Anonyme
Δραστήριο μέλος
Η Anonyme αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιούχος. Έχει γράψει 645 μηνύματα.
08-11-14
23:03
Πέρα από ό,τιδήποτε άλλο (κόστος σπουδών, κόστος διαβίωσης κλπ) το να εργαστείς ως δάσκαλος ή καθηγητής μέσης εκπαίδευσης σε άλλη χώρα, ειδικά χωρίς να έχεις σπουδάσει σε αυτή τη χώρα, είναι easier said than done. Πρώτον το να ξέρεις τη γλώσσα δεν είναι αρκετό. Πρέπει να ξέρεις τη γλώσσα σε επίπεδο native speaker (να ξέρεις την αργκώ, να καταλαβαίνεις τις περίεργες προφορές, να μην κάνεις κανένα λάθος, να μην μιλάς με ελληνικούρες) και επίσης να ξέρεις - και να έχεις ασπαστεί - την τοπική κουλτούρα / ιστορία / πολιτισμό και να γνωρίζεις το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.
Καλά το "σπουδάζω γαλλική φιλολογία στο ΕΚΠΑ => γίνομαι καθηγητής στη Γαλλία" μου φαίνεται τουλάχιστον σενάριο επιστημονικής φαντασίας για αυτό δεν το ανέφερα καν και μίλησα για απευθείας σπουδές στο εξωτερικό, που είναι ένα κάπως πιο "εφικτό". Προσωπικά μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο και δεν θα το πρότεινα για κανένα λόγο εκτός αν κάποιος είναι δίγλωσσος. Στην τριτοβάθμια που βρίσκομαι όσοι καθηγητές δεν είναι native speakers κάνουν μαθήματα είτε στην μητρική τους γλώσσα (οι Άγγλοι διδάσκουν σε τμήματα αγγλικής γλώσσας, οι Ισπανοί ισπανικής κοκ) είτε κάνουν μαθήματα που αφορούν τον πολιτισμό και τη γλώσσα που είναι μητρική τους.
Δεύτερον το να κάνεις καριέρα στο εξωτερικό και γενικότερα να ζήσεις στο εξωτερικό για μεγάλο χρονικό διάστημα προϋποθέτει μια σημαντική υλική και ψυχολογική επένδυση, την οποία δεν ξέρεις (δεν μπορείς να ξέρεις) αν μπορείς να κάνεις στα 18 σου ή στα 22 σου. Και άντε και την έκανες, όταν θα θέλεις να επιστρέψεις στην Ελλάδα, καλό είναι να έχεις μια εκπαίδευση που θα σου επιτρέπει να βρεις δουλειά στη χώρα σου. Γιατί ως Γάλλος φιλόλογος είναι λίγο δύσκολο να βγάλεις το είδος των χρημάτων που θα σου επιτρέψουν να έρθεις στην Ελλάδα ως επενδυτής των κερδών σου.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Είναι πολύ εύκολο να λες πριν τα 18 σου πως θα πας να ζήσεις στο εξωτερικό και δεν σε νοιάζει τίποτα, κι εγώ άλλωστε τότε τα ίδια έλεγα. Όταν όμως φτάνεις σε μια ηλικία που έχεις ορισμένες σταθερές σχέσεις στη ζωή σου (με φίλους, οικογένεια, σύντροφο) δεν μπορείς να πάρεις μια τόσο σημαντική απόφαση χωρίς να σκεφτείς όλες τις συνέπειες. Προσωπικά είμαι δίγλωσση, μιλάω άπταιστα άλλες δύο γλώσσες ζω στο εξωτερικό και παρ'όλα αυτά τα ελληνικά δεν θα τα άλλαζα με τίποτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.