bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Στην περίπτωση που υποψιάζεστε ότι κάποιος ψήφισε Σύριζα, αλλά τώρα κάνει το παπί, δείξτε του το βίντεο και κόψτε αντίδραση.
Αν τον δείτε να το σκέφτεται, έχει ρίξει Τσίπρα Ιανουάριο-Σεπτέμβριο.
Αν τρέξει να αγοράσει καστανόχωμα, έχει σταυρώσει και τριπλέτα Σκουρλέτη-Βερναρδάκη-Φίλη.
Εγγυημένο αποτέλεσμα-Σίγουρη επιτυχία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ημερολόγιο, Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου: Το πρωί διάβασα το επιχειρηματικό σχέδιο μιας νέας επιχείρησης που δημιουργεί μαθηματικά εργαλεία για προσομοιώσεις ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Ιδρύθηκε από τρεις διδάκτορες του Αριστοτέλειου, στεγάζεται σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Τούμπα, και σκοπεύει να προσφέρει τα εργαλεία της στους κατασκευαστές μικροεπεξεργαστών σε όλο τον πλανήτη. Μετά μελέτησα τη χρηματοδότηση μιας μικρής εταιρείας που αναπτύσσει έξυπνα αθλητικά ρούχα που μετρούν τη μυϊκή ένταση. Εχει έδρα στην Κομοτηνή και συνεργάζεται με το ΤΕΦΑΑ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Αν πετύχει να τελειοποιήσει το προϊόν της, θα προμηθεύει επαγγελματίες και ερασιτέχνες αθλητές παντού. Το απόγευμα πήγα στο Opencoffee, όπου κάθε μήνα συγκεντρώνονται τριακόσιοι περίπου δημιουργοί προϊόντων και επιχειρήσεων τεχνολογίας. Μιλήσαμε για εμπειρίες, σχέδια και συνεργασίες, με το βλέμμα προς τον έξω κόσμο.
Το βράδυ όμως γύρισα σπίτι, μπήκα στο Διαδίκτυο, και βρέθηκα στη Χαϊκαλιάδα. Στον βούρκο, τα κουτσομπολιά, τις αλληλοκατηγορίες και το μίσος. Στον κόσμο των πολιτικών, των τηλεπερσόνων, και των αργόσχολων του φέισμπουκ. Ημουν ξαφνικά σε άλλον πλανήτη.
Από τις αρχές του Δεκεμβρίου μιλάω με επιχειρηματίες και στελέχη μικρών επιχειρήσεων. Οπως κι εγώ, κινούνται μεταξύ θυμού και κατάθλιψης. Το μοτίβο είναι κοινό: μετά από πέντε πολύ σκληρά χρόνια, μέσα στο 2014 αρχίσαμε να βλέπουμε φως. Δεν μας το χάρισε κανένας, εμείς τα καταφέραμε, όσο τα καταφέραμε. Τώρα έρχονται πάλι καταιγίδες, για να σαρώσουν αυτή την προσπάθεια, να κλείσουν ξανά οι δουλειές, να απολύσουμε, να χρεοκοπήσουμε. Από τον κακό χειρισμό της κυβέρνησης με την τρόικα, την άστοχη διάταξη του Συντάγματος για την εκλογή του Προέδρου, την τυφλή βιασύνη για εξουσία της αντιπολίτευσης. Γιατί δεν μας αφήνουν να κάνουμε τη δουλειά μας; Θυμός και θλίψη.
Η ασταμάτητη πόλωση στην πολιτική σκηνή έχει καλύψει τα πάντα στον δημόσιο λόγο, και δεν συζητάμε τις εξελίξεις στην πραγματική οικονομία, που θα μπορούσαν να είναι καλές από εδώ και μπρος. Το λένε οι επιχειρηματίες, το δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, το στηρίζει η οικονομική ανάλυση.
Το ΑΕΠ και η απασχόληση άρχισαν να αυξάνονται, παρόλο που οι δημόσιες δαπάνες συνεχίζουν να πέφτουν και φόροι να μεγαλώνουν, και χωρίς να έρχονται περισσότερα δάνεια απέξω. Αυξάνονται, δηλαδή, με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που είχαμε μάθει στη μεταπολίτευση. Οι επιχειρήσεις προσαρμόζονται στη χαμηλή εσωτερική ζήτηση και στη σφικτή ρευστότητα. Οι εξαγωγές έχουν ανέβει ως ποσοστό του εθνικού εισοδήματος από 24% το 2008 σε 30%, και είναι λίγο πάνω από το προηγούμενο ιστορικό ρεκόρ σε απόλυτους αριθμούς. Οι τράπεζες εξοικονομούν κάποιους πόρους για να δανείζουν τους υγιείς πελάτες. Η δομή της οικονομίας αλλάζει προς το πιο παραγωγικό και βιώσιμο. Η συνταγή του μνημονίου άργησε πολύ να αποδώσει, με μεγάλο ανθρώπινο κόστος, αλλά ήταν σωστή στον γενικό στόχο: περισσότερη εξωστρέφεια, λιγότερα δανεικά. Η σύγκριση με την Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία δείχνει ότι η ένταση της δικής μας κρίσης οφείλεται πιο πολύ στις εσωτερικές αντιθέσεις και αγκυλώσεις, και λιγότερο στο μείγμα πολιτικής.
Για να γυρίσουν οι αριθμοί σε θετικό πρόσημο, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πόνεσαν, πάσχισαν, έστυψαν το μυαλό και έσφιξαν τα δόντια για να αλλάξουν τη δουλειά, τους πελάτες, την τεχνική τους. Το κατάφεραν, και συνεχίζουν να προσπαθούν. Δεν είναι ακόμα πάρα πολλοί, οι άνεργοι είναι περισσότεροι. Αλλά κανένας άλλος δεν θα κάνει τη δική τους δουλειά. Επειτα από τόσα χρόνια διαφωνίας και θεωρίας, κανένας δεν μας έπεισε ότι η ανάπτυξη θα έρθει από κάτι άλλο, κι όχι από τις επιχειρήσεις.
