panabarbes
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Πάνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Κερατσίνι (Αττική). Έχει γράψει 208 μηνύματα.
![Ημερομηνία Ημερομηνία](images/general/calendar.png)
24-08-10
![Ώρα Ώρα](images/general/clock.png)
03:50
Κάποια παιδιά στα σχολεία στην πορεία τους μέχρι να περάσουν σε μία σχολή (ή απλά να τελειώσουν το λύκειο) φαίνονται να αρέσουν και να είναι συμπαθητικοί στα περισσότερα άτομα που γνωρίζουν.Έχουν δεκάδες φίλους,από όλων των ειδών και γίνονται οι πλέον διάσημοι (και ίσως πολυπόθητοι για κάποια σχέση με το άλλο φύλο) του σχολείου τους.Αντιθέτως,υπάρχουν τα παιδιά τα οποία είτε είναι μοναχικά είτε έχουν ελάχιστους φίλους,δεν είναι ευρέως γνωστοί στο σχολείο και συνήθως περνούν απαρατήρητα μπροστά από τα μάτια μας.Ίσως ακόμα και όταν τα γνωρίζουμε,τα κάνουμε πέρα γιατί τα θεωρούμε βαρετά ή ανόητα.Βεβαίως υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών που βρίσκονται κάπου στην μέση.Και εδώ θέλω να θέσω την απορία μου.Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τα παιδιά σε αυτές τις κατηγορίες;Είναι κάποιο χάρισμα;Είναι η μεγάλη κοινωνικότητα/αντικοινωνικότητα που τους χαρακτηρίζει;Γιατί όταν ψάχνουν απεγνωσμένα να κάνουν έστω και ένα φίλο,η απόρριψη γίνεται ο μεγαλύτερος εχθρός τους;Είναι όντως τόσο ''κλεισμένα στον εαυτό τους'' ή υποσυνείδητα δίνουν το μήνυμα στους άλλους να αγνοηθούν;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.