Lilla My
Εκκολαπτόμενο μέλος
Η Lilla My αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Φινλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 306 μηνύματα.
24-08-12
10:28
Γεια σου κι εσένα!Γειά σας,
Σπουδάζω εδώ και 2 χρόνια στην Αλεξανδρούπολη και αυτό το καλοκαίρι έκανα σχέση με μια κοπέλα που σπουδάζει στην πάτρα. Θέλουμε και οι 2 να κρατηθεί η σχέση.
Μπορείτε να μου δώσετε πληροφορίες σχετικά με το πόσες ώρες είναι το ταξίδι, το κόστος της διαδρομής αλλά και τους τρόπους που μπορείς να πας?
Στα ερωτήματά σου δυστυχώς δεν μπορώ να απαντήσω, καθώς δε μένω στην Ελλάδα. Θα ήθελα, όμως, να σε ενθαρρύνω λέγοντάς σου τη δική μου ιστορία.
Κι εγώ, λοιπόν, έκανα σχέση με ένα παιδί τον Ιούνιο του 2010. Σπούδαζε σε άλλη πόλη, αλλά είχε έρθει στο Ελσίνκι το καλοκαίρι λόγω δουλειάς, όπου και γνωριστήκαμε. Καθώς ήξερα εξ αρχής, ότι σύντομα θα μέναμε πάλι σε διαφορετικές πόλεις, έθιξα το θέμα και καταλήξαμε στο ότι δε θέλαμε απλά να 'περάσουμε καλά' το καλοκαίρι κι έτσι θα το προσπαθούσαμε. Ύστερα από 2 μήνες σχέσης έφυγε. Εκείνος είχε ακόμα 3 χρόνια, για να τελειώσει τη σχολή του, εγώ 2. Αυτόν τον 1,5 χρόνο, που μέναμε χώρια, βλεπόμασταν στην καλύτερη κάθε βδομάδα και στη χειρότερη πέρασε και μήνας χωρίς να ειδωθούμε - ευτυχώς μόνο 1-2 φορές αυτό. Τα καλοκαίρια φρόντιζε να βρίσκει δουλειά στο Ελσίνκι, για είμαστε μαζί. Εκείνος δούλεψε σκληρά, για να τελειώνει με τα μαθήματα, που χρειάζονταν (έστω και προαιρετικές) παρακολουθήσεις στη σχολή. Όταν είχε πλέον μόνο την πτυχιακή του (τουτέστιν τον περασμένο Μάρτιο), ήρθε να μείνει μαζί μου στη γκαρσονιέρα, που νοίκιαζα τότε. Και από το Μάιο μένουμε μαζί σε ένα γλυκούλι δυάρι.
Ναι, ώρες ώρες ήταν ψυχοφθόρο και κουραστικό όλο αυτό, ναι, οι μετακινήσεις κόστισαν αρκετά, ούτε τα καλοκαίρια μας ήταν τέλεια λόγω διαφορετικών ωραρίων εργασίας, πολύωρων μετακινήσεων καθημερινά κλπ. Αλλά είναι στην κρίση σας το αν αξίζει ή όχι τον κόπο και το χρήμα. Αν καταλήξετε στο ότι αξίζει, there are plenty of ways to make it work. Και από τις επιλογές, που θα αναγκαστείτε να κάνετε (θα υπάρξουν και σωστές και λάθος), θα μάθετε τι οφελεί και τι ταιριάζει στη σχέση σας καλύτερα. And for the record, εμείς έχουμε κάνει αρκετές λάθος επιλογές (άλλοτε βέβαια δεν είχαμε και εναλλακτικές), που κατέληξαν να 'τρων' και τους εαυτούς μας και τη σχέση μας. Αρκεί να μάθετε από αυτές και αν είναι δυνατόν (γιατί πάντα δεν είναι), την επόμενη φορά να πάρετε ανάλογα τις αποφάσεις σας. Και αλίμονο, αν μια σχέση δεν μπορεί να αντέξει και στις δύσκολες στιγμές. Τέτοιες υπάρχουν τόσο σε μια 'κανονική' όσο και σε μια σχέση εξ αποστάσεως. Καλή τύχη σας εύχομαι κι ό,τι καλύτερο.
Edit:
Προσωπικά βλέπω τα πράγματα κάπως έτσι (παρόμοια προσπαθούσα να σκέφτομαι και όταν μέναμε σε διαφορετικές πόλεις): αυτή τη στιγμή είμαστε ακόμα φοιτητές και οι δύο (άσχετα, που εγώ θα έπρεπε ήδη να έχω τελειώσει τη σχολή μου ) κι ως εκ τούτου, δεν έχουμε πολλές επιλογές όσον αφορά την part-time εργασία. Χρειαζόμαστε δουλειά και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να βρούμε. Ωραία θα ήταν να δουλεύαμε 2 μέρες τη βδομάδα 8-16, αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε μέχρι να βρεθεί η τέλεια θέση εργασίας. Οπότε στην ανάγκη θα δουλέψουμε και απογεύματα και Σαββατοκύριακα, ακόμα κι αν ο άλλος δουλεύει τις καθημερινές ή τα πρωινά. Αυτό δε σημαίνει βέβαια, ότι θα σταματήσουμε να προσπαθούμε να βρούμε κάποια λύση, που να μας προσφέρει περισσότερο κοινό ελεύθερο χρόνο, αλλά εάν δεν, no can do. (Αυτό που λέγαμε να μαθαίνεις απ΄τα λάθη σου κι αν είναι δυνατόν, να προσπαθείς να αποφύγεις παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον. ) Είναι κι αυτή μια φάση της ζωής, όμως. You can't just skip it. Τι καλά που θα ήταν, αν είχαμε και οι δύο μια δουλειά με καλό μισθό, να μπορούσαμε να αγοράσουμε δικό μας διαμέρισμα, να φτιάξουμε το σπίτι μας όπως το θέλουμε κ.ο.κ. Σπάνια αυτά τα πράγματα έρχονται έτοιμα στη ζωή. Η πραγματοποιήση των ονείρων θέλει και κόπο και χρόνο και θυσίες. Αλλά μέσα απ΄αυτή τη διαδικασία ωριμάζει πολύ η σχέση (όπως κι εσύ ο ίδιος σαν άνθρωπος, άλλωστε) και αρχίζεις να βλέπεις πολλά πράγματα διαφορετικά απ΄όταν ήσουν 18, έμενες με τους γονείς σου, είχες το χαρτζιλίκι σου και η έννοια σου ήταν πότε θα τηλεφωνήσει, πότε θα βγείτε και τι θα κάνετε. Αυτό ως παράδειγμα για τις δυσκολίες μιας σχέσης, κι ας ζει μαζί/στην ίδια πόλη το ζευγάρι. Από εμπειρία, δεν είναι απίθανο κάποιες φορές να περνάς πιο εύκολα (εννοώντας ανέμελα) σε μια σχέση εξ αποστάσεως απ΄ό,τι σε μια 'κανονική' σχέση. Για τις δυσκολίες δεν ευθύνεται η απόσταση αυτή καθ΄αυτή, ούτε παύουν να υπάρχουν, μόλις το ζευγάρι καταφέρει να μείνει μαζί. Οι άνθρωποι ωριμάζουν, οι καταστάσεις αλλάζουν, οπότε η βάση της σχέσης βρίσκεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό από την απόσταση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.