Great Chaos
Περιβόητο μέλος
φορολογούνται χωριστά ή και τα δυο αντάμα.
Ομως το εις την ύπαιθρον λαμβάνον χώραν χέσιμον
τυγχάνει εξαιρέσιμον.
Γεώργιος Σουρής
Πάντοτε καυστικός και πάντοτε επίκαιρος, ο Σουρής με τη χρυσή πένα και την ατσάλινη λεπίδα. Άλλωστε τα βασικά δεν έχουν αλλάξει στην Ελλάδα από την εποχή του Όθωνα μέχρι σήμερα. Δάνεια, χρεωκοπείες και ξένες επεμβάσεις ή διεθνείς οικονομικοί έλεγχοι. Τουλάχιστον μπορούμε ακόμη να χαμογελάμε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να βουλώσει κανείς το στόμα της Τρέμη (τρέμω, τρέμω...), του Πρετεντέρη (pretender), του Καψή, της Στάη, του Τσίμα τσίμα κι όλων των εγκάθετων κονδυλοφόρων που μετέτρεψαν ένα δημόσιο λειτούργημα σε κακούργημα. Χαιρετίζω λοιπόν τους αγωνιστές της ΕΣΗΕΑ για την πρωτότυπη αυτή μορφή αντίστασης που επέλεξαν. Μακάρι όλοι οι ταγματασφαλίτες και οι ρουφιάνοι της Ελλάδας ν' ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
Μόνο που με στεναχωρεί το ότι δεν θα μάθω το αποτέλεσμα του Άρη απόψε γαμώτο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
τα βάζουν να αφομιώνουν ελλειπείς γνώσεις, κάθε είδους γνώσης, προκειμένου να μην αποκτήσουν ποτέ Γνώση!!
Έτσι, όχι μόνο γίνονται ημιμαθείς ενήλικες, πιθηκίζοντας έννοιες τις οποίες δεν έχουν καλά αφομοιώσει,
αλλά τα κάνουν δια του βασανισμού να απεχθάνονται κάθε είδους μάθηση...
Οι κατάλληλοι "ψηφοφόροι" των κατοχικών κυβερνήσεων του ΔΝΤ, βγαίνουν απ' τη γραμμή παραγωγής του Metropolis!!
Η υπερπληροφόρηση καταλήγει σε αποπληροφόρηση που να πάρει...
Τα παιδιά μας πάσχουν από υπερΠΡΟγραμματισμό.
Εάν δεν τα αλέσει τώρα η κρεατομηχανή των Pink Floyd,
Θα το κάνει αργότερα στα πανεπιστήμια.
Όλα με πρόγραμμα, τα παιδικά μας χρόνια, η εφηβεία μας, ολόκληρη η ζωή...
Και χρειάζεται χαρτιά η ζωή, όπως τα φύλλα χρειάζονται τον ήλιο. Πτυχία, μεταπτυχιακά, τρεις ξένες γλώσσες, επτά κρατικές πιστοποιήσεις, δέκα ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, ολίγη λογιστική από ΙΕΚ δήθεν College , διαβόλους, τριβόλους, πτυχία, χαρτιά, χαρτομάζα, χαρτοπόλεμος...
Γιατί; Για να βγουν στην αγορά εργασίας. Τους αντιμετωπίζουν με συγκαταβατικό χαμόγελο: "Λυπούμεθα, αλλά ξέρετε, όλοι πλέον έχουν πτυχία, μεταπτυχιακά, τρεις ξένες γλώσσες, επτά κρατικές πιστοποιήσεις, δέκα ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, ολίγη λογιστική από ΙΕΚ δήθεν College , διαβόλους, τριβόλους, πτυχία, χαρτιά, χαρτομάζα, χαρτοπόλεμο... Τόσα κι άλλα τόσα, να φαν κι οι κότες, πληθωρισμός πτυχίων, πληθωρισμός νομισμάτων, 20% ανεργία"...
Διαβάστε ρεμάλια, να γίνετε ανθρώποι!!! Τουλάχιστον δέκα ώρες τη μέρα, για το καλό σας!!
