνα απλως για να μη χασεις τη σειρα σου.
Επισης μην το αφησεις το καλοκαιρι γιατι μεσα σε τρεις μηνες χωρις εξασκηση πιστεψε με ξεχνιουνται πολλα. Καλα μην κατσεις μεσα στο σπιτι κλειδωμενος λυνοντας ολες τις ασκησεις των βοηθηματων. Αλλα αμα μπορουσα να γυρισω πισω στο περσινο καλοκαιρι θα εριχνα μια ματια μια στο τοσο ωστε να μην μου φανουν βουνο οταν ξαναρχισα τα μαθηματα το σεπτεμβρη.
Το καλοκαιρι να ξεκουραστεις να κανεις τα μπανια σου να κοιμηθεις καλα να εχεις ενεργεια για την χρονια που θα ακολουθησει γιατι πιστεψε με θα τη χρειαστεις.
Κατι ΠΟΛΥ σημαντικο επισης που πρεπει να τονισω
Μην εγκαταλειψεις τελειως φετος. Σε μια βδομαδα (ΘΕΕ ΜΟΥ) δινουμε και οσο κι αν πιστευεις οτι δεν θα τα πας οσο καλα οσο θες και σκεφτεσαι να ξαναδωσεις η γνωμη μου ειναι να παλεψεις οσο γινεται και να γραψεις οσο το δυνατον περισσοτερα μορια μπορεις. Ποτε δεν ξερεις τι θεματα πεφτουνε και ποσο κωλοφαρδος μπορει να σαι Ασε που μπορει να σου αρεσει η σχολη που θα μπεις. Πραγματικα δεν μπορεις να ξερεις αμα δεν πας να τη δοκιμασεις(Εστω την πρωτη μερα βρε ανθρωπε).
Ασε τις σκεψεις για 3η χρονια αυτη τη στιγμη στην ακρη και αντιμετωπισε αυτες τις πανελληνιες σαν τις τελευταιες που θα δωσεις και βαλε τα δυνατα σου! Δεν θα χασεις απολυτως τιποτα και μονο καλο μπορει να βγει απαυτο. Ασε που αμα γραψεις καλα φετος θα εχεις περισσοτερη αυτοπεποιθηση του χρονου και πιο ανεβασμενο το ηθικο που θα ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ πλεονεκτημα σε σχεση με ολους τους αλλους. Και θα χεις και την αλλη σχολη για μπακ απ ηδη κατοχυρωμενη και δεν θα χεις το αγχος οτι θα μεινεις απεξω.
Επισης ακομα και τελευταια στιγμη ολο και κατι μπορεις να σωσεις(μιλαω απο προσωπικη εμπειρια, ναι φιλε μου γινονται και θαυματα) γιαυτο κατσε στρωσου και γραψε οτι μπορεις.
Περιληπτικα:
Γενικα μεγαλη ταλαιπωρια
Απεριγραπτη κουραση
Αρκετα μενταλ μπρεικνταουνς κατα τη διαρκεια(δεν αποκλειεται και η πιθανοτητα να τα παρατησεις, πηγα να το παθω καπου στον ιανουαριο αλλα παλι καλα συνηλθα)
ΑΛΛΑ
εχεις πολυ μεγαλυτερες πιθανοτητες να περασεις εκει που πραγματικα σου αρεσει και ως αποτελεσμα να κανεις στο μελλον ενα επαγγελμα που θα σε κανει ευτυχισμενο
πολυ μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση
απεριοριστο χρονο για διαβασμα(προτεινω να βγαινεις και λιγακι εξω γιατι θα τα παιξεις αμα εισαι κλεισμενος συνεχεια)
εισαι πολυ πιο εμπειρος σε σχεση με τους αλλους υποψηφιους
πραγματα που στους αλλους φαινονται "παγιδες" εσυ κατα 95% πιθανοτητα τα χεις ξαναδει αρα δεν νομιζω να την πατησεις σε πολλαπλης/Σ-Λ και μικρολεπτομερειες στις εκφωνησεις που οι περισσοτεροι δεν πιανουν γιατι δεν εχουν εξασκηθει αρκετα
Ο,τι κι αν αποφασισεις να κανεις καλη επιτυχια!
Ειναι εφικτό να γραψει καποιος 6-7 χιλιαδες μορια πανω? (Ας πουμε με την μεγιστη προσπαθεια)
Εφικτο προφανως και ειναι! Προσωπικα πρωτη χρονια εγαψα 11000 και δευτερη σχεδον 17000. Με την μεγιστη προσπαθεια πιστευω σιγουρα θα τα καταφερεις καλη επιτυχια σου ευχομαι και μην κολλας στα μορια αυτη τη στιγμη. Δωσε τον καλυτερο σου εαυτο
Καλησπέρα σε όλους. Ήρθα να σας πω τον πόνο μου...
