Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Δεν είμαι και τόσο σίγουρη. Πίστεψε με.....Τουλάχιστον από τη μεριά του πατέρα μου, είμαι σχεδόν βέβαιη πως (σε περίπτωση καλέσματος για φαγητό για παράδειγμα) η πρώτη του ερώτηση θα είναι : "θα είναι και η μαμά σου???" και η επόμενη του κίνηση θα είναι να ΜΗΝ έρθει.
Ε ναι. Και δεν θα έρθει. Και την επόμενη φορά θα έρθει εκείνος και όχι η μαμά σου. Έτσι πάνε αυτά. Το πρόβλημα θα το έχεις σε γιορτές αν καλείς κόσμο στο σπίτι - στα τραπέζια ρυθμίζεται άνετα το θέμα. Στις γιορτές απλά θα τους καλείς και τους δύο, δεν θα απαντάς στα σχόλια και θα τους πετάς το μπαλάκι. Αν δεν θέλουν ας μην έρθουν! Δεν θα σκάσεις εσύ!
Dooo η κουβέντα δεν βοηθά. Δεν ακούνε. Είναι ντουβάρια θυμωμένα και εγωιστικά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Άσε που φοβάμαι να μπω στη διαδικασία "όποιος θέλει έρχεται", διότι με βλέπω να απομένω μόνη.....
Αυτό αποκλείεται. Ούτε να το σκέφτεσαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Kajiraki, οι γονείς μου δεν έχουν μιλήσει τα τελευταία 15 χρόνια, ούτε στο τηλέφωνο. Δεν είναι ότι δεν έχουν καλές σχέσεις, αλλά δεν έχουν καθόλου σχέσεις μεταξύ τους και είναι και κατηγορηματικοί (κυρίως ο πατέρας μου) ότι δεν θέλουν να συναντηθούν. Το πρόβλημα άρχισα να το αντιλαμβάνομαι, όταν σκεφτήκαμε με τον Γιάννη να γνωριστούν οι γονείς μας. Για πες μου, για ποιους γονείς μιλάμε? Ο ένας στη δύση και ο άλλος στην ανατολή και με καμία διάθεση κοινής συνύπαρξης.
Και είναι και άλλα πολλά δυστυχώς.....
Αστο. Ξέρω τι λες.. έκανα γιορτή στο σπίτι που συγκατοικούσα με τον φίλο μου και είχα φοβερό πρόβλημα γιατί ο πατέρας μου με τον πατριό μου είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ειναι στον ίδιο χώρο... τελικά αρρώστησε ο πατέρας μου και το πρόβλημα λύθηκε μόνο του, αλλά στην επόμενη σχέση ακόμα δεν ξέρω τι θα κάνω.. Και δεν ξέρω τι γίνεται σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις που θα έχω..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Μια ερώτηση στα παιδιά αυτά που έχουν χωρισμένους γονείς...
Αν χωρίζανε όταν εσείς θα είσαστάν παντεμένοι και είχατε δικές σας οικογένιες θα σας πείραζέ περισσότερο ή λιγότερο ο χωρισμός;
Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο περισσότερο το πειράζει νομίζω και γιατί πολλές φορές οι γονείς το κάνουν "μπαλάκι" όπως είπε η prime, αλλά και γιατί όσο πιο μικρό είναι, τόσο πιο δύσκολο ειναι να καταλάβει πως δεν φταίει εκείνο για το διαζύγιο..
Εμένα οι γονείς μου δεν τσακώνονταν ποτέ μπροστά μου και δεν θυμάμαι ποτέ άσχημο κλίμα. Απλά ήταν παγωμένοι. Όποτε δεν με πείραξε που χώρισαν, δεν ξέρω γιατί.. ακόμα και τότε προσπαθούσα να καταλάβω γιατί δεν με πειράζει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Εγώ πάντως ήθελα πάρα πολύ να κάνουν σχέση οι γονείς μου μετά το διαζύγιο, ειδικά η μητέρα μου (ναι, απο 10 χρονών το ήθελα) και στεναχωριέμαι πολύ που τελικά δεν έκανε.
Δεν ξέρω αν αφορμή για το παραπάνω υπήρξαν όσα είπα εγώ, πάντως σε καμία περίπτωση ούτε εγώ θα ήθελα να μην έχουν κάνει άλλες σχέσεις οι γονείς μου. Θα επιθυμούσα βέβαια διακαώς να με είχαν προφυλάξει από κάθε ανάμειξη τρίτων ανθρώπων στην ανατροφή μου και από κάθε ζήλια/κόμπλεξ που άμεσα ή έμμεσα "λούστηκα" εγώ..
Φυσικά κατανοώ ότι η ένταση του έρωτα σε τυφλώνει κάπως, αλλά γι' αυτό λέω πως το δύσκολο δεν είναι να πείσεις ένα παιδί για την ορθότητα ή όχι του διαζυγίου, το δύσκολο είναι να μπορέσεις να σκέφτεσαι πάντα με γνώμονα ΜΟΝΟ του τι θα ήταν καλό για το παιδί και να μη σε απασχολεί καθόλου ο έρωτάς σου. (Μη φανταστείτε πως συνέβη και κάτι τραγικό, όταν όμως είσαι 12 και 15, πράγματα που σε κάποιον μοιάζουν απαρατήρητα για σένα δεν είναι το ίδιο ασήμαντα!)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.