Αντισταθείτε!! Φτύστε την κονσερβαρισμένη μάθηση, στα μούτρα τους. Μαγειρέψτε τη γνώση σας από μόνοι σας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο μικρός alllantin έπαιζε αμέριμνος, όταν είδε κάτι να χρυσοφέγγει διακριτικά στην απέραντη αμμουδιά του έρημου μυαλού του. Γεμάτος λαχτάρα, καθώς πίστεψε ότι βρήκε ένα καινούριο παιχνίδι για να διασκεδάσει την πλήξη που προκαλεί στον ανυπόφορα απαιτητικό εαυτό του, με τον οποίο είναι βαθιά ερωτευμένος και φοβάται μήπως εκείνος βαρεθεί και τον παρατήσει σύξυλο για κανένα νεαρούδι, όρμηξε σαν την κίσσα και άρπαξε αυτό που άστραφτε, πιστεύοντας, όπως όλοι οι ανόητοι στους αιώνες των αιώνων, ότι θα μπορούσε να είναι χρυσός. Ένα μπρούτζινο λυχνάρι αποκαλύφθηκε άξαφνα μπροστά στα έκπληκτα μάτια του alllantin και στην περιφρονητικά νωχελική κι υπεράνω ματιά του εαυτού του. Τότε ο alllantin σκέφτηκε πόσο υπέροχα σκουπίδι θα ένιωθε, αν κατάφερνε να κοιτάξει κατάματα εκείνο το υπεροπτικό βλέμμα κι υγράνθηκε στα πιο απόκρυφα σημεία της ψυχής του . Αφού κοίταξε γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς, άρχισε να γυαλίζει το λυχνάρι, με την ελπίδα να μπορέσει να καθρεφτιστεί στην στιλπνή επιφάνειά του.
"ΠΟΙΟΣ ΞΥΠΝΗΣΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ???" ακούστηκε ξαφνικά μια στεντόρεια φωνή, με μια υφέρπουσα κρυφοαδερφίστικη χροιά που τον αναστάτωνε, για λόγους που δεν μπορούσε επακριβώς να προσδιορίσει. Ένα πελώριο τζίνι, με μορφή φρακταλικής ερυθροκίτρινης σπείρας που ξετυλιγόταν αέναα μέσα στο σκότος της Αβύσσου, ξεπρόβαλε γεμίζοντας τον χώρο μπροστά στα εκστατικά μάτια του alllantin, που ένιωθε τόσο μικρός κι ανήμπορος μπροστά στο στοιχειό, σε σημείο να νιώθει σχεδόν ερωτευμένος ή τουλάχιστον ξαναμμένος. Ενθυμούμενος την μακρινή ελληνική του καταγωγή, μιας και πριν κάμποσες γενιές ένας Έλληνας είχε εξαπατήσει τον Εβραίο προ προ προ προ προ πάππου του σε παιχνίδι με στημένα ζάρια και με στοίχημα τέσσερις καμήλες δρομείς που κόστιζαν μια περιουσία κι εκείνος προτίμησε να του πουλήσει την μοναχοκόρη του, προκειμένου να γλιτώσει τόσο τις καμήλες, όσο και την καθόλου ευκαταφρόνητη προίκα που θα έπρεπε ειδάλλως να της δώσει, σκεφτόταν ήδη τις ευχές που θα έκανε, χωρίς καν να νοιαστεί ποιο ακριβώς θα ήταν το αντίτιμο γι' αυτές.
"Ω τζίνι του Χάους, εσύ που είσαι πάνσοφο και πανίσχυρο", άρχισε να το γλύφει ασύστολα και βδελυρά, καθώς τα ελληνικά γονίδια είχαν επικρατήσει πάνω σε όλες τις ύποπτες επιμειξίες που είχαν καταλήξει στη μάταιη ύπαρξή του, "έχω τέσσερις ευχές να σου κάνω".
"ΡΕ ΚΑΝΑΓΙΑ, ΜΗΠΩΣ ΕΙΧΕΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΒΡΑΙΟ ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΡΟ ΠΟ ...εχμ...ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΧΙΣΕΣ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΓΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ???" άστραψε και βρόντηξε το πνεύμα, "ΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!", κατέληξε.
"Τρεις" ανταπάντησε ο alllantin.
"ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ"
"Δύο κι είκοσι πέντε"
"ΔΥΟ"
"We 've got a deal!!", έτριψε τα χέρια του ο alllantin.
"ΩΡΑΙΑ, ΑΚΟΥΩ", έκανε το πνεύμα, μ' έναν γλοιώδη τόνο στη φωνή, που οποιονδήποτε άλλον πλην ενός ελληνικής καταγωγής, θα τον είχε κάνει πολύ μα πολύ επιφυλακτικό.
