Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Για την αφαιρετικη απολυτη λεω..
δεν εχω καταλαβει το 1ο ειδος
Δεν είναι επιστημονικά ορθό να ζητάς ν-στο είδος αφαιρετικής απόλυτης. Από το να ζητάς π.χ. το 1ο είδος της πιο σωστό είναι να ζητάς τη "γνήσια αφαιρετική απόλυτη". Ο λόγος είναι επειδή τα συντακτικά που κυκλοφορούν στην αγορά δε συμφωνούν πάντα ως προς την αρίθμηση . Το ίδιο ισχύει και για τους υποθετικούς λόγους.
Στο θέμα μας τώρα. Το σχολικό βιβλίο, το οποίο μάς αφορά εν προκειμένω, ως 1ο είδος αφαιρετικής απόλυτης θεωρεί τη γνήσια. Αυτή, λοιπόν, προσιδιάζει αρκετά με την αντίστοιχη απόλυτη μετοχή των αρχαίων ελληνικών (συνήθως σε γενική για μετοχές που σχηματίζονται από προσωπικά ρήματα, σε αιτιατική για απρόσωπα, και σπανιότατα σε δοτική και ονομαστική).
Πρακτικά, η γνήσια αφαιρετική απόλυτη δεν παρουσιάζει καμμία συντακτική σχέση με τους όρους της πρότασης στην οποία εντοπίζεται, π.χ.
[...] fuerat Paetus in partibus eius et, occīso Scribōniāno, Rōmam trahebātur. [...] (μάθημα 23)
Στο ανωτέρω παράδειγμα, το "occīso Scribōniāno" είναι μια αφαιρετική που δεν έχει συγκεκριμένη συντακτική θέση στην πρόταση "fuerat Paetus in partibus eius et Rōmam trahebātur". Απλώς δείχνει μόνο το χρόνο γύρω από τον οποίο οδηγείτο σιδεροδέσμιος στη Ρώμη ο Παίτος και τίποτα άλλο.
Παρατήρησε, επίσης, ότι το υποκείμενο της μετοχής "occīso" είναι το "Scribōniāno", το οποίο δεν έχει συντακτικό ρόλο στην πρόταση.
τα λατινικά, τελικά, αν τα αφήσεις σε αφήνουν...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
ρε παιδια μπορει να μου εξηγησει καποιος τις μετατροπες που εμπεριεχονται στο μαθημα 21;
μονο το τριτο ειδος εχω καταλαβει απολυτως που διωχνουμε το sum...στο δευτερο δεν εχω προβλημα..
στο πρωτο ,ομως, με τη μετατροπη σε μετοχικη φραση δεν εχω καταλαβει τιποτα..
please help me γιατι γραφω διαγωνισμα σε αυτα
Τί είδους μετατροπές; Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Πέρα από τις περιπτώσεις όμως αυτες, που το αντικείμενο είναι σε άλλη πτώση εκτός της αιτιατικής ή είναι το ρήμα αμετάβατο, που άλλωστε ΔΕΝ υπάρχουν σε κανένο κείμενο, υπάρχει και η σύνταξη Απρόσωπο ρήμα debet + Απαρέμφατο ως Υποκείμενο + Αντικείμενο + Ποιητικό αίτιο, ως εναλλακτική στην προσωπική σύνταξη του debeo. Τώρα αυτά εγώ τα είδα απο δώ :
https://latistor.blogspot.gr/2011/11/debeo.html
Δίνει παράδειγμα, ας πούμε το ut laudandus sit μπορεί να γίνει και α) ut nos debeamus laudare eum αλλά και β) ut debeat laudari a nobis eum
Για'αυτο ρώτησα αν γράφουμε και τα δύο.
ut (is) laudandus sit (nobis): ut nos debeamus laudare eum
Έτσι θα έκανα την ανάλυση.
(έναν τρόπο για κάθε περίπτωση -προσωπική ή απρόσωπη- γνωρίζω)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Μια ερώτηση. Σε μια παθητική περιφραστική συζυγία που θα μας πουν " μετατρέψτε το σε debeo + απαρέμφατο" εμείς διαλέγουμε αν θα κάνουμε το debeo προσωπικό ή απρόσωπο και γράφουμε το ένα, ή γράφουμε και τα δύο;
Ανάλογα με το αντικείμενο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
εεε βεβαια , συμφωνα με τη θεωρια αυτο ισχυει ,ομως δεν καταλαβαινω το σκεπτικο του study και το κανει σ'ολες τις μτχ πρκ!
