BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι και εσύ από την πλευρά σου έπρεπε να της πεις πως τα προβλήματά σου είναι σοβαρότερα και να την ακυρώσεις έτσι.
Να είσαι σίγουρη ότι ένιωσα άσχημα που εκνευρίστηκα μαζί της, αλλά εδώ και 20 χρόνια όλο αυτό γίνεται, πάντα κλαδεύει την κουβέντα και την πάει σε ό,τι την απασχολεί. Αν και δεν διαφωνώ μαζί σου, θεωρώ ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις ως προς τη σπουδαιότητα των προβλημάτων. Άλλο να τσακωθείς με το σύντροφό σου κι άλλο να είναι σοβαρά άρρωστοι και οι δύο οι γονείς σου και να είσαι σε συνεχή αγωνία για την εξέλιξη (όπως στη δική μου περίπτωση). Δεν θέλω να επιβαρύνω τους/τις άλλους/ες με τα προβλήματά μου, αλλά δυστυχώς σ' αυτή τη φάση τις ζωής μου δεν έχω τη δύναμη να στηρίξω και άλλα άτομα. Όση δύναμη έχω τη χρειάζομαι, για να στηρίξω τους γονείς μου. Αυτό ίσως ακούγεται εγωιστικό. Νιώθω πολύ άσχημα που σκέφτομαι έτσι, αλλά δυστυχώς κάποιες φορές οι δυνάμεις μας μας υπερβαίνουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Εγώ δεν πιστεύω πως είναι έτσι όπως το βλέπεις. Τι πάει να πει την δέχεσαι όπως είναι; Αυτό που είναι σου αρέσει δηλαδή;
Εγώ τέτοιους ανθρώπους τους θεωρώ εξαιρετικά εγωιστές και ανίκανους να προσφέρουν την παραμικρή βοήθεια σε ένα φίλο, γιατί οι φίλοι είναι και γι' αυτό. Να μιλάμε, να ανταλάσσουμε απόψεις, να λέμε τα προβλήματά μας αλλά και να μας δίνουν ένα χέρι στα ζόρια μας. Και το ίδιο εννοείται πως κάνουμε κι εμείς.
΄Ετσι όπως περιγράφεις την φίλη σου, είναι η αδελφή μου και αφού είναι αδελφή μου είμαι αναγκασμένη να την έχω στην ζωή μου, αν όμως δεν ήταν αίμα μου θα είχε φάει delete προ πολλού...
Δεν έχεις άδικο. Δεν μου είναι εύκολο όμως να την απομακρύνω οριστικά. Απλώς κάποιες φορές δεν σηκώνω το τηλέφωνο, γιατί δεν αντέχω τη γκρίνια της. Νιώθω άσχημα βέβαια, γιατί ξέρω ότι, για να με πάρει τηλέφωνο, έχει ανάγκη να μιλήσει. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά. Αν της απαντάω κάθε μέρα, θα τρελαθώ. Περιορίζομαι στο να πίνω μια φορά τον μήνα έναν καφέ μαζί της. Ευτυχώς έχω κι άλλες φίλες, με τις οποίες υπάρχει αμοιβαιότητα.
Μιας και απ' ό,τι έχω καταλάβει είσαι ζωόφιλη, θα σου πω το εξής: Η γάτα μου καταλαβαίνει πολύ περισσότερο. Παίρνω πολύ περισσότερα από την τετράποδη "φίλη" μου, παρά απ' αυτή την κοπέλα που προανέφερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
στισ χαρες σου και στισ επιτυχιεσ σου φαινεται. Αν σε στηριζει κοκ
Ε, βέβαια! Εκεί είναι η ουσία. Στην αποτυχία μου την παίρνει την καθεμία να το παίξει μεγαλόψυχη. Όταν όμως έχω κάποια επιτυχία, εκεί καταλαβαίνω ποια από τις φίλες μου είναι φίλη επί της ουσίας κι όχι μόνο σε επίπεδο ρητορικής. (Ωστόσο, αν και το εκτιμώ, δεν έχω καμία αξίωση να χαρούν με την επιτυχία μου). Παρόλα αυτά, στην ψυχή μου έχουν θέση όλες μου οι φίλες. Δέχομαι τον κάθε άνθρωπο όπως είναι, κυρίως για να διασφαλίζω τη δική μου ψυχική ηρεμία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Τελικά σου έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Μπράβο σου πάντως που την συγχώρεσες, εγώ δεν νομίζω ότι θα μπορούσα. Και φυσικά ακόμη και αν την συγχωρούσα δεν θα ήθελα να την ξαναδώ μπροστά μου, όχι να βγω και για καφέ μαζί της.(Το ίδιο θα ίσχυε φυσικά και για το αγόρι μου).
Πάντως δικαιολογημένα ενοχλήθηκες. Είναι άδικο να σου προσάπτει κάτι τόσο βαρύ, ενώ εσύ είσαι φερέγγυα. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, έχω γίνω κάπως αναίσθητη, γιατί δεν θα επιβίωνα διαφορετικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Εκείνο τώρα που με πληγώνει περισσότερο είναι η καχυποψία. Τη στιγμή που είχα διαθέσει 4 απογεύματα, για να βοηθήσω μια φίλη μου σε μια εργασία στο πανεπιστήμιο (και μετά διάβαζα ολονυχτίς, για να αναπληρώσω τον χρόνο), αν και δεν είχα την αξίωση να το εκτιμήσει, επιθυμώ τουλάχιστον να μου έχει εμπιστοσύνη. Μια φορά που είχα ξεχάσει το τηλέφωνό μου απενεργοποιημένο μέσα στην τσάντα και με πήρε τηλέφωνο, επειδή δεν απάντησα, με έψεξε ότι ήθελα να την αποφύγω και ό,τι δεν ήθελα να τη βοηθήσω. Πληγώθηκα πάρα πολύ, έκλαιγα, έτρεμαν τα χερια μου και τρόμαξαν οι γονείς μου να με συνεφέρουν. Τη θεώρησα άδικη αυτή την κατηγορία.
Θα μου πείτε δεν είναι και τόσο σπουδαίο, εννοείται ότι το συγχώρεσα αμέσως, αλλά δεν το περίμενα από την πλευρά της. Η καχυποψία είναι η αχίλλειος πτέρνα μου, το κέρατο μπορώ να το αντέξω, που λέει ο λόγος, αλλά όταν αντιμετωπίζομαι με καχυποψία (τη στιγμή που έχω δώσει θετικά ερείσματα), πληγώνομαι αφάνταστα.
Τουλάχιστον προσπαθώ εγώ να είμαι εντάξει απέναντι στις φίλες μου, αλλά όσο εντάξει και να είμαι, όπως είδατε, κάποια κακοτοπιά θα σκάσει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.