Ξενυχτοπούλι
Νεοφερμένος
Ο Ξενυχτοπούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 31 μηνύματα.
09-03-07
22:56
Εγώ πάλι είμαι φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Βόλου στο Π.Τ.Ε.Α.
Με ρίσκο να γίνω αντιπαθής από την πλειοψηφεία των φοιτητών του forum θα δηλώσω ότι είμαι κατά του παρόντος φοιτητικού κινήματος, ή τουλάχστον των εκπροσώπων του εδώ που είμαι φοιτητής.
Πρώτον: οι συνελεύσεις που γίνονται κάθε βδομάδα δείχνουν ξεκάθαρα, για όποιον δεν είναι φανατισμένος υπέρ ή κατά μιας πολιτικής παράταξης, ότι τα πλαίσια και ως εκ τούτου και οι αποφάσεις για το αν και ποιές κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν υποβάλλονται με βάση τις γραμμές που ακολουθεί κάθει φοιτητική συνδικαλιστική παράταξη από το κατευθύνον πολιτικό κόμμα. Είναι χαρακτηριστικό πως στις συνελεύσεις κάθε σχολής του Βόλου υπάρχουν τρεις συγκεκριμένοι τύποι, άνθρωποι των παρατάξεων τους, που παρακολουθούν και μάλιστα συμμετέχουν στις συνελεύσεις κάθε σχολής (φυσικά όχι στην ψηφοφορία), άσχετης από τις δικές τους σχολές (στις οποίες παρεμπιπτόντως ο μικρότερος εκ των τριών φοιτεί 8 χρόνια).
Δεύτερον: οι περισσότεροι από τους φανατισμένους φοιτητές που υποστηρίζουν την κατάληψη και άλλα λιγότερο ακραία μέτρα αντίδρασης δε γνωρίζουν τη περιλαμβάνει ο νόμος πλαίσιο κατά του οποίου αγωνίζονται, παρά μόνο ηχολαλούν αυτά που ακούνε από τις παρατάξεις που υποκινούν το κίνημα και που φροντίζουν επιμελώς για το φανατισμό των φοιτητικών μαζών με σκοπό όχι το "δίκαιο αγώνα" αλλά την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Τρίτον και κυριότερον: Η κατάληψη ως μέτρο αντίδρασης σε μια δημοκρατική χώρα όπως υποτίθεται ότι είναι η Ελλάδα είναι απαράδεκτη. Ως παιδαγωγός και εκπρόσωπος δε θα μπορούσα ποτέ να υποκριθώ ότι προασπίζω την παιδεία με ένα τέτοιο μέτρο, επιβαλλόμενο μέσω του φανατισμού των φοιτητικών μαζών, που κάθε άλλο, παρά την προωθεί.
Μιλάμε για προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών τη στιγμή που οι ίδιοι βάζουμε λουκέτο στους ακαδημαϊκούς χώρους. Σωστά, κλείστε το να διακινούμε τις ιδέες μας στην καφετέρια!
Μιλάμε για καλύτερη παιδεία τη στιγμή που καταργούμε τη λειτουργία των "ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων" (δεν είναι απλώς ένας τίτλος) της χώρας.
Και το χερότερο, έχουμε αιτήματα που μας έχουν επιβάλλει άλλοι και γινόμαστε πρόβατα με βοσκούς που τώρα μα βγάζουν να βοσκήσουμε στους δρόμους με κουτόχορτο, και το πάσχα, θα μας κάνουν ψητούς στη σούβλα γιατί έχει τελειώσει η χρησιμότητά μας.
Κι επειδή όταν θίγεις ένα λάθος πρέπει να κάνεις προτάσεις για το σωστό, προτείνω σε όλους όσους αγωνίζονται αυτή τη στιγμή να ενημερωθούν και να ξεκαθαρίσουν στο μυαλό τους απένατι σε τι είναι "κατά", απένατι σε τί είναι "υπέρ", γιατί έχουν αυτήν την άποψη, ποιόν εξυπηρετούν οι αποφάσεις των επικεφαλής παρατάξεων του κινήματος, γιατί το κίνημα βρίσκεται προεκλογικά σε έξαψη, και το κυριότερο όλων: Ποιός είναι ο σωστός τρόπος να αντιδράσουμε; Αντίδραση ήταν και η κατάλυση του συντάγματος. Ως τέτοια παρουσιάστηκε. Δε χρειαζόμαστε άλλες "εθνοσωτήριους επαναστάσεις". Φτάνει πια!
Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν είμαι ούτε υπέρ του νόμου πλαισίου ούτε ψηφοφόρος της παρούσας κυβέρνησης ούτε καμιάς άλλης πολιτικής παράταξης ή κόμματος. Είμαι ένας υποψήφιος δάσκαλος που λυπάται για την κατάντια της χώρας του.