Σε κάθε περίπτωση, θα ακολουθούμε το σχολικό εγχειρίδιο.
Με τόσα λάθη που έχει το study4exams, το φοβάμαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
δεν καταλαβαινω γτ στο study4exams οταν αναλυει μτχ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ εξαρτημενη απο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΡΟΝΟ βαζει το ρημα και σε οριστικη παρακειμενου και σε οριστικη υπερσυντελικου , πχ :divisam: επιθετική μετοχή, ως επιθετικός προσδιορισμός στο praedam, δηλώνει το προτερόχρονο.
Ανάλυση: quae non aequo iure divisa est ή divisa erat
Θα προτιμούσα την οριστική υπερσυντελίκου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
α. ενεστώτα-> σύγχρονο
β. παρακειμένου-> προτερόχρονο
γ. μέλλοντα-> υστερόχρονο
Σε "qui natus erat" θα το ανέλυα.
Ελπίζω να βοήθησα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Σε όλους τα ίδια λες
Σε εμένα λες για τα αρχαία, στον espeonfan λες για τα λατινικά
Σειρά έχουν η Ιστορία, η Λογοτεχνία και ... η Έκθεση!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Γι' αυτό και τα πολλά διαγωνίσματα παίζουν σημαντικό ρόλο...
Συμφωνώ. Τα θυμάμαι σχεδόν όλα τα λάθη μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Εγώ έκανα ηλίθια λάθη, πχ στην αντωνυμία omnis, και είχα όλο το συντακτικό σωστό (μετατροπές κλπ). Θέλει άπειρη προσοχή, αν και ισχύει ότι και 80 φορές να τα τσεκάρει κανείς, αν κάτσει στο κεφάλι η Μα*ακία, δε φεύγει με τίποτα.
Ισχύει.
Στις εξετάσεις της Β' λυκείου: κλητική του πληθυντικού ουδετέρου του commune είχα γράψει communa αντί του σωστού communia
99/100
Μου αρέσει που φοβόμουν την εισαγωγή Από αλλού ήρθε το "χτύπημα".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Για φιλόλογος πας να υποθέσω?
Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Αγγλική φιλολογία στοχεύω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Α μπα, μην αγχώνεσαι. Το 100 το 'χεις. Ό,τι λάθος κι αν έχεις κάνει θα το δεις και θα το διορθώσεις. 3ώρες για τα Λατινικά είναι υπέραρκετές.
Κι εγώ σε αυτό ελπίζω. Όταν όμως λέω ότι κάνω χαζά λάθη, εννοώ ότι όταν γράφω, μου φαίνονται σωστά, αλλά όταν τα παίρνω διορθωμένα, αναρωτιέμαι αν όντως εγώ τα έγραψα. Π.χ. το missum στο απαρέμφατο ενεστώτα μ.φ. το είχα: mittti. Χαχα, 3 t. Ή καμιά φορά επαναλαμβάνω λέξεις: δευτερεύουσα αναφορική αναφορική παραβολική πρόταση, απλή στο ...
Στις Πανελλήνιες θα τα διπλοτσεκάρω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω. Συνεχώς το χάνω για χαζά λάθη.espeonfan, εσυ χαλαρά για 100 πας στα λατινικά.
Ολους τους έχεις βοηθήσει εδώ
Κολλάω στο 97-98
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Βασικά, αυτό που δεν κατάλαβα είναι το εξής:
Γιατί στον πλάγιο λόγο παίρνουμε μια οριστική παρατατικού και ΑΚΟΜΗ και αν η εξάρτηση είναι dicit (=αρκτικός χρόνος) το μετατρέπουμε σε υποτακτική παρατατικού ;;;;; Αν εκφράζεται το σύγχρονο και η εξάρτηση είναι αρκτικός χρόνος δεν θα έπρεπε να έχουμε Υποτακτική Ενεστώτα στον πλάγιο λόγο;; Πουθενά δεν υπάρχει στην ακολουθία των χρόνων υποτακτική παρατατικού με εξάρτηση απο αρκτικό χρόνο. Ρωτάω, λοιπόν, αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο γιατί δεν το έχω δει αυτό πουθενά αλλού παρά μόνο στο βοήθημα του Ζήτη. Στο study4exams απλώς λεει οτι η οριστική γίνεται υποτακτική τέτοιου χρόνου ώστε να παραμένει η ίδια χρονική σχέση και να τηρείται η ακολουθία των χρόνων.
