Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
02-06-16
15:44
Γιατί στην Κοζάνη της Γερμανίας ο μισθός είναι σαφώς μεγαλύτερος, η εκπαίδευση πιο οργανωμένη και επαρκής, και η ποιότητα ζωής σίγουρα καλύτερη, ενώ η δυσκολία του επαγγέλματος εκτιμάται από τον κόσμο. Εγώ το έχω πάρει ήδη απόφαση ότι θα συνεχίσω έξω, το θέμα είναι πόσο σύντομα και σε ποιά χώρα.
Άσε που δεν αντέχω το κλίμα εδώ. Πολύ ζέστη για τα γούστα μου.
Στην Κοζάνη της Γερμανίας επίσης το κόστος ζωής είναι σίγουρα μεγαλύτερο, και όσο για την εκπαίδευση, μπορεί το νοσοκομείο να μην είναι υποστελεχωμένο όπως πολλά της Ελλάδας, αλλά παραμένει ένα επαρχιακό νοσοκομείο. Δεν ξέρω πώς μπορεί να μιλάει κάποιος για επαρκή εκπαίδευση αν η ποικιλία των περιστατικών είναι ίδια με την ποικιλία των περιστατικών στην Κοζάνη της Ελλάδας. Που η νοοτροπία στην Ελλάδα απ' όσο ξέρω είναι να κάνεις μαξ 1-2 χρόνια σε μικρά νοσοκομεία, και μετά να επιστρέφεις στις μεγάλες πόλεις για να τελειώσεις την ειδικότητα. Στην Γερμανία δεν νομίζω ότι εφαρμόζουν αυτό το σύστημα.
Συν ότι το ένα από τα παραδείγματα που ανέφερα ότι επέστρεψαν, επέστρεψε επειδή η οργάνωση και η εκπαίδευση μόνο επαρκείς δεν ήταν. Τώρα κάνει το γενικό κομμάτι της ειδικότητας στην Δράμα νομίζω, και θεωρεί ότι η κατάσταση είναι ίδια ως ελαφρώς καλύτερη εδώ. Θα μου πεις, ένα μεμονωμένο παράδειγμα; Σύμφωνοι. Απλά μην βάζουμε στον ουρανό το "ΘΑ ΠΑΩ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ" και θεωρούμε ότι μικρές πόλεις με νοσοκομεία με μέτριο δυναμικό είναι εξίσου γαμάτες με τις μεγαλουπόλεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
02-06-16
15:29
Ναι, θα έλεγα και γω ότι υπάρχει μια τάση εξιδανίκευσης και νοοτροπία "Αααα, βγείτε έξω, τι να κάνετε στην Μπανανία". Το αστείο είναι ότι λέγεται πολλές φορές από ανθρώπους άσχετους με τον κλάδο που απλά αναπαράγουν κλασικά στερεότυπα. Το πιο αστείο είναι ότι πολλοί δικοί μας επηρεάζονται από την γνώμη της κάθε θείτσας ενώ είναι μέσα στα πράγματα, λες και δεν έχουν δικιά τους κρίση να τα ζυγίσουν!
Έχω 2 περιπτώσεις από γνωστούς φίλων που πήγαν και οι 2 στην Γερμανία για ειδικότητα. Γύρισαν και οι 2 στο εξάμηνο πίσω. Δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ να προσαρμοστούν με την γλώσσα παρότι έκαναν υπερεντατικά μαθήματα και είχαν ήδη πτυχίο C2, γιατί οκ αν δεν είσαι native speaker το πρώτο διάστημα είσαι στα χαμένα μέχρι να προσαρμοστείς. Επίσης είναι και πού θα πας να δουλέψεις. Ακούμε "πήγαινε στην Γερμανία" ας πούμε. Ένα κάρο πόλεις μεγέθους Τρικάλων και Λάρισας έχει η Γερμανία. Δηλαδή να ξεριζωθώ, για να βρεθώ σε μια σχετικά μικρή πόλη, με αντίστοιχο αριθμό περιστατικών αφού εξυπηρετεί περίπου ίδιο αριθμό ανθρώπων, να προσπαθώ να συνεννοηθώ και να μάθω σε μία γλώσσα που δεν είναι η μητρική μου, επειδή είναι Γερμανία; (ή βάλτε Γαλλία, Σουηδία, Ολλανδία αντίστοιχα. Μην κολλήσουμε εκεί).
