Skoulikadera---
Δραστήριο μέλος
Η Skoulikadera--- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
03-11-05
13:03
Αρχική Δημοσίευση από dooo:Με τα δικά μου βιώματα, θεωρώ τη μητέρα μου φίλη και μάλιστα τη καλύτερη
Πάσο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Skoulikadera---
Δραστήριο μέλος
Η Skoulikadera--- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
03-11-05
09:21
Αρχική Δημοσίευση από dooo:εξαρτάται πως το εννοείς το "φίλος". Είναι πολυσήμαντη έννοια.. αν όμως σκεφτείς ότι σε έναν από τους δύο γονείς καταφεύγεις συνήθως για να πεις τον πόνο σου, για μένα αυτό είναι ένας τύπος φιλίας (προϋπόθεση βέβαια οι γονείς να μην είναι κολλημένοι).
Οι δικοί μου γονείς πάντα μου έλεγαν "κάνε ότι θες, πρόσεξε όμως μην πληγωθείς". Τώρα που κοιτάω πίσω, καταλαβαίνω ότι είχαμε αμοιβαία εμπιστοσύνη. Δεν ανακατευόντουσαν στο τι έκανα στο σχολείο, στα φοιτητικά μου χρόνια, στη ζωή μου γενικότερα. Στις μεγάλες μου συναισθηματικές φουρτούνες πάντως ήταν οι πρώτοι που τους τα έλεγα και ήξερα ότι η συμβουλή τους θα είναι σωστή.
Νομίζω πως αυτό που λες είναι άλλο... Και βεβαία οι γόνεις μας πρέπει να είναι οι άνθρωποι που μας στηρίζουν στην ζωή μας. Και δεν ξέρω αν διάβασες το δικό μου post άλλα και οι δικοί μου γόνεις κάπως έτσι είναι, όμως εξακολουθώ να πιστεύω πως φίλοι οι γονείς μας δεν γίνονται! κάποια στιγμή θα σκεφτούν και θα αντιδράσουν σαν γονείς όσο και καλή σχέση να υπάρχει. Προσωπικά δεν επιθυμώ κάτι τέτοιο φίλους έχω και καλούς γονείς όμως.... Γι'αυτό η σχέση με τους γονείς μας είναι μοναδική (ήτε καλή ήτε άσχημη).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Skoulikadera---
Δραστήριο μέλος
Η Skoulikadera--- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
02-11-05
19:21
Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Πολλές φορές έχω κάνει το λάθος και πάνω σε μια στιγμή που είμαστε "καλά" έχω πει περισσότερα απ'οσα έπρεπε και όταν το χρειαστούν το χρησιμοποιούν εναντίον μου!
ΑΚΡΙΒΩΣ! Αυτό το "καλά" που λες είναι που σε ξεγελάει και πιστεύεις ότι οι γονείς σου μπορεί κάποιες στιγμές να κουβεντιάσουν σαν φίλοι σου...(Τεράστια βλάκεια αυτό δεν συμβαίνει ποτέ, και καλύτερα, δεν μπορούν όλοι να έχουν τους ίδιους ρόλους στην ζωή μας)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Skoulikadera---
Δραστήριο μέλος
Η Skoulikadera--- αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Μαρούσι (Αττική). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
02-11-05
17:12
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βρείς μια δουλίτσα που να μπορεί να σε καλύψει οικονομικά κα να μείνεις μόνος σου. Ακόμη και αν οι γόνει σου ήταν διαφορετικοί (όχι τόσο στενόμυαλοι και υπερβολικοί) ακόμη και τότε θα έπρενα να φύγεις...Το φαίνομενο των "νεοσών" ετών 25+ και 30+ που ζούν με τους γόνεις είναι κάτι που συμβαίνει στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, προσωπικά πιστεύω ότι το "υγειές" είναι να ανεξαρτοποιηθείς και θα δεις πως και οι γονείς σου θα το αντέξουν και οι σχέσεις σου μαζί τους θα βελτιωθούν!
Αν σπούδαζες σε πόλη διαφορετική του πατρικού σου και επέστρεφες κάποια στιγμή εκεί, πιστεψέ με δεν θα άντεχες να μείνεις ούτε μια μέρα!!!!
Το μόνο πρόβλημα είναι το οικονομικό αν έχεις λύση για αυτό τότε ξεκίνα να ψάχνεις για σπιτι!!!
Αν σπούδαζες σε πόλη διαφορετική του πατρικού σου και επέστρεφες κάποια στιγμή εκεί, πιστεψέ με δεν θα άντεχες να μείνεις ούτε μια μέρα!!!!
Το μόνο πρόβλημα είναι το οικονομικό αν έχεις λύση για αυτό τότε ξεκίνα να ψάχνεις για σπιτι!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.