Όσον αφορά το δεύτερο, δεν κατάλαβα τελικά αν θεωρείς σωστή την απάντηση praeripuisset ή την απάντηση praeripuerit. Ποιό ήταν το σωστό το 2011 όταν ρωτήθηκε;
Προσωπικά, σωστό θεωρώ το praeripuisset.
Γιατί υποτακτική ενεστώτα; Θα αλλοιώσεις το νόημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Ή τα έχεις περιπλέξει ή χάζεψα.1) αναφέρει πως η οριστική παρατατικού μετατρέπεται σε Υποτακτική Πρκ ή Υπερσυντ.( ανάλογα με την εξάρτηση) όταν εκφράζει το προτερόχρονο , πράγμα λογικό και κατανοητό. Ωστόσο λέει πως όταν ο παρατατικός της δευτερεύουσας εκφράζει το Σύγχρονο σε σχέση με την κυρια τότε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ απο τον χρόνο του ρήματος εξάρτησης μετατρέπεται σε Υποτακτική Παρατατικού. Ισχύει αυτό; Έχει πολλές τέτοιες περιπτώσεις το βιβλίο;; Μπορούμε να έχουμε εξάρτηση dicit και να ακολουθεί υποτακτική παρατατικού;;;
Μπορεί μόνο στην περίπτωση που το ρήμα στον ευθύ λόγο είναι χρόνου παρατατικού.
Ο ευθύς λόγος δεν νοείται για παρελθόν. Γι'αυτό και υπάρχει ο πλάγιος.2) όταν στον ευθύ έχουμε ήδη δευτερεύουσα με υποτακτική και ο χρόνος της είναι Παρατατικός ή Υπερσυντέλικος τότε ο χρόνος αυτός ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ανεξάρτητα απο τον χρόνο του ρήματος εξάρτησης. Οπότε πχ στην άσκηση του 2011 από το κείμενο 49 αναφέρεται πως η δευτερεύουσα quod tonsoris officium praeripuisset , όταν πάει στον πλάγιο λόγο με εξάρτηση narrat παραμένει ίδια. Δεν γίνεται δηλαδή παρακείμενος ( prearipuerit) και ας εξαρτάται απο αρκτικό χρόνο.
Αν και θεωρητικά είναι λάθος (δηλαδή δε θα το αιτιολογείς έτσι), να θεωρείς τον ευθύ πάντα "αρκτικό".
Η θεωρία στα λατινικά, πέρα από τις αιτιολογήσεις στις προτάσεις, είναι για να την εφαρμόζεις. Κανείς δε θα σου ζητήσει τη διαδικασία που ακολουθείς στις μετατροπές, εκτός αν αυτό γίνεται ρητά. Φτιάξε ένα απλό σχεδιάγραμμα. Βοηθάει πολύ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Τι ενοεις οτι μενουν ιδια?Αφου το ρημα θα γινει απαρεμφατο.Το θεμα ειναι πως επιλεγω το χρονο αν θα ναι ενεστωτας ή παρακειμενος.
[1]Κοιταω πχ αμα το ρημα ειναι παρατατικος παει να πει οτι δηλωνει το συγχρονο και αρα θα βαλω ενεστωτα?
Υπαρχει καποιος πρακτικος κανονασ για τις προτασεις κρισεως στον πλαγιο λογο?
Γιατι στης επιθυμιας ειναι πιο ευκολο επειδη θα βαλω βουλητικη προταση και αρα θα ισχυσει η [2]ακολουθια των χρονων
Το ρήμα ή ρηματικός τύπος διαφέρει από το ρηματικό θέμα. Π.χ το amabamus σχηματίζει το απαρέμφατο ενεστώτα ενεργητικής φωνής με το ρηματικό θέμα του ενεστώτα am-, δηλαδή θα κάνει amare, ενώ το amaverint (ρηματικό θέμα: amav-) ομοίως (ενν. στον χρόνο του, δηλ. στον παρακείμενο ε.φ.) θα κάνει amavisse. Το ρηματικό θέμα ΔΕΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ, ακόμη κι αν αλλάξει ο χρόνος.
Παίρνουμε ένα παράδειγμα: έχουμε ρήμα χρόνου παρατατικού (π.χ. legebatis) μιας πρότασης κρίσεως και καλούμαστε σε μια άσκηση να εξαρτήσουμε την πρόταση από το "Cicero dixit...".
