misslittledevil
Επιφανές μέλος
Η misslittledevil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 8,197 μηνύματα.
24-05-07
12:40
κι εγώ θέλω να μείνω σε παλάτι 5 ορόφων με 8 χρυσά μπάνια αλλά επειδή δεν έχω τα λεφτά συμβιβάζομαι και μένω σε 60 τετραγωνικά σπιτάκι... Τι πάει στραβά στη ζωή μου? Α ναι... ότι δεν με λένε Αθηνά Ωνάσση...
[sorry για το τραβηγμένο από τα μαλλιά offtopic, αλλά δεν είναι όλα 1+1=2 στη ζωή.!]
(Να το ξεμπερδεψε η ξουρουζου για μενα )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
misslittledevil
Επιφανές μέλος
Η misslittledevil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 8,197 μηνύματα.
24-05-07
11:36
Μήπως στην ουσία είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα; Εθελοτυφλείς και συμβιβάζεσαι παράλληλα. Απλά άλλοι αναγνωρίζουν ότι συμβιβάζονται, το παραδέχονται και δεν έχουν πρόβλημα με αυτό και άλλοι απλά δεν το παραδέχονται (
Σωστο.
Απλα εγω στο μυαλο μου, εχω τον συμβιβασμο στην σχεση σαν.. πως να το πω?! Οπως κι αν το πω θα ειναι μπερδεμενο. Θα το σκεφτω λιγο, κι αν το ξεμπερδεψω θα ξανα 'ρθω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
misslittledevil
Επιφανές μέλος
Η misslittledevil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 40 ετών. Έχει γράψει 8,197 μηνύματα.
24-05-07
11:19
Σχέσεις.. Σχέσεις που όλοι ξεκινούν με τις καλύτερες προυποθέσεις, ότι αυτός-ή είναι, επιτέλους!! Στην πορεία όμως.. πάλι τα ίδια..επαναλαμβανόμενες καταστάσεις. Όταν έχεις τη λογική κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα χωρίζεις, όταν όμως όχι;Η ερώτησή μου είναι..Πόσοι από εσάς εθελοτυφλείτε ή το έχετε κάνει στο παρελθόν; Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι ο/η άνθρωπος που έχετε δίπλα σας δεν είναι πιστός/δεν σας ταιριάζει/δεν είναι για εσάς και όμως παραμένετε; Δίπλα μου βλέπω ανθρώπους (γυναίκες κυρίως) που ξέρουν ότι το αγόρι τους τις απατά, τις έχει απατήσει, δεν επικοινωνούν, δεν.. , δεν .. και όμως μένουν. Έχουν φτάσει στο σημείο επειδή πλησιάζουν τα 30 να λένε.. εγώ θέλω να κάνω οικογένεια, αν δεν είναι αυτός θα είναι κάποιος άλλος, πρέπει να συμβιβαστώ για να κάνω κάτι στη ζωή μου.
Τι πιστεύετε γι' αυτό; Δεν είναι Απαράδεκτο;
Ή μήπως κάποια στιγμή στη ζωή τους και αυτοί που είχαν τις υψηλότερες απαιτήσεις φοβούμενοι και μόνο τη μοναξιά κάνουν το ίδιο;
(Αντε, και νομιζα οτι μονο εγω το βλεπω.)
Το τραγικοτερο ολων, ειναι να γινεται σε μικρες ηλικιες..
Δεν το εχω ευτυχως -μεχρι τωρα- κι ας ειχα την "ευκαιρια" κι ας πονεσε μετα (και συνεχισε να ποναει για 3 χρονια).. Οταν ειδα οτι η σχεση δεν παει -οσο κι αν το θελαμε κι οι δυο- την τελειωσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.