"Θέλω βιλακοτεροπισινακαιτρεισμοντελεσγκόμενες" έκανε ο κουτοπόνηρος και χθαμαλός alllantin, προσπαθώντας να ξεγελάσει το Χάος και μ' ένα σμπάρο ν' αποκτήσει όλα τα ιδανικά ενός γνήσιου Έλληνος.
"Άλλο;", έκανε γλυκά, ύπουλα κι επιτέλους χαμηλόφωνα το Χάος.
"Θέλω να νιώσω τον υπέρτατο έρωτα και ηδονή, με τον λατρεμένο μου εαυτό..."
"ΕΓΙΝΕ" βρόντηξε το Χάος, πριν ο άλλος προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του και χτύπησε τελετουργικά δυο φορές παλαμάκια, πράγμα αρκετά αξιοθαύμαστο, εάν λάβει κανείς υπόψιν του το γεγονός ότι δεν διέθετε παλάμες.
Ο alllantin, χωρίς καλά καλά να πιστεύει στα μάτια του, βρέθηκε ξαφνικά στη βίλα του, πρώτη στο κύμα στην παραλία ενός γραφικού ορμίσκου, αραχτός σε μια σαιζ λονγκ δίπλα στην πισίνα με τους κρυφούς φωτισμοί, με τρεις δίμετρες μοντέλες να τον θωπεύουν, να τον κανακεύουν και να του σερβίρουν το κοκταίηλ του, ενώ ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα έβαφε χρυσό ένα ιστιοφόρο γιωτ, δεμένο σε ιδιωτική μαρίνα. "Ωραία τα κατάφερα", σκέφτηκε ο alllantin, "λες όμως το άτιμο χαοτικό τζίνι να με γέλασε στη δεύτερη ευχή;", ανυπόμονος να ζήσει τον υπέρτατο έρωτα με το λάγνο εαυτό του, αφού οι μοντέλες ήταν μόνο για να ζηλεύουν οι άλλοι όταν έβγαινε για clubbing.
Όμως, όπως γίνεται πάντοτε με τις αρπαχτές, το ειδύλλιο κράτησε για πολύ λίγο. Η βίλα ήταν αγορασμένη με στεγαστικό δάνειο 1.000.000 ευρώ με κυμαινόμενο επιτόκιο, το οποίο τα spreads είχαν ήδη εκτινάξει στο 146%. Το χτίσιμο στην παραλία ήταν παράνομο και το τοπικό κομματικό λαμόγιο απαιτούσε 100.000 ευρώ για να κάνει τα στραβά μάτια στην αυθαίρετη δόμηση. Σαν να μην έφτανε αυτό, κάποιος της πολεοδομίας, αφισοκολλητής του άλλου κόμματος, απειλούσε να εκδώσει εντολή κατεδάφισης, εάν δεν του έχωνε 50.000 ευρώ (ευτυχώς που δεν ήταν πια το κόμμα του στην εξουσία κι έκανε και σκόντο). Το γιωτ εμπλεκόταν σε διακίνηση κοκαΐνης και ο αδιάφθορος μπάτσος που τον πλησίασε απαιτούσε άλλα 30.000 ευρώ (ευτυχώς οι μπάτσοι είναι πάντοτε φτηνοί, αφού επιτελούν λειτούργημα) για να μην του το κατασχέσει και τον χώσει επιπλέον στη στενή. Οι μοντέλες ήταν Drug Queens, μάλιστα σχετικά προχωρημένης ηλικίας και απαιτούσαν από 50.000 ευρώ έκαστη για εγχείρηση αλλαγής φύλου, από 20.000 για προσθετική στήθους και από 10.000 για ρινοπλαστική, την οποία δεν είχαν ακριβώς ανάγκη αλλά το έκαναν για να τη βγουν στη Μισέλ, ενώ οι ρώσοι νταβατζήδες τους δεν αστειεύονταν καθόλου.