Αναφύεται όμως το εξής "πρόβλημα": ένα ρήμα σε πρόταση κρίσεως τρέπεται στον πλάγιο λόγο σε ειδικό απαρέμφατο, αλλά δεν υπάρχει απαρέμφατο χρόνου παρατατικού για να διατηρήσουμε το χρόνο. Αφού δεν είναι δυνατόν το παραπάνω, σκεφτόμαστε: θα διατηρήσουμε το ρηματικό θέμα. Στο legebatis είναι το leg- (βλ. αρχικούς χρόνους). Το ρήμα βέβαια είναι ενεργητικής φωνής, άρα για το απαρέμφατο θα χρειαστούμε την κατάληξη -ere (το lego είναι γ' συζυγίας).
Ρηματικό θέμα-> leg-
+
κατάληξη απαρεμφάτου ε.φ. που έχει αυτό το Ρ.Θ. -> -ere
=
legere
Απάντηση στην άσκηση: "Cicero dixit illi legere..."
Αυτά ως προς τη ρηματική μετατροπή.
[1]: ;
[2]: Στις βουλητικές η ακολουθία είναι ιδιόμορφη. Σε αυτή την περίπτωση (=πλάγιος λόγος επιθυμίας) είναι δυνατή και η αντικατάσταση της βουλητικής πρότασης από τελικό απαρέμφατο.
Ελπίζω να βοήθησα!
(Σου συνιστώ να αγοράσεις ένα τετράδιο και να καταγράψεις σχεδιαγραμματικά τη θεωρία του σχολικού εγχειριδίου. Είναι πολύ εύκολα ιδιαίτερα αν γνωρίζεις σύνταξη και γραμματική)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Παιδια εχω μπερεδυτει οσον αφορα τον πλαγιο λογο σε προτασεις κρισεως.Το ειδικο απαρεμφατο πως καταλαβαινουμε αν θα ναι χρονου ενεστωτα η παρακειμενου?Το λεω γιατι στη γραμματικη ελεγε οτι αμα το ρημα που θελουμε να μετατρεψουμε σε απαρεμφατο ειναι παρατατικου ή παρακειμενου τοτε γινεται παρακειμενου.Στις περσινες πανελληνιες ειχαν βαλει το Quas ego, cupidus bene gerendi et administrandi rem publicam,probonebam με εξαρτηση caesar dicit και στις απαντησεις που ειδα ελεγε οτι το απαρεμφατο γινοταν probonere.Αφου το probonebam ειναι παρατατικου δε θα πρεπε να γινει απαρεμφατο παρακειμενου συμφωνα με τον κανονα?
Όχι. Τα ρηματικά θέματα κατά την μετατροπή παραμένουν αναλλοίωτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
απο τι εξαρταται αυτο ομως??Απο το ρημα εξαρτησης??Ευχαριστω εκ των προτερων
Ναι. Ούτως ή άλλως, για δευτερεύουσες προτάσεις που εκφέρονται με υποτακτική πρέπει να εφαρμόζουμε τον κανόνα σχετικά με την "ακολουθία των χρόνων" (βλέπε στο σχολικό εγχειρίδιο).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
Γιατί να αλλάξουμε φωνή, όταν ζητείται "στη φωνή που βρίσκεται" ;
Και μένα μου φάνηκε αβλεψία του ψηφιακού βοηθήματος του υπουργείου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
https://www.study4exams.gr/latin/course/view.php?id=205#4interficiendo: το β’ ενικό προστακτικής ενεστώτα στη φωνή που βρίσκεται
Γιατί κάνει "interfice" και όχι "interficere" ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Go_for_it!
Δραστήριο μέλος
χωρίς να μπορώ να εγγυηθώ για την απάντησή μου, θα έλεγα:ξυγγνώμονες δὲ ἔστε τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι τοῖς ὑπάρχουσι προτέροις, τῆς δὲ τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέρουσι νομίμως. Τι στο καλό είναι οι δοτικές;;;;
-τις δοτικές: αντικείμενα (και τα 2, αφού συνδέονται παρατακτικά με τους αντιθετικούς συνδέσμους "μέν"-"δέ") στο ξυγνώμμονες (παράγωγο με συνθετικό το συν + δοτική),
-τα απαρέμφατα θα τα έβαζα της αναφοράς και
θα εννοούσα τις αιτιατικές "υμας" ως υποκείμενα των απαρεμφάτων (σόρρυ για τους τόνους).
Επίσης, θα μετέφραζα: "Και έχετε αφενός την ίδια γνώμη με αυτούς που έζησαν πριν από σας ως προς το να απονέμετε δικαιοσύνη για την αδικία, και αφετέρου (έχετε την ίδια γνώμη) με αυτούς που επιβάλουν τον νόμο (= τούς νομοθέτες) ως προς το να τιμωρείσθε." ή κάπως έτσι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.