Τώρα συγκεκριμένα για τις ΗΠΑ δεν έχω να εκφέρω άποψη. Έχω μιλήσει με άνθρωπο που έκανε ειδικότητα στην Βιρτζίνια και μου είπε ότι για τις χειρουργικές ειδικότητες βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου και είναι σαν αγώνας επιβίωσης. Για ειδικότητες όπως Νευρολογία, Παθολογία και Παιδιατρική, τα πράγματα είναι πολύ πιο light και τα σκορ στα USMLE δεν είναι τόσο απαιτητικά γιατί δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Μπορείς με ένα μέτριο σκορ σε χειρουργική ειδικότητα να βρεθείς σε νοσοκομείο στο Ν.Μεξικό και αν θες Παιδιατρική να σε πάρει η Mayo Clinic, μιλάμε για τέτοιες διαφορές. Ομολογώ ότι κάποια στιγμή φλέρταρα με την ιδέα να διαβάσω για USMLE όσο κάνω αγροτικό και μεταπτυχιακό και να φύγω, γιατί επίσης μιλώντας μαζί του απομυθοποίησα αρκετά αυτές τις εξετάσεις (άλλωστε θέλω παθολογική ειδικότητα), αλλά δεν ξέρω, δυσκολεύομαι και γω να αφήσω την Ελλάδα.
Έχω 2 περιπτώσεις από γνωστούς φίλων που πήγαν και οι 2 στην Γερμανία για ειδικότητα. Γύρισαν και οι 2 στο εξάμηνο πίσω. Δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ να προσαρμοστούν με την γλώσσα παρότι έκαναν υπερεντατικά μαθήματα και είχαν ήδη πτυχίο C2, γιατί οκ αν δεν είσαι native speaker το πρώτο διάστημα είσαι στα χαμένα μέχρι να προσαρμοστείς. Επίσης είναι και πού θα πας να δουλέψεις. Ακούμε "πήγαινε στην Γερμανία" ας πούμε. Ένα κάρο πόλεις μεγέθους Τρικάλων και Λάρισας έχει η Γερμανία. Δηλαδή να ξεριζωθώ, για να βρεθώ σε μια σχετικά μικρή πόλη, με αντίστοιχο αριθμό περιστατικών αφού εξυπηρετεί περίπου ίδιο αριθμό ανθρώπων, να προσπαθώ να συνεννοηθώ και να μάθω σε μία γλώσσα που δεν είναι η μητρική μου, επειδή είναι Γερμανία; (ή βάλτε Γαλλία, Σουηδία, Ολλανδία αντίστοιχα. Μην κολλήσουμε εκεί).
Τώρα συγκεκριμένα για τις ΗΠΑ δεν έχω να εκφέρω άποψη. Έχω μιλήσει με άνθρωπο που έκανε ειδικότητα στην Βιρτζίνια και μου είπε ότι για τις χειρουργικές ειδικότητες βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου και είναι σαν αγώνας επιβίωσης. Για ειδικότητες όπως Νευρολογία, Παθολογία και Παιδιατρική, τα πράγματα είναι πολύ πιο light και τα σκορ στα USMLE δεν είναι τόσο απαιτητικά γιατί δεν υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός. Μπορείς με ένα μέτριο σκορ σε χειρουργική ειδικότητα να βρεθείς σε νοσοκομείο στο Ν.Μεξικό και αν θες Παιδιατρική να σε πάρει η Mayo Clinic, μιλάμε για τέτοιες διαφορές. Ομολογώ ότι κάποια στιγμή φλέρταρα με την ιδέα να διαβάσω για USMLE όσο κάνω αγροτικό και μεταπτυχιακό και να φύγω, γιατί επίσης μιλώντας μαζί του απομυθοποίησα αρκετά αυτές τις εξετάσεις (άλλωστε θέλω παθολογική ειδικότητα), αλλά δεν ξέρω, δυσκολεύομαι και γω να αφήσω την Ελλάδα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
01-06-16
16:01
Για να γράψεις κάτω από 10 στις πανελλαδικές θέλει συνειδητή προσπάθεια. Άτομο που δεν μπορεί να απαντήσει σε 2 θέματα θεωρίας σε μία εξέταση με μικρή ύλη δεν θα το εμπιστευόμουν όχι μόνο να με χειρουργήσει, αλλά ούτε και να πάει τον (ανύπαρκτο) σκύλο μου βόλτα. Καλώς ή κακώς, η οργάνωση, η διαχείριση του χρόνου και του άγχους και η ικανότητα του να συγκεντρώνεσαι σε ένα στόχο είναι απαραίτητα στην ιατρική: όποιος δεν γράφει καλά στις πανελλαδικές υστερεί σε ένα από αυτά.