Όταν ο δόλιος ο alllantin έφτασε να μην ξέρει πού να κρυφτεί από τα χρέη, κι ενώ η δεύτερη ευχή δεν είχε ακόμη εκπληρωθεί, ένα πρωί ξαφνικά, την ώρα που έπινε τον καφέ του χωρίς ζάχαρη σε μια προσπάθεια λήψης μέτρων ανακούφισης της οικονομικής του κατάστασης, χτύπησε η πόρτα και στο κατώφλι εμφανίστηκε το Χαοτικό τζίνι με κουστουμάκι Yvais Saint Lorain κι έναν χαρτοφύλακα με το σήμα του ΔΝΤ (Δάνεια Νόμιμης Τοκογλυφίας). Ο δύστυχος alllantin δεν είχε κουράγιο ούτε καν να διαμαρτυρηθεί για τα χρέη που του φόρτωσε το πονηρό τζίνι, ενώ δεδομένης της κατάληξης της πρώτης του ευχής, προτιμούσε να ξεχάσει τη δεύτερη. Έπεσε λοιπόν στα γόνατα, εκλιπαρώντας το Χάος για βοήθεια κι έλεος, ιδιότητα που όλοι γνωρίζουμε ωστόσο, ότι το Χάος δεν διαθέτει.
"ΧΑΡ ΧΑΡ ΧΑΡ, μικρέ ανόητε" κάγχασε χαιρέκακα το Χάος, με τρόπο που θα ανατρίχιαζε και ο ίδιος ο Μητσοτάκης. "Ήρθα για την εκπλήρωση της δεύτερης ευχής σου πρόστυχε", συνέχισε ενώ τα μάτια του γυάλιζαν σαν ... σαν... σαν...(τον Γιώργο Παπανδρέου τον ξέρετε; Ε, καμμία σχέση). "Όλοι ξέρουν πως για σένα η υπέρτατη ηδονή είναι η υποταγή, η κορυφαία σου απόλαυση είναι η ταπείνωση, η απόλυτη καύλα σου είναι να σέρνεσαι στα πατώματα και ορδές ξαναμένων φαντάρων να σε πατούν με αρβύλες Doc Martins. Από τούδε λοιπόν και στο εξής και μέχρι την αποπλήρωση του χρέους σου στην ΕΚΤ (Ενωμένοι Κωλομπαράδες Τραπεζίτες) θα τρως μειωμένη μερίδα ψωμιού μουχλιασμένου και θα πίνεις νερό στάσιμο, δεμένος στον πάγκο της γαλέρας με αλυσίδα 13 κρίκων, αφού καταργείται ο 14ος, θα τραβάς κουπί χωρίς δικαίωμα διεκδίκησης οκταώρου, ενώ ο εργοδότης σου θα έχει το δικαίωμα να σε πετάξει στους καρχαρίες χωρίς να σου δώσει αποζημίωση. Επιπλέον, θα σου χαράξουμε στο μέτωπο με καυτό σίδερο το Έμβλημα του Χάους, την ερυθροκίτρινη φρακταλική σπείρα. Αυτή θα είναι η πατρίδα σου, αυτή η σημαία σου, αυτήν θα προσκυνάς κι επιπλέον θα πληρώνεις αλητήριε φόρο υποτέλειας και δικαιώματα χρήσης, γιατί την έχω trademark".
Ο φτωχός και πτωχευμένος alllantin έβαλε τα κλάματα. "Έλα, μην κλαις", τον χτύπησε στον ώμο ο κουστουμάτος Χάουλας. Σκέψου μόνο όταν θα βρίσκεσαι σε τούτη την οικτρή κατάσταση, πόσο θα σε γουστάρει, πόσο θα σε ποθεί ο ψηλομύτης εαυτός σου. Θα είναι για πάντα ερωτευμένος έτσι μαζί σου, αυτό δεν ήθελες περισσότερο απ' όλα; Άλλωστε, εάν τα πράγματα πάνε κατ' ευχήν, σε περίπου 228 χρόνια τα οικονομικά σου θα βελτιωθούν και θα μπορείς μια φορά την εβδομάδα να τρως ένα πιάτο χυλό. Έρχονται καλύτερες μέρες ρε κουτό...".
Η ιστορία που σας διηγήθηκα, είναι ίσως σκληρή και τραγική, είναι όμως άκρως διδακτική και οι γιαγιάδες την αφηγούνται στα μικρά παιδιά, τα βράδια όταν έχουν βαρεθεί το playstation, για να μάθουν τι παθαίνει όποιος αντιποιείται τα σύμβολα του Μεγάλου Χάους. Αιώνια καταδίκη περιμένει όποιον δεν νουθετηθεί από τούτη την ιστορία και κάνει το ίδιο λάθος με τον μικρό και απονήρευτο alllantin.