Ακούω τον αντίλογο: δημόσιο χρέος, υψηλοί φόροι, χαμηλή ζήτηση, γραφειοκρατία, διαφθορά, πώς θα δουλέψουν οι επιχειρήσεις σε τέτοιο περιβάλλον; Και όμως δουλεύουν, γιατί τα πράγματα δεν είναι μαύρο-άσπρο. Το ύψος των δημοσίων δαπανών και το εύρος των μεταρρυθμίσεων θα ήταν υποβοηθητικά, αλλά το πιο βασικό είναι ένα: ο χρόνος. Γιατί η μεγαλύτερη αλλαγή που συνέβη από το 2009 ήταν ότι άλλαξαν απότομα και δραματικά οι ευκαιρίες, το πού υπάρχουν οι πελάτες και οι πόροι. Χρειάζονται χρόνο οι επιχειρηματίες για να προσαρμοστούν σε αυτό, ιδίως οι μικρομεσαίοι. Οι οικονομίες αλλάζουν από τη βάση.
Αυτόν τον πολύτιμο χρόνο πάνε να στερήσουν πάλι οι καιροσκόποι πολιτικοί, και οι δημοσιολόγοι που τους συντρέχουν. Τους δεκαέξι ακόμα μήνες μιας σχετικής σταθερότητας. Με μια κακή κυβέρνηση, με κουτσές μεταρρυθμίσεις, αλλά και με τράπεζες που αρχίζουν να λειτουργούν, με φόρους περίπου γνωστούς, με διοίκηση σχετικά προβλέψιμη. Μήνες που θα έδιναν δουλειές, θα άνοιγαν ευκαιρίες, θα άλλαζαν το κλίμα, θα βελτίωναν το εξωτερικό ισοζύγιο. Που θα ενίσχυαν την ελληνική θέση σε μια μελλοντική διαπραγμάτευση με τους εταίρους.
Γιατί δεν το βλέπουν αυτό οι βουλευτές που θα ψηφίσουν «παρών» αύριο; Επειδή η εξουσία είναι αυτοσκοπός; Επειδή δεν έχουν δουλέψει ποτέ σε επιχείρηση, όπως και οι πανεπιστημιακοί σύμβουλοί τους; Επειδή ο δημόσιος λόγος ορίζεται από τους αργόσχολους και τους ιδεοληπτικούς; Επειδή οι συχνές εκλογές είναι η χαρά της διαπλοκής; Επειδή οι επιχειρηματίες της παραγωγής αντιμετωπίζονται σαν ενοχλητική μειονότητα; Οποιος κι αν είναι ο λόγος, κάθε νέος άνεργος από μεθαύριο θα είναι δικό τους κρίμα.
* Ο κ. Αρίστος Δοξιάδης είναι συγγραφέας του βιβλίου «Το αόρατο ρήγμα: θεσμοί και συμπεριφορές στην ελληνική οικονομία».
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
----------
Καλά, αν δε σας πείθουν τα στοιχεία της eurostat ως θεωρητικά/πλασματικά, ρωτήστε την "πιάτσα" να σας πει αν υπήρχε όντως αναστροφή του κλίματος το δεύτερο μισό του 14.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
---------------------------
14.11.2014
Eurostat: Ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία της Ευρωζώνης η Ελλάδα
Το υψηλότερο ποσοστό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη παρουσίασε η Ελλάδα το τρίτο τρίμηνο του 2014, φτάνοντας στο 0,7% του ΑΕΠ της, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα τη Eurostat την Παρασκευή.
Μετά από την χειρότερη ύφεση των τελευταίων δεκαετιών η ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει δυναμική ανάκαμψη, με το ποσοστό ανάπτυξης να ανέρχεται από πέρυσι στο 1,4%.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις φθινοπωρινές της προβλέψεις είχε υπολογίσει την ανάπτυξη στο 0,6% για το 2014, ένα νούμερο που μπορεί να χρειαστεί να αναθεωρηθεί προς τα επάνω, καθώς τα αποτελέσματα του τρίτου τριμήνου είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.
Παράλληλα, για τα επόμενα χρόνια η Κομισιόν προβλέπει ανάπτυξη στην Ελλάδα στο 2,9% το 2015 και 3,7% για το 2016.
Όσον αφορά τις «δυνατές» χώρες της Ευρωζώνης, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, η ανάπτυξη για το τρίτο τρίμηνο του 2014 είναι καλύτερες των εκτιμήσεων, με την πρώτη να σημειώνει ανάπτυξη στο 0,3% του ΑΕΠ της και την δεύτερη στο 0,1%.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Τσίπρας συνειδητώς αφήνει χιλιάδες ανθρώπους να κοιμούνται στη λάσπη χωρίς καμία κυβερνητική αρωγή ("η Ειδομένη δεν είναι κρατική δομή"). Συνειδητώς αφήνει να δημιουργούνται διπλωματικά επεισόδια με εκατέρωθεν παραβιάσεις των συνόρων, .Συνειδητώς δεν εναντιώνεται, αλλά υπογράφει ΥΠΕΡ των κλειστών συνόρων.
Γιατί έτσι:
α) ο λαός εστιάζει στην ανθρωπιστική κρίση, προσπερνώντας τις τραγικές επιδόσεις στα άλλα πεδία της κυβερνητικής πολιτικής
β) οι εικόνες ντροπής ξυπνούν το αίσθημα εθνικισμού- αυτοθυματοποίησης - καταγγελίας της Ευρώπης και συσπείρωσης περί την κυβέρνηση
γ) ο Τσίπρας νομίζει πως παζαρεύει με τους εταίρους, τα κεφάλια των προσφύγων, των μεταναστών και των Ελλήνων έναντι μιας ευνοϊκής αξιολόγησης (βλ. δηλώσεις Δραγασάκη που συνδέει ευθέως προσφυγικό και αξιολόγηση)
Όλα γίνονται για τη διατήρηση της εξουσίας, για τη διαιώνιση του καθεστώτος.
