Italian dream...
Διάσημο μέλος
Η Italian dream... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 2,184 μηνύματα.
04-12-13
09:30
απαντώντας στο ερώτημά σου:
όχι γιατί οι περισσότεροι, το πολύ-πολύ να αφήσουν έναν αναστεναγμό λύπης και να συνεχίσουν αυτό που άφησαν στη μέση λέγοντας το ίδιο που λες κι εσύ στην τελευταία σου πρόταση.
Nαι αλλά είναι λύση αυτή? Να (κανεις οτι) λυπάσαι, και να δικαιολογείς τον εαυτό σου λέγοντας πως αυτή η συμπεριφορά δεν πρόκειται να αλλάξει? Αν ΕΝΑΣ από όλους αυτούς είχε πατήσει πόδι, άντε δύο, μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν πολύ διαφορετικό. Αλλά έτσι είναι η φύση των ανθρώπων, δεν βλέπουν πέρα από την μύτη τους και θεωρούν ότι κάθε είδους προβλήματα είναι ''για τους άλλους'' και όχι για αυτούς.. Από την στιγμή που κάτι συμβαίνει σε εναν άγνωστο αυτόματα το επίπεδο του ενδιαφέροντος μειώνεται δραματικά.. Ακόμα και σε ένανδικό σου άνθρωπο να συμβαίνει, θεωρείς ότι είσαι τυχερός που δεν πρόκειται να συμβεί σε εσένα.. Το ξέρεις αυτό όμως? Δεν το ξέρεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Italian dream...
Διάσημο μέλος
Η Italian dream... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 2,184 μηνύματα.
03-12-13
10:33
σε όλα αυτά που σωστά αναφέρεις, προστίθεται και ο εργασιακός αποκλεισμός. Πρόσφατα μάλιστα, είχαμε και αυτό το περιστατικό όπου 33 ΓΙΔΙΑ ζήτησαν την απόλυση της συναδέλφου τους! Σταματάω εδώ γιατί μια αυθόρμητη τάση με σπρώχνει να πω μια χοντράδα για τα παιδιά τους και ειλικρινά δεν το θέλω.
Δηλαδή για να καταλάβω.. Στην υπόθεση μπλέχτηκαν 33 υπαλληλοι, ο εργοδότης, και η αποφαση εγινε δεκτη απο το εφετείο και επικυρώθηκε και από τον Άρειο Πάγο.. Και μέσα σε ΌΛΟΥΣ αυτους δεν βρεθηκε ούτε ένας ευαισθητοποιημένος, ούτε ένας ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ανθρωπος?? Να πεί ''Μισό λεπτό, γιατί να γίνει όλο αυτο?''?? Ούτε ένας δεν πάτησε πόδι?
Δεν ξέρω πως έγιναν τα πράγματα, αλλά εγω αυτό δυσκολεύομαι να το πιστεψω... Τι να πω.. Όσο κι αν αναπτυχθεί η κοινωνία, όσο κι αν ''καλυτερέψουν'' οι συνθήκες και οι άνθρωποι, κάποια άτομα είναι και θα παραμείνουν κυνικά και αναίσθητα.. Αυτό είανι κάτι που δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Italian dream...
Διάσημο μέλος
Η Italian dream... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 2,184 μηνύματα.
02-12-13
15:01
Σημερα διαβασαμε στην βιολογία μαρτυρίες φορέων και ανθρώπων που το έζησαν... Ηταν φριχτά πράγματα δηλαδή.. Το χειρότερο στην ασθένεια δεν είναι ο θάνατος. Είναι ο κοινωνικός ρατσισμός... Να σου λεει ο άλλος ότι, από την μια στιγμή στην άλλη, εμεινε εντελώς αποκλεισμένος ακόμα και απο συγγενικά του πρόσωπα, και οι ''φίλοι'' του που θα του στέκονταν στα δύσκολα, φοβούνταν να πάρουν τηλέφωνο... Να ζητάει απεγνωσμένα να συναντηθεί με κάποιον, να ακούσει μία ανθρώπινη φωνή, και να γεμίζει αμήχανες φωνές που ψάχνουν τρόπο να πούνε ψέματα για να το αποφύγουν... Να αρρωταίνει και να είναι υποχρεωμένος να μείνει στο κρεβάτι, και οι άλλοι να χαίρονται που πήρε παράταση η αμηχανία τους.. Παιδί στα 18 του χρόνια, να εύχεται σχεδόν να ενεργοποιηθεί μία ώρα αρχύτερα το μικρόβιο, από το να παρει παράταση όλο αυτό το δράμα...
Είναι απλά τραγικό, κι αν δεν το ζήσεις από μέσα δεν θα το καταλάβεις...
Είναι απλά τραγικό, κι αν δεν το ζήσεις από μέσα δεν θα το καταλάβεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.