Καληνύχτα παιδάκια και τα χέρια έξω απ' την κουβέρτα, γιατί κι αυτό φορολογείται...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Γιατί είναι μόνιμα αόρατοι τόσοι πολλοί στο στέκι ; Κάποιους έχω να τους δω ορατούς από τη μέρα που έγινα μέλος. Μου λέει πολλά αυτό για τον άλλον και δεν μ'αρέσει καθόλου.
Αυτή η επιλογή "Κρυφός Χρήστης", από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισα μου θύμισε, μ' έναν ανεξέλεγκτο και επιτακτικό συνειρμό "Κρυφός Λούστης" (με το συμπάθειο) κι έτσι δεν μου πάει η καρδιά να τη χρησιμοποιήσω. Είμαι από αυτούς που τον παίρνουν στα φανερά...
Απ'την άλλη αυτά τα μυθικά "αιώνια avatar" π.χ οι επιλογές του Χάους ή του Νωέα μου δείχνουν ότι τη ζωή τους διέπει μια μεγάλη σταθερότητα αφού έχει αλλάξει ο πρώτος avatar μόνο 2 φορές μέσα σε 2 χρόνια ενώ ο δεύτερος ποτέ. Βραβείο σταθερότητας ; Τα'χουν καλά με τον εαυτό τους ; Δεν πολυπειραματίζονται ; Δεν βαριούνται εύκολα ; Δεν τους απασχολεί η εικόνα τους ; 'Εχουν καταλάβει ότι την ουσία δεν την δίνει η εικόνα αλλά το κείμενο ; Δεν ξέρω, κάτι θα λένε λογικά τέτοιες επιλογές ψυχολογικά.
Το άβαταρ είναι η σημαία μου, το σύμβολό μου, το έμβλημά μου ή αν θέλεις το οικόσημό μου. Η σημειολογία κι ο συμβολισμός του μ' εκφράζει πλήρως ως χαρακτήρα. Η σταθερότητα στο χαρακτήρα μου είναι απλά επιφανειακή. Η αλλαγή υποφώσκει σιγοβράζοντας κάτω από τη φαινομενική ακινησία. Οι αλλαγές μου είναι απότομες, ξαφνικές και ραγδαίες. Οι σημαίες όμως δεν υποστέλλονται φίλε Δόκτορα.
Ελπίζω να σε διαφώτισα επί του ανώμαλου της ψυχοσύνθεσής μου, το οποίο ωστόσο είναι παγκοίνως γνωστό και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Χαίρομαι που με σκέφτεσαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
"Καλωσήρθες αγάπ..." πήγε να πει εκείνη, καθώς έτρωγε την πρώτη μπούφλα.
"Σκάσε μωρή άτιμη!!", της έκανα όλος αντρισμό, καθώς έπεφτε η επόμενη μπουνιά, ακολουθούμενη από μια σπάνια επίδειξη πολεμικών τεχνών, μαύρης ζώνης και μαύρης στο ξύλο...
"Μα γιατί με χτυπάς Αντρούτσο μου;", κραύγασε εκείνη, πράγμα που με έκανε για μια στιγμή να κοντοσταθώ, καθώς ένιωσα πως κατά βάθος της άρεσε...
"Μη μου κάνεις μωρή την ανήξερη, ξέρεις πολύ καλά γιατί τις τρως", έκανα συγκαταβατικά. "Τα έμαθα όλα, όλαααα μωρή κ@ριόλαααα" συνέχισα, καθώς από το σπίτι μου είχα μάθει πως όλα λύνονται με τον ειλικρινή διάλογο.
"Ποια όλα πασά μου;", άρχισε εκείνη τα σάπια.
"Μπήκα στο στέκι μωρή κι έκανα το τεστ κερατώματος που διαφήμιζε στην κεντρική σελίδα. Μου είπε χαρτί και καλαμάρι όλες τις πομπές σου. Ισόβιος πρωταθλητής βγήκα, ούτε ο γαύρος τέτοιο πράγμα, που να πάρει και να σηκώσει!!".
Βγάλτε επιτέλους αυτήν την διαφήμιση, γιατί θα κλείσουν σπίτια μιλάμεεεεε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Σκέψη : Προσοχή : Ο άνεργος , πρώην μαέστρος και μέλλων μελλοθάνατος , όττο (που το να τον βλέπεις και μόνο , είναι πιο γκαντέμικο από το χάσεις το χαρτάκι με το οποίο κέρδισες το λόττο) καταζητείται .