Η ανωμαλία ξεκίνησε διότι αρκετοί Έλληνες αποφάσισαν - μόνοι σε ΟΛΟ το δυτικό κόσμο- πως μια αριστερή, ριζοσπαστική κυβέρνηση είναι δυνατόν να ηγηθεί ενός έθνους και μάλιστα, σε στιγμές κρίσης. Και δυστυχώς σε τέτοιες καταστάσεις ανωμαλίας, όπως η ιστορία διδάσκει: "η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος" .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ακούστε λίγο. Σας έχουμε μάθει τόσα χρόνια. Τα συριζαίικα που έχετε ξανακάνει με τους άστεγους στην Αθήνα όταν σε συνθήκες ψύχους τους παίρνατε από τα καταφύγια και τους πηγαίνατε στη Νομική και αλλού να κάνουν κατάληψη ή το αίσχος της Υπατίας, να δεχτούμε ότι τα κάνετε σε μας που έχουμε όλοι πλήρη πολιτικά δικαιώματα σε αυτή τη χώρα και είμαστε ίσοι. Σταματείστε, ρε κτήνη, να τα κάνετε σε ανθρώπους σε ανάγκη. Σοβαρευτείτε έστω και τώρα! Πείστε τους ότι δεν μπορούν να φύγουν και εξασφαλίστε τους αξιοπρεπή διαβίωση. Τι άνθρωποι είστε τέλος πάντων;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αντίθετα εμείς, στα δικά μας νούμερα, δεν φερθήκαμε σαν τα παλιά καφενεία. Διότι, μόλις εκδήλωσαν ιδέες μεγαλείου, ότι δηλαδή με "μαγικά κόλπα" θα εκβίαζαν την Ευρώπη, όχι μόνον δεν τους αλευρώσαμε, αλλά ταυτιστήκαμε μαζί τους και τους κάναμε κυβέρνηση!
Αυτό πληρώνουμε σήμερα, από την οικονομία, μέχρι το μεταναστευτικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δείτε από 26:00-28:00 για να καταλάβετε τι σκατοφάρα είναι οι συριζαίοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Heads of State or Government further recalled that the European Council, at its meeting on 18-19 February, decided to get back to a situation where all Members of the Schengen area fully apply the Schengen Borders Code, while taking into account the specificities of the maritime borders, and to end the wave-through approach. Irregular flows of migrants along the Western Balkans route have now come to an end.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Επίσης bekker, είναι πραγματικά αηδιαστικό να προσπαθεί κανείς να δικαιολογήσει και να ξεπλύνει με οποιοδήποτε τρόπο τα αίσχη στα οποία προβαίνουν οι χώρες που κλείνουν τα σύνορα και παραβιάζουν τις συμφωνίες.
Βρες μου ποια συμφωνία ακριβώς παραβιάζουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Στην Ελλάδα το τρίτο δημοφιλέστερο σπορ, μετά το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, είναι η ρίψη μούντζας στους Ευρωπαίους. Στους Αυστριακούς και τους Ούγγρους σήμερα, παγίως στους Γερμανούς (εκτός κι αν μάς στηρίξει η Μέρκελ στο θέμα των συνόρων), στους Ολλανδούς ή τους Φινλανδούς παλιότερα, έως και στους Κύπριους τά'χουμε ψάλει για την προσήλωσή τους στην υλοποίηση του δικού του μνημονίου.
Κι επειδή το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει περιέλθει στην απόλυτη ανυποληψία (μέχρι και οι Νήσοι Φερόε μάς έχουν κάνει πελάτες), αλλά και το μπάσκετ περνάει την κρίση του, ενδέχεται οι χριστοπαναγίες για την Ευρώπη να έχουν καταστεί το πιο αγαπημένο σπορ στην Ελλάδα. Τώρα, τί σχέση έχει αυτό με την Ειδομένη και το ανθρώπινο δράμα των προσφύγων/μεταναστών; Εχει να κάνει με την ενωμένη Ευρώπη και πολλές στρεβλές αντιλήψεις γι'αυτήν.
Η ΕΕ δεν είναι ομοσπονδία, αλλά ένωση κυρίαρχων κρατών. ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ κρατών. Οπερ σημαίνει ότι ναι μεν συζητούν και συντονίζονται στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό, αλλά διατηρούν το δικαίωμα να εκφράζουν απόψεις με γνώμονα το εθνικό τους συμφέρον. Και σε πολλούς τομείς έχουν το δικαίωμα να πράττουν με γνώμονα το εθνικό τους συμφέρον.
Σίγουρα δεν είναι η Ευρώπη που θα θέλαμε, σίγουρα έχει απογοητεύσει πολλούς ευρωπαϊστές, αλλά είναι αυτή που είναι. Και το γεγονός ότι δεν μάς αρέσει αυτή η Ευρώπη δεν σημαίνει ότι πρέπει να την κοντράρουμε για κάθε θέμα που ανακύπτει ή να αποχωρήσουμε απ'αυτήν. Διότι εκτός Ευρώπης η Ελλάδα θα είναι πούπουλο στον άνεμο κι αυτό φάνηκε με την προσφυγική/μεταναστευτική κρίση.
Στο θέμα των ημερών, λοιπόν. Η απόφαση της Αυστρίας και των τεσσάρων χωρών της Ομάδας Visegrad (Πολωνίας, Ουγγαρίας, Τσεχίας, Σλοβακίας) να αντισταθούν στις πιέσεις για κατανομή των προσφύγων σ'όλη την ΕΕ ή το κλείσιμο των συνόρων τους βασίζεται στην έννοια της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ. Κακώς, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αλλά είπαμε ότι η ΕΕ είναι ένωση ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ κρατών. Στην ομάδα αυτών των χωρών έχει προστεθεί πλέον και η Σλοβενία, βλέπουμε δε να εγείρονται τείχη και σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ – στην Βουλγαρία και στις Βαλτικές χώρες.
Η Ελλάδα καταγγέλλει μονομερείς ενέργειες και η αλήθεια είναι ότι τα τείχη που κατασκευάζονται και το κλείσιμο των συνόρων αποτελούν άμεση αμφισβήτηση της ζώνης Σένγκεν ως ενιαίου χώρου ελεύθερης διακίνησης. Κατά ειρωνεία της ιστορίας, σύμμαχος του Αλ. Τσίπρα σ'αυτό το θέμα είναι η μισητή (go back) Μέρκελ που δεν φοβήθηκε το πολιτικό κόστος της πολιτικής της, πρωτίστως στην ίδια την Γερμανία.
Αλλά είναι αλήθεια και κάτι άλλο που αποφεύγουμε να συζητήσουμε στην Ελλάδα. Οτι η πρώτη μονομερής ενέργεια στην ζώνη Σένγκεν ήταν η απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα να ενθαρρύνει – έστω και έμμεσα – τους Σύρους πρόσφυγες και τους κατατρεγμένους της υφηλίου, να τούς επιτρέψει να “λιάζονται” στην Ελλάδα μέχρι να φύγουν προς την υπόλοιπη Ευρώπη κι όλα αυτά, μέχρι πρότινος, χωρίς υποτυπώδη ταυτοποίηση και αξιολόγηση των κινήτρων τους.
