din@!!
Δραστήριο μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
24-06-17
12:22
. Για την ακρίβεια σε εμάς τουλάχιστον ειναι πολυ λίγοι οι εξ κατατακτήριων φοιτητών οι οποίοι εργάζονται παράλληλα και μάλιστα ειναι λογικό από ο,τι μου είχαν πει κάποια στιγμη διότι κατανοούν την δυσκολία της σχολής και θέλουν να επικεντρωθούν σε αυτο. Και λογικό ειναι, ετσι; Διότι δεν δυνάμεθα ημεις να ισχυροζομεθα οτι πρέπει να αφοσιωθει κανεις πλήρως στην σχολή αλλα τον κατατακτήριο φοιτητή να πρέπει οπωσδήποτε να εργάζεται ταυτόχρονα. Υπάρχουν και φοιτητές 19 ετών που δουλεύουν και το αντίστροφο. Άμα οι γονείς της εχουν την οικονομική δυνατότητα ας την ενισχύσουν όπως και όσο μπορούν εμεις μόνο να συμβουλεύουμε δυνάμεθα.
Επιςης δεν ξερω τι διαδραματίζεται σε άλλες σχολές αλλα σε εμάς ένα μεγάλο ποσοστό κατατακτήριων φοιτητών ειναι από τελείως ασυναφεις με το αντικείμενο σχολές επι παραδείγματι οικιακής οικονομίας, θεολογία,κοσμητολογίας αλλα και συναφείς όπως νοσηλευτική, ιατρικά εργαστήρια και βιοχημεία ή βιολογία.
Πάρα πολύ ωραία, πάρα πολύ ρομαντικά αυτά που λες, μπράβο στα παιδιά που κατάφεραν από θεολογία να μπουν ιατρική- ξέρω και εγώ μια μοναχη που εκανε το ιδιο- άξιοι και συγχαρητήρια. Να μην ξεχνάμε βέβαια οτι η κοπέλα δεν εχει πάρει καν το πτυχιο της ακομα. Εσύ όμως είσαι μάλλον μικρούλης και ποντάρω στο ότι δεν έχει χρειαστεί ποτέ να δουλέψεις στη ζωή σου εξ ου και όλα αυτά για το
διαχρονικό της εκπαίδευσης, την θέληση του ανθρώπου να επιδιώξει οτιδήποτε εναντίον κάθε κριτικής κακόβουλης και καλοβουλης αλλα ότι ο άνθρωπος εξελίσσεται δεν μένει ίδιος, η ηλικία ειναι κάτι τόσο πεζό που το ανάγουμε σε απόλυτο κριτήριο για κάθε απόπειρα κάποιου να αλλαξοδρομησει και να πλάσει την δίκη του πορεία.
Είναι παραμύθια της χαλιμάς. Γιατί αγαπητέ μου, όταν βγεις στην πραγματική ζωή, όταν βγεις στις συνθήκες του ωραίου και δίκαιου καπιταλισμού που ζούμε, όταν θα φτάσεις σε μια ηλικία που θα πρέπει να απογαλακτιστείς, θα καταλάβεις ότι είναι λίγες οι ευκαιρίες για να "αλλάξεις πορεία" και να "εξελιχθείς" αν πρώτα δεν έχεις πατήσει γερά τα πόδια σου κάπου για να μπορέσεις να επιβιώνεις. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι εικοσιπέντε χρονών στην Ελλάδα έχουν την ευχέρεια να τους ταΐζουν οι γονείς του μέχρι τα 40 για να κυνηγήσουν τα όνειρα τους; Ελάχιστοι φίλε μου, και η κοπέλα εδώ το έχει αναφέρει οτι λεφτά υπάρχουν μόνο για φροντιστήρια, ούτε καν για ζωή σε άλλη πόλη.
Εδώ δε μιλάμε για το εαν κάποιος μπορεί να εξελιχθεί, εδώ μιλάμε για το εάν ένα άτομο μπορεί στην ηλικία των 25 να ξεκινήσει από το 0 για την -ίσως- πιο δύσκολη σχολή της χώρας. Άλλο εξελίσσομαι, άλλο δημιουργούμαι. Έχω δει παιδιά που ήταν πάντα αριστούχοι και πάντα συνεπής να αποτυγχάνουν στις πανελλήνιες και έρχεστε όλοι εσείς να καλλιεργήσετε φρούδες ελπίδες οτι με 7 χρόνια αποχή από την εκπαίδευση και μάλιστα με μεταπήδηση από άλλο γνωστικό πεδίο, έχει ελπίδες η κοπέλα να περάσει ιατρική στα 28 της και να την τελειώσει κιόλας στα έξι-εξίμιση χρόνια, για να δουλεύει σα γιατρός στα σαράντα της. Μέσα σε όλα αυτά να μη χρειαστεί ποτέ οικονομική υποστήριξη που ίσως τώρα είναι δυνατό, αλλά σε χ χρόνια να μην είναι δυνατό, να της δοθεί, να μη θελήσει σε 7-8 χρόνια να κάνει οικογένεια και κύριο και σημαντικότερο- να μην πατήσει πόδι πρώτο εξάμηνο στη σχολή και να καταριέται την ώρα και τη στιγμή χαραμίζοντας έτσι άλλα δυο χρόνια και χρήματα.
Δεν μπορώ να ξέρω γιατί μπορεί να θέλει ιατρική, αλλά προσπαθώ να προτείνω κάτι που εν αντιθέσει με την ιατρική είναι εφικτό. Αν θέλει να γίνει γιατρός γιατί της δημιουργούνται αισθήματα κοινωνικής προσφοράς και αλτρουισμού, και δεδομένου ότι αντικειμενικά είναι πολύ δύσκολο αυτό που θέλει να κάνει, ας προσφέρει ως νοσοκόμα. Εσύ από την πλεονεκτική σου θέση, σνόμπαρε όσο θες τους νοσηλευτές και θεώρησε την επιστήμη που μαθαίνουν όσο φαιδρή θες.
