ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Aήθεια τι έχουν γίνει αυτοί; Ξέρεις;
Ως γνωστόν πλακωθήκαν και χωρίσαν.Νομίζω ο Πάνος έβγαλε ενα cd μόνος του μετά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
As silence drowns the screams.
Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh.
But I fear tomorrow Ill be crying,
Yes I fear tomorrow Ill be crying.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
There's no earthly way of knowing
What was in your heart
When it stopped going
The whole world shook
A storm was blowing through you
Waiting for God to stop this
And up to your neck in darkness
Everyone around you was corrupted
Saying somethin'
There's no dignity in death
To sell the world your last breath
They're still fighting over
Everything you left over
I saw you standing at the gates
When Marlon Brando passed away
You had that look upon your face
Advertising space
And
No one learned from your mistakes
We let our profit s go to waste
All that's left in any case
Is Advertising space
Through your eyes
The world was burning
Please be gentle
I'm still learning
You seemed to say
As you kept turning up
They poisoned you with compromise
At what point did you realise
Everybody loves your life
But you ahahh
Special agent for the man
Through watergate and vietnam
No one really gave a damn
Did you think the CIA did
I saw you standing at the gates
When Marlon Brando passed away
You had that look upon your face
Advertising space
And
No one learned from your mistake
We let our profits go to waste
All that's left in any case
Is Advertising space ooooohh
I saw you standing at the gates
When Marlon Brando passed away
You had that look upon your face
Advertising space
No one learned from your mistakes
We let our profits go to waste
All that's left in any case
Is Advertising space
I've seen your daughter
Man shes cute
I was scared but I wanted to
Boy she looks a lot like you
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,
κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου
με τα δυό σου χείλια να αφήσεις
μια ανάσα στη ζωή μου.
Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,
καπνό και πυρετό,
στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου
φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.
Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί
σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει
ερωτευμένο το νερό.
Και στο διάβολο πουλάω τη ψυχή μου εγώ,
για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος
στου κορμιού σου το βυθό.
Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
στην αγχόνη τ' ουρανού
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.
Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
τα λόγια μου πετάει
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.
Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
και στον ακριβό σου το λαιμό.
Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
για να μου λιμάρει το σκοινί.
Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν
τα φώτα κάποιας γης,
τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,
που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.
Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,
δεν υπάρχει αυτή η στεριά,
μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,
γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.
Και μπροστά απ' τους κολασμένους
περνάω εγώ σαν μια σκιά
που σεργιανάει στον ʼδη
τη δικιά σου μυρωδιά.
Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα
Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες
Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος
Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα
Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Νύχτα πάγωσαν τα χείλη μου
Νύχτα γύρω μου παντού
Νύχτα χάθηκαν οι φίλοι μου
Νύχτα γύρω μου παντού
Μάτια που με κοιτάνε
Στόματα μου μιλάνε
Μου λένε μοναχά πως φτάνει ως εδώ
Σαν μια κλωστή και σπάνε
Τα λάθη που πονάνε
Τα μάτια μου βουρκώνουνε
Μα όσοι παλεύουνε σώνουνε
Αυτό το κάτι που (απο καιρό) ζητάς
Αυτό το κάτι που νιώθεις όταν πονάς
Αυτό το κάτι και τη στιγμή της χαράς
Αυτό το κάτι που λέγεται ζωή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί
Πιο γρήγορο απ' την αστραπή
Του πόνου το αγρίμι
Σε φέρνει πάντα μέσα εκεί
Στη φλόγα που δεν σβήνει
Σ' αυτό το κάτι που (απο καιρό) ζητάς
Αυτό το κάτι που νιώθεις όταν πονάς
Αυτό το κάτι και τη στιγμή της χαράς
Αυτό το κάτι που λέγεται ζωή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί
Αυτό το κάτι που λέγεται ζωή
Αυτό το κάτι που ξέρει μόνο ένα παιδί
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Σε γνώρισα στις ώρες της καρδιάς μου
Σε φίλησα σημάδι στη φωτιά μου
Σε γιόρτασα μαζί με τη ζωή μου
και τώρα ξαγρυπνώ με το κορμί μου.
Σου τηλεφωνώ για να σου πω πως σ' αγαπάω
Σου τηλεφωνώ για να σ' ακούω να μιλάς
Είναι νύχτα εδώ και εγώ δεν ξέρω που να πάω,
χάνομαι και ζω για να μου πείς πως μ ' αγαπάς.