Αμφισβήτησε δηλαδή την ίδια την έννοια της ζώνης Σένγκεν ως οντότητας με κοινές ευθύνες των μελών της ως προς την διαφύλαξη των συνόρων της. Η Ελλάδα κατήργησε στην πράξη το εξωτερικό περίγραμμα και αποδείχθηκε η μαύρη τρύπα της ζώνης Σένγκεν. Συγχρόνως, όμως, η κυβέρνηση Τσίπρα αμφισβήτησε και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο που θέτει συγκεκριμένα κριτήρια για τον καθορισμό των προσφύγων, καθώς έβαλε πρόσφυγες και μετανάστες στο ίδιο “τσουβάλι”.
Είναι εν αδίκω, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση, όταν επικαλείται την “αρχή της αλληλεγγύης”, μια αρχή που πρώτη παραβίασε. Και το έπραξε αγνοώντας επιδεικτικά την “αρχή της συνευθύνης” ως προς την περιφρούρηση των κοινών ευρωπαϊκών συνόρων. Το έπραξε στο όνομα μιας δικής της – ιδεοληπτικής – αρχής της αλληλεγγύης προς όλους τους μη Ευρωπαίους, χωρίς καμία συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πολίτες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Πιθανότατα δε είδε το ανθρώπινο τσουνάμι στο Αιγαίο ως ευκαιρία να ασκήσει πίεση στους πιστωτές της Ελλάδας για θέματα που ουδεμία σχέση έχουν με το δράμα των προσφύγων/μεταναστών.
Ας μην εκπλήσσεται, λοιπόν, όταν βρίσκεται σήμερα απομονωμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν θα έπρεπε να προκαλούν έκπληξη οι δραματικές εξελίξεις με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με αποκορύφωμα την επαπειλούμενη τραγωδία στην Ειδομένη, όταν από την πρώτη μέρα της ανάληψης ευθυνών η κυβέρνηση Τσίπρα πήρε μια τροχιά καθαρά αντιευρωπαϊκή και συγκρουσιακή. Η αυξανόμενη πολιτική απομόνωση της Ελλάδας μετά τον Ιανουάριο του 2015 πήρε πλέον σάρκα και οστα με το κλείσιμο των συνόρων. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα επιδόθηκε στο προσφιλές ελληνικό σπορ της μούντζας προς την ΕΕ, για να εισπράξει πολλαπλάσιες μούντζες σε όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Και υποψιάζομαι ότι έπεται η μούντζα της ιστορίας. Αλλά αυτό ας το αφήσουμε στους ιστορικούς του μέλλοντος που θα αξιολογήσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ χωρίς τα πάθη του παρόντος και συνεκτιμώντας την συνολική πορεία της Ελλάδας στον 21ο αιώνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο συνδυασμός πρωτόγνωρης επισημοποίησης και νομιμοποίησης των Τουρκικών επιδιώξεων μέσω του ΝΑΤΟ (εννοείται ότι δεν φταίει το ΝΑΤΟ το οποίο προσπαθεί να διατηρήσει την σταθερότητα, αλλά εμείς) με την σύνδεση του προσφυγικού με το χρέος (εναντίον της οποίας κάποιοι προειδοποιούμε εδώ και πολλούς μήνες) δημιουργούν απλώς την σημαντικότερη γεωστρατηγική αναθεώρηση της μεταπολεμικής μας ιστορίας.
Μετά από χρόνια (και μετά από πολύ πόνο) η 25η Ιανουαρίου 2015 θα καταγραφεί ως ένα από τα σημαντικότερα σημεία καμπής στην ιστορική πορεία της χώρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Κακώς ξανάρχισα να γράφω εδώ, δεν παλεύεστε, επιστρέφω δια παντός στη σιωπή μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η οποία, παρεμπιπτόντως (η Ευρώπη, όχι η Ελλάδα), ποτέ δεν έκλεισε τα σύνορα για τους πρόσφυγες, αλλά μόνο για τους λαθρομετανάστες - και δικαίως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δεν ήταν παρόλα που ξέφυγε από το έρκος υφυπουργικών οδόντων η δήλωση ότι η αυτονόμηση των ΜΜΕ είναι παθογένεια της Δημοκρατίας. Το επαναβεβαίωσε ο ίδιος ο κ. Χρ. Βερναρδάκης με αγωνιστική παρρησία, εξηγώντας ότι η άποψή του δεν ήταν τυχαία, αλλά αποτελεί ιδεολογικό προαπαιτούμενο. Και ως προς αυτό έχει δίκιο. Η ιδεολογία της ριζοσπαστικής αριστεράς θέλει την ενημέρωση των πολιτών κρατική υπόθεση· με τον έλεγχο, εννοείται, του κόμματος μονιμοποιημένου στην εξουσία. Διαφορετικά δεν θα ήθελε, βέβαια, κηδεμονία των ΜΜΕ από μια δεξιά κυβέρνηση π.χ., αφού η «παθογένεια» της Δημοκρατίας επιτρέπει την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία…
Η ριζική θεραπεία, επομένως, είναι η απαλλαγή από την αρχιπαθογένεια: τη Δημοκρατία.
Οι κυβερνητικές απόπειρες για τον έλεγχο των ιδιωτικών ΜΜΕ, μετά την ΥΕΝΕΔοποίηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, δεν είναι απλό επεισόδιο αυταρχισμού μιας διακυβέρνησης καταστροφικής και ανίκανης. Μαζί με την κομματικοποίηση του κράτους, εντάσσεται σε μια ολοκληρωτική αντίληψη ηγεμονίας λενινοσταλινικής μορφής.
Αυτού του είδους οι τάσεις ονομάζονται συνήθως φασιστικές, αλλά ορθότερο θα ήταν το επίθετο λενινικές. «Ο Μουσολίνι είναι ο πίθηκος του Λένιν»¹ είχε πει ο Καρλ Κάουτσκι, θεωρητικός του μαρξισμού και ηγετική μορφή της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας («αποστάτης» βέβαια).
Πράγματι. Τον ολοκληρωτισμό, που σακάτεψε την ανθρωπότητα τον περασμένο αιώνα, τον μοιράστηκαν φασισμός/ναζισμός και λενινοσταλινισμός, αλλά την αναμφισβήτητη πρωτιά την είχε ο δεύτερος. Όχι μόνο στη λογοκρισία και στον έλεγχο κάθε μορφής έκφρασης αλλά γενικότερα στην όλη επιστροφή στη βαρβαρότητα, με την κατάργηση του κράτους δικαίου και της κοινωνίας των πολιτών, με την ανθρωποκτηνοτροφία των στρατοπέδων, τις γενοκτονίες, τις μαζικές σφαγές.