Πανελλήνιες έδωσα για πρώτη φορά το 2016. Απέτυχα παταγωδώς, κι εισάχθηκα σε μια σχολή που ήταν η 4η επιλογή μου στο μηχανογραφικό. Πέρασα το καλοκαίρι κλαίγοντας, δεν μπορούσα όμως να διανοηθώ ότι θα ξανάδινα. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν επρόκειτο να περνούσα όλη αυτή τη διαδικασία πάνω από μία φορά.
Με τα πολλά, άρχισαν τα μαθήματα στη σχολή μου, και ξεχάστηκα. Είχα κάνει παρέες, παρακολουθούσα ανελλιπώς τα εργαστήριά μου, μπλέχτηκα με πολιτικά. Με είχε συναρπάσει η φοιτητική ζωή, κι ας έμενα ακόμη με τους γονείς μου. Τέτοια ήταν η κατάσταση τα δύο πρώτα χρόνια. Μέχρι που χτύπησα τα 20. Τότε, με έπιασε μια τεράστια κρίση ταυτότητας και κατάθλιψη. Αναρωτιόμουν τι έκανα με τη ζωή μου, γιατί δεν ασχολιόμουν με κάποιο αντικείμενο που με γέμιζε, πώς θα άντεχα άλλα 2-3 χρόνια στη σχολή μου που είχε αρχίσει να μου φαίνεται παντελώς αδιάφορη και πώς θα 'βρισκα τη διάθεση μετά το πτυχίο να άρχιζα απ' το μηδέν σε κάποια άλλη σχολή. Ουσιαστικά, εξερράγησαν τ' απωθημένα που έκρυβα απ' τον ίδιο μου τον εαυτό. Το 5ο εξάμηνο σταμάτησα να παρακολουθώ τη σχολή μου και το 'ριξα στις βόλτες για να ξεσπάσω. Μέχρι τα μέσα του εξαμήνου. Έπειτα, χωρίς ψυχολογική ετοιμότητα, ακολουθώντας μια παρόρμηση της στιγμής, πήγα και γράφτηκα σε φροντιστήριο για να ξαναδώσω...
Πέρασα μήνεε χωρίς να βγω απ' το σπίτι, με φουλ πίεση. Είχα όμως ξεσυνηθίσει. Οι βαθμοί μου στα διαγωνίσματα του φροντιστηρίου δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες μου. Όλοι με συνέχαιραν για την προσπάθειά μου, εγώ όμως την έκρινα άκαρπη. Δεν θα έγραφα -δεν θα γράψω- 18.000+ μόρια ώστε να εισαχθώ στη Νομική Αθήνας. Κουράστηκα. Σωματικά και ψυχολογικά. Την Παρασκευή ξεκινάμε. Κοντεύει να μου στρίψει απ' το άγχος. Κι όσο σκέφτομαι πως θα φάω άλλη μια χρονιά πάνω απ' τα βιβλία, κλεισμένος στο σπίτι, για να βρεθώ πρωτοετής στα 22 μου, με πιάνει τρέμουλο. Αποκόπηκα απ' τις παρέες μου, δεν έχω ερωτική ζωή και νιώθω ανασφαλής σ' όλους τους τομείς. Συν τοις άλλοις, δεν έχω ιδέα τι θα γίνει με το νέο μάθημα της Κοινωνιολογίας και με τη Λογοτεχνία, με τα οποία δεν έχω καμία τριβή από φέτος. Έχει βρεθεί κανείς σ' ανάλογη θέση;
Λυπαμαι πραγματικα για οσα εχεις περασει. Δεν εχω βρεθει σε αναλογη θεση γιαυτο δεν θα σου πω τα κλασικα λογια παρηγοριας σε φαση "σε καταλαβαινω, νιωθω τον πονο σου" κλπ. Το μονο που μπορω να κανω ειναι να φανταστω ποσο δυσκολο ειναι αυτο για σενα.
Περα απο αυτα εχω να σου πω πως η ηλικια στην οποια θα μπεις στο πανεπιστημιο δεν θα επρεπε να σε απασχολει.
Σκεψου το ετσι: προτιμας να σαι 2-3 χρονια μεγαλυτερος απο τους συμφοιτητες σου(δεν θα το καταλαβει κανενας εντωμεταξυ εκτος αμα τους το πεις εσυ ο ιδιος ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ 40 ΧΡΟΝΩΝ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΙΟΛΑΣ) σε μια σχολη που αγαπας με σκοπο να ακολουθησεις στο μελλον ενα επαγγελμα για το οποιο θα εισαι παθιασμενος ή να συνεχισεις να εισαι σε μια σχολη η οποια δεν σε γεμιζει και σε κανει να νιωθεις κουρελι; Το να τα παρατησεις τελειως και να κατσεις να μιζεριασεις δεν το αναφερω καν σαν επιλογη για ευνοητους λογους.