Σου μίλησα για αγάπη δίχως λόγια
Σε κοίταξα στα φωτεινά σου μάτια
Σε φώναξα καλύτερη μου λέξη
και τώρα περιμένω για να φέξει.
Σου τηλεφωνώ για να σου πω πως σ' αγαπάω
Σου τηλεφωνώ για να σ'ακούω να μιλάς
Είναι νύχτα εδώ και εγώ δεν ξέρω που να πάω ,
χάνομαι και ζω για να που πείς πως μ' αγαπάς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Με τα μαύρα γυαλιά προσπαθώ
τις ακτίνες να δω που θα'ρθουν απ' το μέλλον
μα η λάμψη που φτάνει ως εδώ
μου καρφώνει στα μάτια ένα πύρινο βέλος
Σαστισμένοι προφήτες κοιτούν,
των αστέρων τροχιές τη φορά της σελήνης
και σε κύκλους ζωδίων αν μ' ακούς
να γκρεμίσουνε θέλουν τις κεραίες της μνήμης.
Στις σελίδες της ήττας
στις σελίδες του χρόνου
στο δικό τους παρόν.
Μα το μέλλον δε θα'ρθει απο δω
τρομαγμένο το σκάει σε μια άσπρη οθόνη
κι απ' την τρύπα στο μαύρο ουρανό
βιαστικά χαιρετάει κι ετσι μείναμε μόνοι.
Διαστήματος πλοία εντός
και οι ναύτες των άστρων νικητές και κουρσάροι
και με μαύρα γυαλιά προπαντός
να το φέρουνε πίσω ας μου κάνουν τη χάρη.
Στις σελίδες της νίκης
στις σελίδες του χρόνου
στο δικό μας παρόν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα
Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις
Ότι κι αν τύχει κι ο κόσμος όλος την πλάτη αν μου γυρίσει
κι η τύχη μου κι αυτή αν λακίσει
κι αλλού το γλέντι να 'χει αρχίσει
πάντα θα είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι
Σ' έψαχνα στον ουρανό μα στη γη ήσουν τελικά
ήσουν πλάι μου τόσο καιρό
μέσα σ' όνειρα στυφά τσάμπα πήγα μπλέχτηκα
σκάρτες καταστάσεις ανέχτηκα
είσαι στάλα από βροχή μου δροσίζεις το κορμί
είσαι άγγιγμα αγγέλου
τώρα μάταια προσπαθώ να σ' αγγιξω και εγώ
μήπως νιώσεις ότι νιώθω
Μια που σε είδα και μια που σε είχα σταμπάρει
δεν με νοιάζει ότι κι αν λένε εγώ δεν παίρνω χαμπάρι
σε κουβαλάω πάντα μαζί στη γιορτή και τη μπόρα
ακόμα στοίχους κι όταν γράφω όπως τώρα
Σαν ανεξίτηλο στυλό μου 'χεις αφήσει σημάδι
που δεν λέει με τίποτα να φύγει το ρημάδι
δεν μπορώ και δεν θέλω να ξεφύγω από κοντά σου
είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου
είσαι τ' αστέρι που φωτίζει το δικό μου σκοτάδι
και στο κεφάλι είσαι το πιο όμορφο χάδι
είσαι Θεόσταλτο δώρο για μενα
κι αν είσαι λάθος δεν με νοιάζει ας πάνε όλα χαμένα
έτσι κι αλλιώς ότι κι αν πέρασα δεν βρήκα τίποτα να με εθίσει
είσαι το πιο γλυκό μεθύσι
Δεν αισθάνομαι ντροπή μόνο κάποια ηδονή
όταν έρθεις κ μ' αγγίζεις
η ανάσα σου καυτή μου 'χει λιώσει το κορμί
δεν περίμενα να γίνει
Τ' όνομα σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα
που θα πάει αυτό φοβάμαι
θα επέλεγα ζωές να χα αναρίθμητες
και σε όλες θα ζητούσα εσένα
φάνηκες στα ξαφνικά μέσα απ' το πουθενά
και ανέστησες τα κύτταρά μου, τα νεκρά
Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
μα μην τελείωσες γρήγορα γιατί μόνος θα μείνω
και τι θα γίνω
ίσως και να με φθηνοπάρει αλλά αλήθεια
ό,τι κι αν πέρασα θα λέω χαλάλι
Εσένα διπλά μου όταν έχω δε φοβάμαι κανένα
γιατί έχω τα όνειρα μου όλα τότε λυμένα
για σκέψου στην ψυχή μου να τα είχα κρυμμένα
κι αληθινό να μην γινότανε ποτέ ούτε ένα