Ας περιοριστούμε όμως στον έλεγχο του λόγου, γιατί είναι η προϋπόθεση, ο όρος για την υποταγή και την κοπαδοποίηση των «μαζών». Ο Λένιν την προγραμμάτισε κατά την πρώτη απόπειρα κατάληψης της εξουσίας, το 1905. Και την εφάρμοσε από την πρώτη μέρα της εξουσίας του, τον Οκτώβριο του 1917. Έγραφε το 1905: «Οι εκδόσεις, τα τυπογραφεία, τα βιβλιοπωλεία, τα αναγνωστήρια, οι βιβλιοθήκες, όλα όσα σχετίζονται με την παραγωγή και τη διακίνηση του βιβλίου πρέπει να τεθούν κάτω από τον έλεγχο του κόμματος και να του δίνουν λογαριασμό»². Αν υπήρχε τότε ραδιοτηλεόραση, λέτε να την άφηνε ξεκαπίστρωτη ο Βλαδίμηρος Ίλιτς; Ή μήπως θα ήταν η πρώτη στον κατάλογο; Οπωσδήποτε, η πρώτη πράξη της σοβιετικής εξουσίας ήταν η απαγόρευση των άλλων κομμάτων και των εφημερίδων. Εφεξής, στη σοβιετική επικράτεια μόνο δύο εφημερίδες κυκλοφορούσαν, η πρωινή «Πράβδα», όργανο της Κ.Ε. του κόμματος, και η απογευματινή «Ισβέστια», όργανο της κυβέρνησης. Στις μεγάλες πόλεις ανατυπώνονταν με προσθήκες ανακοινώσεων των τοπικών κομματικών και διοικητικών αρχών. Έτσι π.χ. στην Ουκρανία, την εποχή του διωγμού των «κουλάκων», της κολλεκτιβοποίησης (κολχόζ, σοβχόζ) και της μεγάλης πείνας με εκατομμύρια νεκρούς και μαζικές εκτοπίσεις πληθυσμών, ακόμα και εθνοτήτων, οι εφημερίδες πανηγύριζαν νίκες του σοσιαλισμού, αφθονία αγαθών, γενική ευτυχία, απομόνωση των προδοτών. (Μόνο έτσι εξηγείται το γεγονός της υποδοχής ως ελευθερωτών των ναζιστικών ορδών στην Ουκρανία το 1941, αλλά και των φασιστικών απηχήσεων σήμερα).
Ο Λ. Τρότσκυ, τότε (1905), υπερασπιζόταν τη λογοκρισία και τον κομματικό έλεγχο της πληροφόρησης, με μια εμπαθή ρητορική που θύμιζε συριζέικα επιχειρήματα περί διαπλοκής και νεοφιλελεύθερης συνωμοσίας των ΜΜΕ. «Δεν μειώνει κατά τίποτα την ελευθερία του Τύπου η απαγόρευση αντιδραστικών και φιλελεύθερων συκοφαντιών» έγραφε.³
Ο έλεγχος της πληροφορίας, της σκέψης και της έκφρασης ήταν ταυτόσημος στα δύο ολοκληρωτικά συστήματα, το λενινοσταλινισμό και το ναζισμό. Όπως ο Λένιν, έτσι και ο Χίτλερ στο «Mein Kampf» (1931) προέβλεπε: «Πρέπει κάθε έντυπο, από το αλφαβητάριο όπου το παιδί μαθαίνει να διαβάζει, μέχρι την τελευταία εφημερίδα, κάθε θέατρο και κάθε κινηματογράφος, κάθε κολώνα αφισοκόλλησης, κάθε τοίχος μάντρας να είναι στην υπηρεσία αυτής της μοναδικής αποστολής» (του ναζισμού). Στην ολοκληρωτική οργάνωση της κοινωνίας και του κράτους, ο λενινικός κομμουνισμός προηγήθηκε κατά πολύ του ναζισμού. «Ο Λένιν τη δίδαξε όχι μόνο στον Στάλιν αλλά και στον Μουσολίνι και έμμεσα, μέσω των Γερμανών κομμουνιστών, στον Χίτλερ».4
Η λενινική ντιρεκτίβα του 1905 αναφερόταν κατά κύριο λόγο στη λογοτεχνία και χρωματιζόταν από μόλις συγκρατούμενο μίσος κατά της πολυφωνίας, της διαλογικότητας, της ελευθερίας του πνεύματος και της φαντασίας. Έπρεπε να γίνει η λογοτεχνία «γρανάζι» και «μπουλόνι» της κομματικής προπαγάνδας. Έγραφε ο Λένιν: «Η λογοτεχνία πρέπει να είναι η λογοτεχνία του κόμματος. Το σοσιαλιστικό προλεταριάτο πρέπει να αξιοποιήσει την αρχή της κομματικής λογοτεχνίας και να τη μεταχειριστεί σαν αντίβαρο στην εξουσία του φιλελεύθερου Τύπου της μερκαντιλιστικής μπουρζουαζίας, αντίβαρο στον "αριστοκρατικό αναρχισμό" και στο κυνήγι του κέρδους […] Έξω οι άνθρωποι των Γραμμάτων που σνομπάρουν το κίνημα! Έξω οι υπεράνθρωποι της γραφής! Η λογοτεχνική δραστηριότητα πρέπει να είναι το γρανάζι και το μπουλόνι ενός μεγάλου σοσιαλδημοκρατικού μηχανισμού που κινείται κάτω από την άγρυπνη πρωτοπορία της εργατικής τάξης […] Οι άνθρωποι των Γραμμάτων οφείλουν να τεθούν στην υπηρεσία των οργανώσεων του κόμματος».5
Το άρθρο του Λένιν μεταφράστηκε στα γερμανικά το 1924 και έγινε το εγκόλπιο των κομμουνιστών διανοούμενων. Θεωρείται ότι αυτές οι λενινικές αρχές ενέπνευσαν τον Μάο Τσε Τουνγκ, αλλά και τον Μουσολίνι που ήταν, στα νιάτα του, θαυμαστής του Λένιν. Το κυριότερο είναι ότι εφαρμόστηκαν με εξίσου βάρβαρο τρόπο από τη σοβιετική εξουσία· με τον τερατώδη μηχανισμό λογοκρισίας και προπαγάνδας που διεύθυνε η Agitprop, τμήμα της Κεντρικής Επιτροπής, με το «Επιτροπάτο του λαού για τη διαπαιδαγώγηση» και τον ΙΖΟ (τομέα Καλών Τεχνών).