Εαν θέλει ιατρική για την επιστήμη αυτή κάθε αυτή, λυπάμαι αλλά είναι ίσως αργά. Το πιο κοντινό που μπορώ να σκεφτώ είναι να πάει νοσηλευτική και να τρελαθεί μετά σε σεμινάρια, ημερίδες και συνέδρια που θα της δώσουν ακόμα πιο πολλές γνώσεις και θα την "εξελίξουν" όπως λες και εσύ. Σίγουρα δε θα γίνει γιατρός αλλά μια πολύ καλή νοσηλεύτρια- again αν εσύ θες, σνόμπαρε.
Τέλος, αν αποφάσισε να γίνει γιατρός γιατί είδε πολύ House MD (δεν λεω οτι ισχύει απλα αναφέρω κατι εξτριμ που ναι, το έχω ακούσει ΚΑΙ αυτό), τοτε να φωναξω o tempora o mores και να φυγω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
din@!!
Δραστήριο μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 403 μηνύματα.
23-06-17
22:00
Καλησπέρα φίλοι μου. Είμαι 25 χρονών, μένω στο Ηράκλειο Κρήτης και φοιτούσα για αρκετά χρόνια στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Ρέθυμνο από όπου δεν κατάφερα να πάρω πτυχίο καθώς η σχολή δεν με ενδιέφερε καθόλου. Πέρυσι συνειδητοποίησα ότι το όνειρό μου είναι να σπουδάσω ιατρική και μάλιστα σε ελληνικό πανεπιστήμιο κατά προτίμηση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (δεν υπάρχουν χρήματα για έξω). Αποφοίτησα το 2010 από τη θεωρητική κατεύθυνση επομένως ουδεμία σχέση έχω με φυσικές χημείες κλπ. Θέληση όμως για διάβασμα και αγάπη για το επάγγελμα που θέλω να κάνω υπάρχει. Έχω ρωτήσει σε πολλά φροντιστήρια και μου έχουν πει ότι είναι απίστευτα δύσκολο να μάθω από το μηδέν αυτά τα μαθήματα που ποτέ δεν διάβασα κατά τα σχολικά μου χρόνια. Φυσικά δεν είναι πλήρως ακατόρθωτο, αλλά θα ήταν ''θαύμα'' να τα κατάφερνα μέχρι τις επόμενες πανελλήνιες το 2018. Σε 2 χρόνια δηλαδή στις πανελλήνιες του 2019 λένε ότι είναι σίγουρα πιο πραγματοποιήσιμο. Ποια είναι η άποψή σας ;#Εννοείται πως αν ξεκινήσω μαθήματα θα κάνω ιδιαίτερα και δεν θα μπω σε τμήμα. Γνωρίζω πως οι#περισσότεροι ίσως πείτε ότι αν ήταν όντως το όνειρό μου θα το ήξερα απ το σχολείο. Δεν είναι έτσι. Στο σχολείο ήμουν ένα τελείως διαφορετικό άτομο που δεν διάβαζε και το τελευταίο πράγμα που το ενδιέφερε ήταν η επαγγελματική του αποκατάσταση. Δυστυχώς. Είχα όμως αρκετό μυαλό για να γράψω καλό βαθμό παρ'όλο που δεν ασχολιόμουν. Τώρα είμαι πολύ διαφορετική. Είναι σαν να ξεκινάω τη ζωή μου απ το 0. Τι που είμαι 25 ; Καλύτερα σε μεγάλη ηλικία να κάνεις αυτό που θες, παρά να ζεις μια ζωή με απωθημένα. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για τη βοήθειά σας. Κάθε άποψη είναι σεβαστή.
Φοβαμαι οτι θα συμφωνήσω με τους "ρεαλιστές" της παρέας. Γιατι όμως τόσο δραστικη στροφη καριέρας και μαλιστα σε κατι τοσο απαιτητικο (ρητορικη ερώτηση); Σα να μετανιωνει ενας της θετικής για το γεωλογικό και να το γυρναει σε νομική. Δεν είναι έυκολα πράγματα αυτα - τολμώ να πω ακατόρθωτα- και σιγουρα κατα την αποψη μου δεν ειναι έγκαιρα. Ας μη σχολιασω τις κατατακτηριες που ανεφεραν πολλοί. Είναι δυνατον με πτυχιο αρχαιολογικου να περασει ιατρικη με κατατακτηριες; ιατρικη; που τόσοι απόφοιτοι πιο κοντινων σχολων παλεύουν να μπουν καθε χρονο;
Καταλαβαίνω οτι για τον α ή β λόγο, σου έχει κολλησει η ιατρική ....να προτείνω μια μεση λυση; Ξερεις ποιο επάγγελμα εχει καλυτερη επαγγελματικη αποκατάσταση απο το γιατρο, είναι στον ιδιο χώρο, και μπορείς πολύ πιο εύκολα να το καταφερεις- ακομα και μεσω κατατακτηριων; Η νοσηλευτικη. Γιατι δεν σκέφτεσαι και αυτο το ενδεχομενο; Για να μην αναφερω οτι η ιδια σχολη υπάρχει και σε ΙΕΚ. Αντι να δωσεις τα χρηματα σου για δυο χρονια φροντιστηρια (και αν φερουν αποτέλεσμα), πηγαινε με το απολυτηριο σου το Σεπτεμβρη και γραψου σε ενα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.