Isiliel
Επιφανές μέλος
Θέλω να δω τι θα κάνω αν χρειαστεί να υπερασπιστώ την κόρη μου, χωρίς να υπάρχει μπαμπάς να αναλάβει τις ευθύνες του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Btw, ο Moore έχει κάνει ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ για το πρόβλημα της βίας στα σχολεία, αλλά δεν θυμάμαι το όνομά του
Bowling for Columbine (2002)
...αλλά πόσοι βλέπουν ντοκυμαντέρ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Το πρόβλημα είναι ότι οι ειδικοί στην Ελλάδα καλούνται να λειτουργήσουν ως πυροσβεστήρες ΑΦΟΥ γίνει το κακό. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑΣ ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ;;;
Γιατί??? Τι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει αυτό?!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Δίκιο!Η αλήθεια είναι Ισι μου ότι χρειάζεται πολύ περισσότερα από την μη είσπραξη αγάπης ένα παιδί για να γίνει εγκληματίας...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Είναι τελικά δικαιολογία τα κακά παιδικά χρόνια, όταν ΚΑΙ σχολείο πάει το παιδί, ΚΑΙ συναναστρέφεται και άλλους πλην την οικογένειά του..?
Καλή ερώτηση...
Σκέψου ένα παιδί που σπίτι του δεν εισπράττει αγάπη, κανείς δεν ασχολείται με τις ανάγκες και τα προβληματά του, και αυτό το παιδί πάει σχολείο και βλέπει άλλα παιδιά που λένε "α, πήγαμε χτες με τους γονείς μου στο θέατρο" ή έρχονται και τα πέρνουν από το σχολείο με μια θερμή αγκαλιά και ένα φιλί ή "χτές έπαιζα με τη μαμά μου trivial" και πες μου πως μπορεί να αισθάνεται αυτό το παιδί μέσα σε όλα τα άλλα παιδιά και πως μπορεί άραγε να αντοδράσει?
Σάμπως ασχολείται το σχολείο με τη διάπλαση του χαρακτήρα? Ωραίο αστείο ε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Συμφωνώ μαζί σου απολύτα αλλά ελα που φτάσαμε σε αυτό το σημείο και μια μανα τρέμει για την ακεραιοτητα του παιδιου της??? Οκ να μη τα δείρουνε.. Σπάω το κεφάλι μου να βρώ τρόπους να φύγουν από αυτο το δρόμο... Αλλά αναρωτιέμαι γινεται πια??
Κι εγώ τα ίδια με σένα αναρωτιέμαι, και θλίβομαι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Πές μου ειλικρινά, αν το έκαναν στο παιδί σου, όσο ενάντια κ να ήσουν στο ξύλο δεν θα ήθελες να τις φάνε τις ξυλιές τους αυτοί???
Αυτό που θα ήθελα είναι να μη φτάναμε ως εδώ.
Αυτό θα ήθελα. Και όσοι φταίμε (γονείς/πολιτεία/δάσκαλοι) να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να ΔΡΑΣΟΥΜΕ!
Εγώ (αντίθετα με τον Πάσσαρη), δεν πιστεύω στην αυτοδικία.
Δηλαδή τι να θέλω, να γίνω ίδια με αυτά τα παραστρατημένα παιδιά? Γιατί αυτό μου λες:
Δέρνουν και εκβιάζουν, ε, να τα δείρουμε και να τα εκβιάσουμε κι εμείς.
Αυτό που θα ήθελα θα ήταν αντί για Θρησκευτικά στο σχολείο, να διδάσκόμασταν αρχές ψυχολογίας και καθημερινές συμβουλές για τις κοινωνικές και οικογενειακές μας σχέσεις. Ίσως τότε να ξέραμε τι χρειάζεται ένα παιδί για να μην καταντήσει έτσι.
Λέμε: "Φταίνε οι γονείς".
Μα ποιός τους δίδαξε πως να είναι καλύτεροι γονείς από τους γονείς τους?
Κανείς!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ανάγω το πρόβλημα στον υπερθετικό βαθμό του και λέω το εξής:
Λες πως ένα ατίθασο παιδί χρειάζεται ξύλο για να καταλάβει.
Έτσι και με τη θανατική ποινή θα έπρεπε οι ενήλικες να παραδειγματίζονται, κι όμως, δεν...
Ας υποθέσουμε πως δέρνουν ένα τέτοιο παιδί όσο δε πάει άλλο.
Ας υποθέσουμε πως για λίγο καιρό το παιδί φοβάται και δεν επιτίθεται σε άλλα παιδιά.
Πιστεύεις πως έχει λύθεί το πρόβλημα?
Κι αν έρθει μια μέρα που δε θα φοβάται πια? Τότε τι θα κάνει?
Χωρίς να είμαι ειδικός και χωρίς να έχω όλες τις απαντήσεις, νομίζω είναι σαν να πίνεις ασπιρίνη για το δόντι που σε πονάει. Θα περάσει για λίγο αλλά η αιτία θα παραμένει εκεί και θα σε ξαναταλαιπωρήσει στο μέλλον.
Και φυσικά όλα αυτά με το γνώμονα ότι θέλουμε το καλύτερο για ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Θέλουμε κι αυτα τα παιδιά να έχουν μια αρμονική ζωή αργότερα. Για να μην καταντήσουν κλέφτες, και δολοφόνοι και Πασσαρέοι!
Τι λέει ο Πάσσαρης? Πως έφαγε του κόσμου το ξύλο και την ταπείνωση όταν ήταν νεότερος!
Ας σκεφτούμε όλοι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Αλλα προσωπικα παιδια απο την παραπανω ιστορια μου εκανε εντυπωση (και δεν σχολιαστηκε) η παντελης αδιαφορια του πατερα...
Τι παει να πει οτι χωρησε με την μητερα...?
Ε και?
Για το παιδι του μιλαμε και εκεινος πεεεερα βρεχει!Απαραδεκτος!
Σκέψου πόσο κοινότυπο μας φαίνεται πλέον....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ξαφνκά αισθάνομαι ανήμπορη και φοβισμένη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.