Έτσι δολοφονήθηκε (είναι η αρμόδια λέξη) μία από τις μεγαλύτερες εθνικές λογοτεχνίες, εκείνη που έδωσε στον κόσμο μορφές σαν του Ντοστογιέφσκι, του Γκόγκολ, του Τσέχωφ, του Τολστόι, του Πούσκιν. Η ποίηση εξαφανίστηκε κυριολεκτικά, η πεζογραφία πνίγηκε από τη λογοκρισία και την αυτολογοκρισία, οι πρωτοπορίες στη λογοτεχνία και την τέχνη κατέληξαν σε αυτοκτονίες, αυτοεξορία στη Δύση, Γκουλάγκ, σιωπή. Είναι το μόνο καθεστώς στην ιστορία, όπως είπε ο Κορν. Καστοριάδης, που δεν άφησε ίχνη πολιτισμού. Μόνο οι κλασικές ερμηνευτικές τέχνες, δηλαδή η δεξιοτεχνία και όχι η καθαυτό δημιουργία, είχαν καλές επιδόσεις (μπαλέτο, όπερα, σολίστ, σκηνοθεσία) και αυτό είναι κραυγαλέο χαρακτηριστικό στραγγαλισμού της πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας από ένα τυραννικό καθεστώς. Κατά μια –δυσανάλογη έστω– αντιστοιχία, το ίχνος πολιτισμού που θα αφήσει η «πρώτη φορά Αριστερά» θα είναι μάλλον το ανέβασμα του Ξηρού στο Εθνικό (ως πρωτοπορία, στην Πειραματική σκηνή), ο Λαζόπουλος και οι ξενέρωτες γυροβολιές στην πίστα ή στις εκλογικές εξέδρες.
Οι αυταρχικές παρορμήσεις για τον έλεγχο του λόγου εκδηλώθηκαν πάντα, στην ιστορία, στο βαθμό που μεγάλωνε η εμβέλεια του λόγου και διευρυνόταν το κοινό. Αυτό έγινε στην Αθηναϊκή Πολιτεία με τη θανάτωση του Σωκράτη –το πρώτο έγκλημα της Δημοκρατίας–, με τη δίωξη του Αναξαγόρα, με τις επεμβάσεις κατά του Αριστοφάνη, που η «παρρησία» του ενοχλούσε τον Κλέωνα, όχι όμως τον Περικλή… Αυτό έγινε με τη διάδοση της τυπογραφίας του 16ου αιώνα που προκάλεσε τη βαρβαρότητα της θρησκευτικής λογοκρισίας επί 4 αιώνες, με τον Κατάλογο απαγορευμένων βιβλίων του Βατικανού. Αυτό έγινε στην Αγγλία του 17ου αιώνα με την ανάπτυξη του αστικού φιλελευθερισμού και του Τύπου.
Το μέτρο που καθιέρωνε κρατική άδεια για την έκδοση εφημερίδας και η λογοκρισία ήταν η θρυαλλίδα των φιλελεύθερων επαναστάσεων που επέβαλαν το πρώτο σύγχρονο Σύνταγμα, το Bill of Rights, το 1689. Ακριβώς έναν αιώνα αργότερα, το 1789, η Γαλλική Επανάσταση έδωσε στο δυτικό πολιτισμό τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, όπου το άρθρο 11, γραμμένο από τον Μιραμπώ, ορίζει: «Η ελεύθερη ανακοίνωση σκέψεων και γνωμών είναι από τα πολυτιμότερα δικαιώματα. Κάθε άνθρωπος μπορεί να μιλάει, να γράφει και να τυπώνει ελεύθερα και είναι υπεύθυνος για την κατάχρηση αυτής της ελευθερίας στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος». Σ’ αυτή τη σειρά των ιστορικών «89» προστέθηκε, στη διακοσιοστή επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης, το 1989, η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ο διάβολος και του Μανώλη η σκούφια: εκείνη τη χρονιά δημιουργήθηκε στη μικρή μας Ελλάδα η πρώτη ανεξάρτητη αρχή, θεσμός προστασίας της νομιμότητας και της ανεξαρτησίας του Τύπου, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Και τώρα, αναγεννημένος ο ανύπαρκτος «υπαρκτός» με τη συνδρομή και της ολίγης ακροδεξιάς, αχρηστεύει το ΕΣΡ και ονειρεύεται Λένιν (βλ. παραπάνω).
Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός, με ευσεβή αναφορά στο λενινοσταλινικό κομμουνισμό, μας θύμισε το ανέκδοτο του Σοβιετικού Συντάγματος, που καταργούσε την εκμετάλλευση ανθρώπων από άνθρωπο! Πράγματι, αυτό βεβαίωνε στο προοίμιό του το αναθεωρημένο σοβιετικό Σύνταγμα του 1946, και μάλιστα όχι ως επαγγελία, αλλά ως πραγμάτωση: «Η Σοβιετική εξουσία προγραμμάτισε βαθύτατες κοινωνικο-οικονομικές μεταρρυθμίσεις, έβαλε τέλος για πάντα στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο…»
Στην πραγματικότητα, το σοβιετικό καθεστώς ξεπέρασε και τον πιο άγριο καπιταλισμό στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αν πάρουμε στοιχεία από την αγορά εργασίας και χωρίς να λογαριάσουμε την αναβίωση της δουλοκτησίας, με δουλοκτήτη το κράτος και δούλους τον πληθυσμό του «αρχιπελάγους Γκούλαγκ». Έγραφε ο Λ. Τρότσκυ το 1936: «Υπάρχουν μισθοί 100 ρουβλίων και άλλοι 8-10 χιλιάδων ρουβλίων.
