fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,155 μηνύματα.
02-02-12
10:39
θα δεις ότι σε 4 χρόνια αυτές οι γυναίκες το μόνο που θα θέλουν είναι να βολευτούν φυσικά υπαρχουν και εξαιρέσεις.Επειδή σπουδάζω θετική επιστήμη και το βλέπω καθημερινά, έχω να πω ότι η κλίση πάει ανάλογα με τον άνθρωπο και όχι με το φύλο.Υπάρχουν γυναίκες που πραγματικά έχουν μυαλό ξυράφι και άλλες που δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα.Το ίδιο ισχύσει και για τους άντρες.Το πόσο θα προχωρήσει ο καθένας εξαρτάται από τη διαθεση που έχει, τις προτεραιότητές του κλπ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fockos
Επιφανές μέλος
Ο fockos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,155 μηνύματα.
27-12-11
11:26
Oι γυναίκες από την φύση τους είναι πιο ικανές από τους άντρες (και σε τεχνικά θέματα αλλά και σε πιο πολύπλοκα), ο άντρας υπερτερεί στο μυικό. Στα 18 χρόνια η γυναίκα μπορεί να αναπτύξει πάρα πολλές δεξιότητες που απαιτούν πολύπλοκη τεχνική.
Ποιος είναι ο λόγος όμως που οι γυναίκες δε πάνε στα ψηλά κλιμάκια αλλά είναι πιο κάτω; Η απάντηση είναι η φυσιολογία της γυναίκας, μια γυναίκα (όχι πάντα) που θέλει να κάνει οικογένεια παιδιά, πρέπει να θυσιασει την επαγγελματική ζωήςσε κάποιο βάθμο, μια έγκυος γυναίκα πρέπει αναγκαστικά να μείνει στάσιμη στην δουλειά της για κάποιο χρονικό διάστημα. Επίσης στα master μια γυναίκα θα ασχοληθεί πολύ λιγότερο κατά μέσο όρο από έναν άντρα . Στα διδακτορικά πολύ πιο εύκολα εμπιστέυεται ένας καθηγητής έναν άντρα.
Στις υψηλόβαθμες σχολές (με εξαίρεση το πολυτεχνείο που επικρατούν οι άντρες πιστεύω λόγω κοινωνίας) οι γυναίκες είναι περισσότερες που μπαίνουν από τους άντρες. Αυτές οι γυναίκες όταν τελειώσουν τιε σχολές τους τα master τους θα θέλουν να φτιάξουν οικογένεια και με απλά λόγια θα θέλουν να βολευοτύν κάπου (στο δημόσιο). Ο άντρας αντιθέτως μπορεί να αφιερώσει αρκετό χρόνο στην δουλειά του και να προοδεύσει και μετά να φτιάξει οικογένεια.
Αυτό οδηγεί στην αγορά εργασίας να μην ζητεί γυναίκες (γιατί ποιος ιδιώτης θέλει να πληρώνει μια γυναίκα; που μπορεί να μείνει έγκυος) και να μην παρει έναν άντρα που θα δουλεύει (και αν σταμτήσει να δουλεύει θα τον διώξουν χωρίς δικαιολογίες) και τα διδακτορικά για τον ίδιο λόγο να πηγαίνουν επί το πλείστον σε άντρες.
Αν και σε αυτό πρέπει να εχεις δίκιο (δεν υπάρχει λόγος να πιστεύ το αντίθετο) δε πιστεύω ότι η κλινική ψυχολογία μπορεί να θεωρηθεί πιο δύσκολη από τις ειδικότητες που διαλέγουν οι γυναίκες. Αντθέτως πιστεύω ότι η πιο δύσκολη ειδικότητα για ψυχολόγο (Ελλάδα αναφέρομαι για έξω δε ξέρω ) είναι η παιδοψυχολογία η πιο εύκολη είναι η κλινική ( δεδομένο ένα δημόσιο νοσοκομείο για ιδιωτικά δε ξέρω)
Ποιος είναι ο λόγος όμως που οι γυναίκες δε πάνε στα ψηλά κλιμάκια αλλά είναι πιο κάτω; Η απάντηση είναι η φυσιολογία της γυναίκας, μια γυναίκα (όχι πάντα) που θέλει να κάνει οικογένεια παιδιά, πρέπει να θυσιασει την επαγγελματική ζωήςσε κάποιο βάθμο, μια έγκυος γυναίκα πρέπει αναγκαστικά να μείνει στάσιμη στην δουλειά της για κάποιο χρονικό διάστημα. Επίσης στα master μια γυναίκα θα ασχοληθεί πολύ λιγότερο κατά μέσο όρο από έναν άντρα . Στα διδακτορικά πολύ πιο εύκολα εμπιστέυεται ένας καθηγητής έναν άντρα.
Στις υψηλόβαθμες σχολές (με εξαίρεση το πολυτεχνείο που επικρατούν οι άντρες πιστεύω λόγω κοινωνίας) οι γυναίκες είναι περισσότερες που μπαίνουν από τους άντρες. Αυτές οι γυναίκες όταν τελειώσουν τιε σχολές τους τα master τους θα θέλουν να φτιάξουν οικογένεια και με απλά λόγια θα θέλουν να βολευοτύν κάπου (στο δημόσιο). Ο άντρας αντιθέτως μπορεί να αφιερώσει αρκετό χρόνο στην δουλειά του και να προοδεύσει και μετά να φτιάξει οικογένεια.
Αυτό οδηγεί στην αγορά εργασίας να μην ζητεί γυναίκες (γιατί ποιος ιδιώτης θέλει να πληρώνει μια γυναίκα; που μπορεί να μείνει έγκυος) και να μην παρει έναν άντρα που θα δουλεύει (και αν σταμτήσει να δουλεύει θα τον διώξουν χωρίς δικαιολογίες) και τα διδακτορικά για τον ίδιο λόγο να πηγαίνουν επί το πλείστον σε άντρες.
ναι βγήκαμε ελαφρώς εκτός απλά μου έκανε εντύπωση πως μίλησε για τα δυο άκρα σε δυο διαφορετικές κατευθύνσεις μια εκ των οποίων αφορά και την δική μου κατεύθυνση
Πάντως ναι και μένα η αντίληψη μου ότι οι μηχανολογικές κατευθύνσεις ακόμα ανδροκρατούνται για κάποιο λόγο.
Για την ψυχολογία να πώ πως έχω παρατηρήσει ότι οι γυναίκες τείνουν να κάνουν μάστερ σε παιδοψυχολογίες,συμβουλευτικές,δικαστικές κτλ ενώ εμείς οι άντρες τείνουμε προς κλινική ψυχολογία και εργασιακή (δική μου ειδίκευση)
Αν και σε αυτό πρέπει να εχεις δίκιο (δεν υπάρχει λόγος να πιστεύ το αντίθετο) δε πιστεύω ότι η κλινική ψυχολογία μπορεί να θεωρηθεί πιο δύσκολη από τις ειδικότητες που διαλέγουν οι γυναίκες. Αντθέτως πιστεύω ότι η πιο δύσκολη ειδικότητα για ψυχολόγο (Ελλάδα αναφέρομαι για έξω δε ξέρω ) είναι η παιδοψυχολογία η πιο εύκολη είναι η κλινική ( δεδομένο ένα δημόσιο νοσοκομείο για ιδιωτικά δε ξέρω)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.