Με ρίσκο να γίνω αντιπαθής από την πλειοψηφεία των φοιτητών του forum θα δηλώσω ότι είμαι κατά του παρόντος φοιτητικού κινήματος, ή τουλάχστον των εκπροσώπων του εδώ που είμαι φοιτητής.
Πρώτον: οι συνελεύσεις που γίνονται κάθε βδομάδα δείχνουν ξεκάθαρα, για όποιον δεν είναι φανατισμένος υπέρ ή κατά μιας πολιτικής παράταξης, ότι τα πλαίσια και ως εκ τούτου και οι αποφάσεις για το αν και ποιές κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν υποβάλλονται με βάση τις γραμμές που ακολουθεί κάθει φοιτητική συνδικαλιστική παράταξη από το κατευθύνον πολιτικό κόμμα. Είναι χαρακτηριστικό πως στις συνελεύσεις κάθε σχολής του Βόλου υπάρχουν τρεις συγκεκριμένοι τύποι, άνθρωποι των παρατάξεων τους, που παρακολουθούν και μάλιστα συμμετέχουν στις συνελεύσεις κάθε σχολής (φυσικά όχι στην ψηφοφορία), άσχετης από τις δικές τους σχολές (στις οποίες παρεμπιπτόντως ο μικρότερος εκ των τριών φοιτεί 8 χρόνια).
Δεύτερον: οι περισσότεροι από τους φανατισμένους φοιτητές που υποστηρίζουν την κατάληψη και άλλα λιγότερο ακραία μέτρα αντίδρασης δε γνωρίζουν τη περιλαμβάνει ο νόμος πλαίσιο κατά του οποίου αγωνίζονται, παρά μόνο ηχολαλούν αυτά που ακούνε από τις παρατάξεις που υποκινούν το κίνημα και που φροντίζουν επιμελώς για το φανατισμό των φοιτητικών μαζών με σκοπό όχι το "δίκαιο αγώνα" αλλά την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Τρίτον και κυριότερον: Η κατάληψη ως μέτρο αντίδρασης σε μια δημοκρατική χώρα όπως υποτίθεται ότι είναι η Ελλάδα είναι απαράδεκτη. Ως παιδαγωγός και εκπρόσωπος δε θα μπορούσα ποτέ να υποκριθώ ότι προασπίζω την παιδεία με ένα τέτοιο μέτρο, επιβαλλόμενο μέσω του φανατισμού των φοιτητικών μαζών, που κάθε άλλο, παρά την προωθεί.
Μιλάμε για προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών τη στιγμή που οι ίδιοι βάζουμε λουκέτο στους ακαδημαϊκούς χώρους. Σωστά, κλείστε το να διακινούμε τις ιδέες μας στην καφετέρια!
Μιλάμε για καλύτερη παιδεία τη στιγμή που καταργούμε τη λειτουργία των "ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων" (δεν είναι απλώς ένας τίτλος) της χώρας.
Και το χερότερο, έχουμε αιτήματα που μας έχουν επιβάλλει άλλοι και γινόμαστε πρόβατα με βοσκούς που τώρα μα βγάζουν να βοσκήσουμε στους δρόμους με κουτόχορτο, και το πάσχα, θα μας κάνουν ψητούς στη σούβλα γιατί έχει τελειώσει η χρησιμότητά μας.
Κι επειδή όταν θίγεις ένα λάθος πρέπει να κάνεις προτάσεις για το σωστό, προτείνω σε όλους όσους αγωνίζονται αυτή τη στιγμή να ενημερωθούν και να ξεκαθαρίσουν στο μυαλό τους απένατι σε τι είναι "κατά", απένατι σε τί είναι "υπέρ", γιατί έχουν αυτήν την άποψη, ποιόν εξυπηρετούν οι αποφάσεις των επικεφαλής παρατάξεων του κινήματος, γιατί το κίνημα βρίσκεται προεκλογικά σε έξαψη, και το κυριότερο όλων: Ποιός είναι ο σωστός τρόπος να αντιδράσουμε; Αντίδραση ήταν και η κατάλυση του συντάγματος. Ως τέτοια παρουσιάστηκε. Δε χρειαζόμαστε άλλες "εθνοσωτήριους επαναστάσεις". Φτάνει πια!
Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν είμαι ούτε υπέρ του νόμου πλαισίου ούτε ψηφοφόρος της παρούσας κυβέρνησης ούτε καμιάς άλλης πολιτικής παράταξης ή κόμματος. Είμαι ένας υποψήφιος δάσκαλος που λυπάται για την κατάντια της χώρας του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.