Οι μεν ζουν σε τρώγλες, με τρύπια παπούτσια, οι άλλοι μετακινούνται με πολυτελή αυτοκίνητα και διαθέτουν πολυτελή διαμερίσματα, βίλα κοντά στη Μόσχα και άλλη βίλα στον Καύκασο».6
Ο Γάλλος κομμουνιστής οικονομολόγος Σαρλ Μπετελέμ διαπίστωνε την εξής εισοδηματική κλίμακα: εργάτης 100 ρούβλια, διευθυντής 3000 ρ., συγγραφέας (καλός κομματικός) 16.000 ρ., αντιπρόεδρος της κυβέρνησης 25.000 ρ. (250 εργατικοί μισθοί). 7
Κατά τον Κορνήλιο Καστοριάδη («Η γραφειοκρατική κοινωνία», 1973) το 15% του σοβιετικού πληθυσμού καρπούται το 84% του κοινωνικού προϊόντος και ο λαός –το 85% του πληθυσμού– το 16%, έχουμε δηλαδή μια σχέση αντιστρόφως ανάλογη.
Τα προνόμια και τη χλιδή της νομενκλατούρας δεν τα είχε, μετά το μεσαίωνα, καμιά κοινωνική τάξη στη Δύση. Αντίστοιχα, το προλεταριάτο (που η δικτατορία ήταν δική του!...) ζούσε στη μιζέρια: από τη διατροφή, τη στέγαση, την περίθαλψη, ως τις συντάξεις πείνας. Πασίγνωστες είναι οι τεράστιες ουρές για προμήθεια τροφής και οι άθλιες συνθήκες κατοικίας: 4-9 τ.μ. κατ’ άτομο, κοινή κουζίνα, τουαλέτα, λουτρό… (κατά όροφο).
Τα πλήρη αποκαλυπτήρια αυτής της βάναυσης εκμεταλλεύτριας τάξης έγιναν το 1980 με την έκδοση στη Γαλλία και στη Γερμανία του βιβλίου του σοβιετικού ιστορικού Μίκαελ Βοσλένσκτυ, «Η Νομενκλατούρα - Οι προνομιούχοι στην ΕΣΣΔ». Το σύνολο των προνομιούχων υπολογιζόταν σε 750.000 – 3 εκατ. με τα μέλη των οικογενειών τους, δηλαδή λιγότερο από 1,5% του σοβιετικού πληθυσμού. Το 1970, σε διευθυντικές θέσεις του κόμματος και του κράτους σημειώνονται 76.847 πρόσωπα: είναι η αφρόκρεμα της ελίτ. Συνολικά 250.000 πρόσωπα ασκούν εξουσία, μικρή ή μεγάλη: το 1 τοις χιλίοις του πληθυσμού. Η περιγραφή των προνομίων τους, των αηδιαστικών ηθών τους, του τρόπου ζωής τους θα προκαλούσε ντροπή και σε πίθηκο. Ήταν η μόνη άρχουσα τάξη που είχε το «λίμπρο ντ’ όρο» και στην εποχή μας. Νομενκλατούρα = ονομαστικός κατάλογος. Ο νομενκλάτωρ ήταν ισόβιος, όσο ανίκανος ή διεφθαρμένος και αν αποδειχνόταν. Επιλεγόταν για να γραφτεί στη Νομενκλατούρα με κριτήρια κομματικά (καλή ώρα…) και όχι ικανότητες. Παρέμενε στη νομενκλατούρα ισοβίως, ακόμα και αν έχανε το πόστο του, εκτός αν έκανε κομματικό στραβοπάτημα. Επιζούσε το «μπαξίς» στις υπηρεσίες, αλλά και το απίστευτο: αγοραπωλησία των πόστων, με ταρίφες που σημειώνονταν σε εμπιστευτικές εκθέσεις. Αναφερόταν π.χ. ότι το 1969 το πόστο του α΄ κομματικού γραμματέα περιοχής του Αζερμπαϊτζάν κόστιζε 200.000 ρούβλια (2 χιλιάδες μισθοί εργάτη ). Ο λόγος που το κόμμα (του ηθικού πλεονεκτήματος) ανεχόταν τη διαφθορά-θεσμό ήταν απλός: η αγοραπωλησία και η υψηλή ταρίφα εξασφάλιζαν τη διαδοχή στα πόστα ανθρώπων της νομενκλατούρας, των μόνων που διέθεταν κεφάλαια!... Η άρχουσα τάξη στην ΕΣΣΔ ήταν κληρονομική και δεν είχε τους κινδύνους της Γουώλ Στρητ, των κρίσεων, του Χρηματιστηρίου. Ο νομενκλάτωρ ροχάλιζε ήσυχος.
Δεν ήταν έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι κατά την εξέγερση των εργατών στην Πολωνία, από τα κυριότερα αιτήματα ήταν «η κατάργηση της Νομενκλατούρας». Τότε έγινε παγκόσμια γνωστή η λέξη. Οι μόνες εργατικές εξεγέρσεις στη μεταπολεμική Ευρώπη έγιναν στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Έχω όμως μια απορία: γιατί ο πρωθυπουργός χρειάστηκε να επικαλεστεί το Σοβιετικό Σύνταγμα. Δεν είχε παρά να επαναλάβει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης· η 13η σύνταξη φτάνει από ώρα σε ώρα. Για να πάρει φόρα κάνει πίσω. Είμαστε ακόμα στην 7η…
Αντίθετα, δεν είναι τυχαίο ότι ανέσυρε τη σοβιετική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο κατά τη συζήτηση για τον έλεγχο των ΜΜΕ. Το Σοβιετικό Σύνταγμα, πάλι, εκτός από την παραδείσια ισότητα, κατοχύρωνε και την ελευθερία του Τύπου. Αλλά: «Άρθρο 50. Σε αντιστοιχία με τα συμφέροντα των εργαζομένων και με σκοπό το δυνάμωμα του σοσιαλιστικού συστήματος, στους πολίτες της ΕΣΣΔ εξασφαλίζεται η ελευθερία του λόγου, του Τύπου, των συγκεντρώσεων…» κ.λπ. Εξασφάλιζε, δηλαδή, την ελευθερία να συμφωνούν.
Το λαμπρό εκείνο Σύνταγμα του '18 του Λένιν και του '41 του Στάλιν κατοχύρωναν, με τον ίδιο τρόπο, τις πολιτικές ελευθερίες, την κριτική (άρθρο 49: Καταδίωξη για κριτική απαγορεύεται), τις ελεύθερες εκλογές (με ένα κόμμα!).