Πρόσεξε, δεν λέω ότι τα πανεπιστήμια των Βαλκανίων είναι κακά, επειδή δεν ξέρω. Σίγουρα, αφού στα Βαλκάνια οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν στα νοσοκομεία μέρα και νύχτα από χασάπηδες, βγάζουν και επαρκείς γιατρούς. Το θέμα είναι ότι οι Έλληνες που πηγαίνουν εκεί για να σπουδάσουν είναι αυτοί που απέτυχαν παταγωδώς εδώ, και που πήραν το path of least resistance: αντί να στρώσουν τον κώλο τους και να μάθουν το 0.0001% του όγκου που θα πρέπει να μάθουν στην σχολή, έκαναν ζωάρα και πήγαν σε πανεπιστήμιο χωρίς σοβαρές εξετάσεις. Σε κάθε σοβαρή ιατρική σχολή του κόσμου, η εισαγωγή είναι πολύ δύσκολη, σε αρκετές πιο δύσκολη και απο τις πανελλαδικές (πχ. MCATs στην Αμερική, που δεν φτάνει μόνο ο βαθμός αλλά θέλει ολόκληρο κάρο από προσόντα).
Το σωστό θα ήταν να υπάρχουν εξετάσεις για την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος, όπως πχ. οι USMLE στις ΗΠΑ (οπότε τα βούρλα, και εγχώρια και εισαγωγής, δεν θα περνούσαν ούτε απέξω από νοσοκομείο), αλλά στην μπανανία που ζούμε δεν το έχουμε αυτό.
Τώρα θέλω και σένα να σου γράψω "marry me" γιατί έδωσες πόνο, αλλά πιστεύω μετά εκτός από τεκνατζού θα με πούνε και λυσσάρα...
Δεν διαφωνώ σε κάτι από αυτά π λες...ίσα ίσα...εγώ απλά μιλάω για άτομα π πχ έγραψαν πάνω από 17500 άλλα δεν πέρασαν...Για να γράψουν τόσο σημαίνει ότι προσπάθησαν! Αποκλείεται να γράψεις τόσο και να μην έχεις προσπαθήσει....πες ότι ξαναδίνει και πάλι δεν μπαίνει για λίγο...ε δεν αξίζει να γίνει γιατρός αυτός?? Νταξει να γράψεις καλά κρίνεται όπως είπες και από άλλους παράγοντες και όχι μόνο αν προσπάθησες(ψυχραιμία οργάνωση) αλλά έστω ότι τα είχε όλα αυτά και το γεγονός ότι δεν έγραψε οφείλεται σε πολύ δύσκολα θέματα ας πούμε η μια ατυχία...απλά δεν πρέπει να μαστε απόλυτοι στις απόψεις μας...και εγώ συμφωνώ όπως προείπα ότι μαθητές που δεν προσπάθησαν εδώ με μια τόσο μικρή ύλη όπως λες έγραψαν αρκετά άσχημα και πάνε να γίνουν γιατροί σε χώρες της βαλκανικής Δεν θα πετύχουν ποτέ ως επιστήμονες ή δεν θα αποφοιτήσουν καν..δεν υπάρχουν μόνο αυτοί όμως και δεν πρέπει να στιγματίζονται όλοι εξαιτίας αυτών....και όντως στην Αμερική και σε άλλες χώρες είναι πολύ πιο δύσκολο τόσο να μπεις όσο και να βγεις...:-)
Όπως ανέφερα και γω παραπάνω, τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι η πλειοψηφία. Από το δικό μου περιβάλλον τουλάχιστον αλλά και από τους κύκλους των γνωστών μου, ακούω το "δεν πέρασε εδώ και βγήκε στην Βουλγαρία/Ρουμανία/Σλοβακία", και όταν πάω λίγο παραμέσα να δω μήπως όντως ρε παιδί μου το παιδί είχε μια ατυχία και έχασε την σχολή και 100 μόρια, μαθαίνω ότι έγραψε 10 ή 12. Σκόρπιες περιπτώσεις αυτές οι "ατυχίες".
Βλέπω δικούς μας φοιτητές να ξενιτεύονται μετά το πτυχίο για ειδικότητα, μετεκπαίδευση ή κάτι πιο μόνιμο, και αυτούς τους "πτυχιούχους" να γυρνάνε, να μπαίνουν στις ίδιες λίστες αναμονής για ειδικότητα με τους Έλληνες πτυχιούχους και τελικά να βρίσκουν την άκρη εδώ πέρα. Δεν ξέρω πόσο ζορίστηκαν, αλλά και μόνο που απ' όσο γνωρίζω δεν είναι 6ετείς οι σπουδές σ αυτές τις χώρες, άρα και στο ιδανικό σενάριο που είναι καλό το πρόγραμμα σπουδών μιλάμε για συμπυκνωμένη γνώση, πώς ένας μαθητής που το βιβλίο το έβλεπε μόνο στο εξώφυλλο, θα γίνει ένας αξιοπρεπής επαγγελματίας;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
31-05-16
22:36
Μας προέκυψε τεκνατζού η αγαπητή Ερινύς. Δεν σε κρίνω κυρία συνάδελφε, ίσα ίσα σε επικροτώ
Σους εσύ, δεν είχα δει το 18 από δίπλα, είδα το "Ιατρική Αθηνών" μόνο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.