Αμοιβή θα δοθεί , πρώτα από όλα από την εσωτερική ηρεμία που θα νιώσετε
Κυκλοφορούσε στα σοκάκια της Σαλονίκης με μια σκονισμένη καραμούζα την οποία φυσάει με την μύτη του καθώς τραγουδούσε αναρχοαυτόνομα τραγούδια του πρώην αυτονομοάναρχου συγκροτήματος του - το οποίο ήτανε τόσο άναρχο που μια μέρα διαλύθηκε επειδή ο κιθαρίστας πήγε για τσιγάρα σε ένα μακρινό περίπτερο και ο μπασίστας για κατούρημα . Ο Όττο έπαιζε ντραμς και τα ολοκαίνουργια ντραμς του (το σετ κατσαρολικών της γιαγιάς του και 2 ξυλάκια από κινέζικο) ήτανε η μεγάλη του αγάπη . Μια δεύτερη αγάπη ήτανε να γράφει στίχους , τους οποίους απήγγελνε αργά και βασανιστικά έξω από το σπίτι του , μέχρι που μετακόμισαν και οι τοπικές κουκουβάγιες . Ο δήμαρχος απελπισμένος μην χάσει τις επιχορηγήσεις από τα σπάνια είδη πανίδας που εγκατέλειπαν τρομαγμένα , κόλλησε στην μουτσούνα του Όττο μια πινακίδα που έλεγε : <<θα σταματήσω άμα μαζέψω 100 ευρώ>> και από τότε όλοι οι περαστικοί ξαναγύρισαν και αδειάζανε μπροστά του το κομπόδεμα τους που κρατούσανε για περίπτωση νοσοκομείου ή πιθανού γλεντιού στον Ρέμο . Η τοπική πανίδα πάλι δεν γύρισε ποτέ εκτός από έναν παπαγάλο , ο οποίος όμως όταν οι άνθρωποι έκπληκτοι τον ρωτούσανε <<γιατί δεν επαναλαμβάνεις τους στίχους που ακούς ;>> αυτός απαντούσε << καλά , τρελαθήκατε , δεν σας αρκεί να ακούτε μια φορά αυτά τα κουραφέξαλα>>
Ο όττο γρήγορα ολοκλήρωσε το πρώτο του σόλο σιντί , το οποίο έκανε στην σαλονίκη αξιοσημείωτες πωλήσεις , οι μεν γέροι το βάζανε στο μπαλκόνι για να αντανακλά τον ήλιο και να διώχνει περιστέρια ή δε γριές σαν σουβέρ για τις επίσημες περιστάσεις .
Αφού πέρασε από πολλές δουλειές , που δεν αναγνώρισαν το πηγαίο ταλέντο του , έγινε μαέστρος , και έκανε διεθνή καριέρα σε ιδρύματα κωφών ανά όλο τον κόσμο . Με τα λεφτά που έβγαλε , έχτισε μια βίλα για αυτόν και το χαρέμι του , χρηματοδότησε εκστρατεία κατά του ψωμιάδη , της πατουλίδου , του μπουτάρη και του απόστολου γλέτσου και αφιερώθηκε με πάθος στις 3 αδυναμίες του : στην κόρη του , στο στέκι και στην συλλογή γραμματοσήμων .
Σήμερα διανύοντας περήφανα την τέταρτη δεκαετία της ζωής του , συνεχίζει να εμπλουτίζει την ροή των θεμάτων στο φόρουμ με μεταφυσικές αγωνίες τόσο που αφήνει με τα χέρια σταυρωμένα τους θεολόγους , με υπαρξιακές αγωνίες τόσο που αφήνει με τα χέρια σταυρωμένα όλους τους τρόλερ , με πολιτικές αγωνίες τόσο που αφήνει άλαλους τους ρήτορες και με τέτοια θετική διάθεση , που αναρωτιέσαι τι αντιρυτηδική κρέμα ψωνίζει
Αν ήτανε ήρωας σε ταινία , θα ήτανε ο καπετάνιος του τιτανικού με το αξέχαστο βλέμμα (όταν έχει δηλώσει ότι θα μείνει στο καράβι) του στυλ <<όλα τελείωσαν γιατί όλα τώρα αρχίζουνε>>
Αν ήτανε χρώμα , θα ήτανε ένα σκοτεινό ουράνιο τόξο που βγαίνει πριν την βροχή για να την απειλήσει
Αν ήτανε αυτοκίνητο , θα ήτανε μια παλιά καμάρο , που όταν σταματάει στα φανάρια δίπλα στις μερσεντές , τους πέφτουνε οι καθρέφτες από την ζήλεια τους
Σήμερα καταζητείται γαι προσβολή κατά του Σιντ* και καλύτερα να παραδοθεί
*όχι εμένα , του ήρωα της ταινίας
Παραδίνομαι, παραδίνομαι, που να με πατήσει τυρανόσαυρος που τόλμησα και συνέκρινα εκείνο το γλυκούλη πλατύποδα, μ' αυτό το ρεμάλι το Σιντ. Μου αξίσουν και χειρότερα. Γεια σου ρε Σιντ, μ' έκανες και γέλασα νυχτιάτικα.