Για τους διαφωνούντες, απρόθυμους, μη ζητωκραυγαστές υπήρχε η τρομοκρατία, το Γκούλακ, οι αγγαρείες, η πείνα. Αυτά τα τελευταία τα διαφήμιζε ως απόλυτο όπλο του σοσιαλισμού, ο μεγάαααλος Λένιν:
«Το μονοπώλιο του ψωμιού, το δελτίο ψωμιού, η γενικευμένη αγγαρεία, ιδού ποιο είναι, στα χέρια των παντοδύναμων Σοβιέτ, το καλύτερο μέσον ελέγχου […], πιο τρομερό και από την γκιλοτίνα. Η γκιλοτίνα απλώς τρομοκρατούσε, εξουδετέρωνε τις δραστικές αντιστάσεις. Θέλουμε κάτι περισσότερο […] θέλουμε να τσακίσουμε την παθητική αντίσταση, που είναι πιο επίφοβη και επιβλαβής. Και έχουμε το μέσον. Αυτό είναι το μονοπώλιο του ψωμιού, το δελτίο, η γενικευμένη αγγαρεία». 8
Αυτό, βέβαια, είναι ένα μάξιμουμ πρόγραμμα. Το ιδανικό, η κατάργηση της εκμετάλλευση... κ.τ.λ. η γενικευμένη φτώχεια, η καταστροφή της ιδιωτικής οικονομίας, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, το μαύρο στον εγκέφαλο. Για την ώρα, προϋπόθεση είναι ο έλεγχος του Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού, ένα άλλο παράλληλο πρόγραμμα.
Κατά της διαπλοκής, βεβαίως-βεβαίως…
1 Karl Kautsky «Le bolchevisme dans l’ impasse» Paris, PUF 1982, 6. 109-112
2 Lenin «Partinaia Organizatsii I partinaia literatura» (κομματική οργάνωση και κομματική λογοτεχνία) Μόσχα 1965, σ. 5-6
3 Bertram D. Wolf, «Three who made a Revolution», Ν. Υόρκη, 1948, σ. 324
4 L. Saphiro, «Totalitarianism» Λονδίνο 1972, σ. 23
5 Λένιν, ο.π.
6 L. Trotsky, «Buletin oppositsii» αρ. 52-53, Οκτώβριος 1936
7 Charles Bettelem «Η σοβιετική σχεδιοποίηση», 1945
8 Lenin, XXXVI (σοβ. Έκδοση Απάντων) κεφ. 6 στο: Vladimir Volkoff, La Trinité du mal ou Réquisitoire pour servir au procès posthume de Lénine, Trotsky, Staline, Ed. De Fallois/ L ‘Âge d’Homme, 1991, σ. 65
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Κυκλοφόρησε χθες ένα έγγραφο που ισχυρίζεται ότι υπάρχει λίστα συνεργατών των Γερμανών στα έγγραφα της δίκης του Eichmann και το οποίο δήθεν αναφέρει και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κατά την γνώμη μου το έγγραφο αυτό δεν έχει καμμία βάση στην πραγματικότητα. Πρόκειται για κατασκευασμένο ψέυδος.
Μόλις προ ολίγου εξέτασα τα έγγραφα της δίκης Eichmann, που υπάρχουν σε μια πολύτομη έκδοση στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Ο ένατος τόμος έχει όλα τα έγγραφα της δικογραφίας σε microfiche.
Κοίταξα όλα τα έγγραφα (exhibits) που κατατέθηκαν από τους εισαγγελείς (prosecution) στην δίκη που αφορούσαν την Ελλάδα. Είναι όλα αριθμημένα από το Τ957 εως το Τ999, όπως ανακοινώθηκαν προφορικά. Είναι όλα αριθμημένα και υπάρχουν όλα. Άρα δεν αφαιρέθηκε κανένα μεταγενέστερα. Στα έγγραφα αυτά δεν υπάρχει καμμία λίστα με έλληνες πράκτορες. Δεν υπάρχει αναφορά στον Κ. Καραμανλή ή τους άλλους έλληνες πολιτικούς σε καμμία από τις επιστολές ή τις καταθέσεις γερμανών αξιωματικών (υπάρχει μια κατάθεση από τον Wisliceny, που έγινε το 1947, ενώ δεν υπάρχει κατάθεση από τον Μερτεν).
Ο μόνος πολιτικός που αναφέρεται είναι ο τότε πρωθυπουργός Ράλλης που επισκέφθηκε την Θεσσαλονίκη. Η μόνη λίστα που υπάρχει είναι μια δυσανάγνωστη λίστα με ημερομηνία 31 Ιουλίου 1943 με προφανώς εβραικά ονόματα δίπλα σε αριθμούς και - υποθέτω - χρηματικά ποσά που - υποθέτω - τους αφαιρέθηκαν από τους γερμανούς- η λίστα έχει πχ ονόματα όπως Saltiel, Seporia, Sαmuel, Nahmias, Hashid κλπ.
Κοίταξα και τα έγγραφα που υπέβαλε η υπεράσπιση. Υπάρχει ένας χειρόγραφος πίνακας που σχεδίασε ο Eichmann για το πώς οργανώθηκε η επιχείρηση στην Ελλάδα. Ούτε εκεί όμως υπάρχει λίστα με συνεργάτες των Γερμανών. Συνεπώς, ουδεμία αναφορά δεν υπάρχει στην δίκη του Eichmann σε έλληνες συνεργάτες, και φυσικά ουδεμία αναφορά στον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Οι ισχυρισμοί του εγγράφου που κυκλοφόρησε είναι ψευδείς και προφανώς κατασκευασμένοι από κάποιον που ήθελε ή να εκβιάσει ή απλά να βλάψει τον Κ. Καραμανλή ή την τότε ελληνική κυβέρνηση. Αυτά για την ιστορία.
Θέλω όμως να πώ και κάτι άλλο. Τα έγγραφά και οι φωτογραφίες που υπάρχουν στο αρχείο αυτό για την Θεσσαλονίκη είναι τρομακτικά στο περιεχόμενό τους. Το έγκλημα που περιγράφουν, δεν μπορεί να μην σου προκαλεί απελπισία όταν συνειδητοποιείς τί ακριβώς σημαίνει. Ελπίζω να μην το ξεχάσουμε ποτέ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Κουτσούμπας, παιδιά, η μόνη λύση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bekker
Εκκολαπτόμενο μέλος
Βέβαια, ακόμη και αυτό το κτήνος τεστοστερόνης, δεν πιάνει μία μπροστά στον ηγέτη μας...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.