Ασε που σε μια σχολη οπως η νομικη (αθηνας κιολας) πολλοι συμφοιτητες σου θα ειναι ατομα που εχουν δωσει 2η και 3η φορα για να περασουν.
Αλλοι θα χουν μπει απο κατατκτηριες(ΑΠΟ ΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ 25ΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ 30ΑΡΙΔΕΣ ΘΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΚΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ)
Μην απογοητευεσαι που δεν απεδωσες οσο ηθελες μεσα σε ενα εξαμηνο. Ειναι απολυτως φυσιολογικο, ειδικα δεδομενου της ψυχολογικης σου καταστασης και του μεγαλου διαστηματος απο τοτε που ειχες διαβασει τελευταια φορα για πανελληνιες(εδω τα ξεχναω εγω μεσα σε μιση βδομαδα αμα δεν κανω επαναληψη φαντασου εσυ δηλαδη).
Οι παρεες σου αμα αξιζαν θα ειναι διπλα σου και θα σε υποστηριζαν. Κριμα γιαυτους βασικα που αποκοπηκαν απο εσενα. Επειδη δεν ξερω ομως το φουλ στορυ δεν θελω να επεκταθω σε αυτο, αμα πιστευεις οτι τους θες στη ζωη σου και ισως ησουν κι εσυ λαθος κατα καποιον τροπο απεναντι τους μιλα τους, εξηγησε τους την κατασταση σου και αμα νοιαζονται θα σε καταλαβουν και θα σε βοηθησουν.
Τωρα ρε μαν στα ερωτικα δεν εχω καποια συμβουλη ειμαι ασχετη με αυτα υπομονη να μπεις στη σχολη και θα βρεις γκομενακι(μην την πεσεις σε κανα 17χρονο ομως και εχουμε αλλα).
Και το πιο σημαντικο
Μια χρονια ειναι θα περασει. Οσο βασανιστικο κι αν ακουγεται θα σου φανει τοσο λιγο και θα δεις οτι αξιζει ΤΟΣΟ πολυ οταν θα μπεις εκει που θες. Φαινεται οτι το θες πολυ.
Δωσε τον καλυτερο σου εαυτο τωρα. Πραγματικα κανε οτι καλυτερο μπορεις. Κι ας μην μπεις φετος ρε φιλε τουλαχιστον να μην παει χαμενος ο κοπος σου γιατι τοτε θα νιωσεις ακομα χειροτερα.
Για τη Λογοτεχνια και την κοινωνιολογια σκεψου οτι κανενας δεν θα ξερει ακριβως τι θα παιχτει. Δεν θα εισαι ο μονος ολοι στα τυφλα θα πανε να δωσουν. Εσυ θα το χεις ξαναπερασει εντωμεταξυ 2 φορες το μαρτυριο, εισαι και πιο ωριμος απο τους υπολοιπους υποψηφιους εισαι σε πλεονεκτικη θεση απεναντι τους.
Ωστοσο ενα πραγμα που θα προτεινα ειναι να πας να ζητησεις βοηθεια απο καποιο ψυχολογο. Ισως να μην σου φαινεται απαραιτητο αλλα η σωστη ψυχολογια θα σε βοηθησει απιστευτα πολυ.
Οσο θα περνανε οι μηνες και θα παρατηρεις βελτιωση στα μαθηματα θα σου ανεβαινει η αυτοπεποιθηση. Αμα πας και φροντηστηριο με αλλα παιδια θα βρεις και κοσμο να ανταλασσεις εστω μια κουβεντα βρε παιδι μου δεν σου λεω να τους πιασεις κολλητους.
Τα πα πολυ ανακατεμενα ελπιζω εστω και ενα πραγμα απαυτα που ειπα να βοηθησαν εστω και λιγο
ΚΑΙ ΞΑΝΑΛΕΩ ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ
Αμα παρεις αποφαση να ξαναδωσεις φροντισε να ξεκουραστεις οσο γινεται αυτο το καλοκαιρι. Και μαθηματα αν κανεις καλοκαιρινα να δωσεις βαση αλλα μην εξαντληθεις απο την αρχη γιατι θα σου χρειαστει δυναμη και ενεργεια για τη συνεχεια.
Κουραγιο και καλη επιτυχια! Ελπιζω να περασεις και φετος κι ας σου φαινεται απιστευτο τωρα. Οπως ειπα και παραπανω σε ενα αλλο παιδι: Ποτε δεν ξερεις τι πεφτει, ποτε δεν ξερεις ποσο κωλοφαρδος μπορει να σαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.