Υ.γ. Εκείνο το κόλπο να μαζεύω κατοστάρικα, πώς το είπες ρε Σιντ; Επιτέλους να κάνουν και κάτι χρήσιμο οι στίχοι μου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Το καλογυαλισμένο τίποτε μας ευνουχίζει!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Η Καλυψώ έγραψε ότι δεν έχει ήσυχη τη συνειδησή της και το ξέσπασμά της με πείθει απόλυτα ότι λέει την αλήθεια. Εμένα προσωπικά, αυτό μου αρκεί και σ'ευχαριστώ.
Απορώ μόνο γιατί αυτή η συζήτηση γίνεται σε λάθος τόπικ και λάθος φόρουμ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Όταν βρίσκεσαι σε ψυχολογικό αδιέξοδο, το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι ο αυτοοικτιρμός. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα είδος λιβανίσματος του εγώ μας. Όλοι οι φωτισμένοι, ανεξαιρέτως κι ανεξαρτήτως καταγωγής, συμφωνούν πως αυτό είναι η πηγή όλων των κακών που μας συμβαίνουν.
Κάποιος είπε πως έχουμε δύο μυαλά, ένα το δικό μας που μιλά σπάνια γιατί είναι παραγκωνισμένο κι ένα άλλο, το καθημερινό μας μυαλό, που μας μιλά συνέχεια· Αυτό το καθημερινό μυαλό είναι ένας Εισβολέας. Ποιος είναι άραγε ο εισβολέας και ποιο το δικό σου μυαλό μέσα σε αυτό το κείμενο; Είναι αυτός που λέει "Εγώ είμαι;" ή μήπως εκείνος που αποκαλείς "εαυτέ μου", κείνος που πνίγεται κι ασφυκτιά;
Όταν βρίσκεσαι σε εσωτερική σύγκρουση, αντί να λυπάσαι τον εαυτό σου, είναι προτιμότερο να τον δεις με άλλο μάτι. Break on through to the other side.
Θα δεις, όλες οι αλήθειες σου ήταν ξένες...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Στο γόνατο θα σε σφάξω!
Μα το Δία!!!!
Να ετοιμάσω το κονσερβοκούτι καλή μου; Κομιτατζής αρχαιολάτρης γίνεται;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Τους προδότες τους κρεμούν, στο πιο ψηλό κατάρτι.
Έχεις χάσει το δικαίωμα να συνομιλείς μαζί μου.
Τι ήθελα ο ηλίθιος και παντρεύτηκα;
Τι στο διάολο ήθελα και χώρισα;
Όταν παντρεύεσαι υπογράφεις την καταδίκη σου τελικά...
Όλο συναίσθημα κι αγάπη, σου λέει ο άλλος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι πόσο άδικο είναι να κρατάει κάποιος την υπόσχεσή του όταν εγώ δεν είμαι πλέον σε φάση να την δεχτώ....
Η ζωή μπορεί να γίνει πολύ ειρωνική μερικές φορές...και είναι η δεύτερη φορά που το αισθάνομαι καθώς ήρθα εδώ ή η τρίτη....
Άδικα χαλάς τη μέρα σου, στό 'χω πει. Όσο για το χιούμορ του Χάους...
Βλέπεις τώρα; Άσε τη ζωή να σε κυλήσει. Κάθε μέρα που ξημερώνει είναι ένα ακόμη θαύμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Δεν μπορώ να σκέφτομαι άλλο... Ειλικρινά...
Ναι, δεν πάει σ' όλους αυτό το σπορ. Κι εγώ δεν το αντέχω πλέον...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.