ένα ποτήρι ακόμα βάζω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι
απλά όταν ακούω εσένα χάνομαι
και πιάνομαι πάνω σου για να στηριχτώ
η για ν' ακούσω το πιο όμορφο σου ουρλιαχτό
Κι αφού λοιπόν πίνε πίνε έχω λαλήσει
και η σκέψη μου δεν λέει άλλο κουπλέ να μου χαρίσει
γουστάρει κι αυτή κάπου εδώ να μ' αφήσει
μ' αλήθεια είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
The heart is a bloom
Shoots up through the stony ground
There's no room
No space to rent in this town
You're out of luck
And the reason that you had to care
The traffic is stuck
And you're not moving anywhere
You thought you'd found a friend
To take you out of this place
Someone you could lend a hand
In return for grace
It's a beautiful day
Sky falls, you feel like
It's a beautiful day
Don't let it get away
You're on the road
But you've got no destination
You're in the mud
In the maze of her imagination
You love this town
Even if that doesn't ring true
You've been all over
And it's been all over you
It's a beautiful day
Don't let it get away
It's a beautiful day
Touch me
Take me to that other place
Teach me
I know I'm not a hopeless case
See the world in green and blue
See China right in front of you
See the canyons broken by cloud
See the tuna fleets clearing the sea out
See the Bedouin fires at night
See the oil fields at first light
And see the bird with a leaf in her mouth
After the flood all the colors came out
It was a beautiful day
Don't let it get away
Beautiful day
Touch me
Take me to that other place
Reach me
I know I'm not a hopeless case
What you don't have you don't need it now
What you don't know you can feel it somehow
What you don't have you don't need it now
Don't need it now
Was a beautiful day
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Νόμιζα μπορώ ν' αντέξω,
μα κουράγιο πού να κλέψω
έγινα σκιά σου όπου πας
Έκανα ένα λάθος μόνο
που δε βρήκα άλλο τρόπο
για να δω στ' αλήθεια αν μ' αγαπάς
Σ' αγαπώ, πώς να ζω χωρίς εσένα, πες μου πώς
πώς περνάει και τούτη η μέρα πώς
Σ' αγαπώ, να θυμάσαι πως υπάρχω, μα δε ζω
πάντα σε θυμάμαι, σ' αγαπώ
Νόμιζα πως θα γυρίσεις,
πως θα 'ρχόσουν να ζητήσεις
λίγη απ' τη χαμένη σου χαρά
Ήταν λάθος να σε διώξω,
τώρα πια το νιώθω πόσο
πλήγωσα μια ευαίσθητη καρδιά
Σ' αγαπώ, πώς να ζω χωρίς εσένα, πες μου πώς
πώς περνάει και τούτη η μέρα πώς
Σ' αγαπώ, να θυμάσαι πως υπάρχω, μα δε ζω
πάντα σε θυμάμαι, σ' αγαπώ
Έκανα ένα λάθος μόνο,
πλήρωσα να είμαι μόνος
έλα κοίτα πόση μοναξιά
Ποιος να το πιστέψει αλήθεια,
πως αυτή η πληγή στα στήθια
θα 'ναι απ' τη δική σου μαχαιριά
Σ' αγαπώ, πώς να ζω χωρίς εσένα, πες μου πώς
πώς περνάει και τούτη η μέρα πώς
Σ' αγαπώ, να θυμάσαι πως υπάρχω, μα δε ζω
πάντα σε θυμάμαι, σ' αγαπώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Έβρεξε απόψε και σε θυμήθηκα
Έμοιαζες στις στάλες της βροχής
Ν' ανοίξω το παράθυρο φοβήθηκα
Φοβήθηκα μην έρθεις και με βρεις
Έβρεξε απόψε και σε θυμήθηκα
Σου άρεσε να τρέχεις στη βροχή
Ν' ανοίξω το παράθυρο φοβήθηκα
Φοβήθηκα μην έρθεις και με βρεις
Είναι ώρες που δε θέλω να σε νιώσω
Μες τις μπόρες της χαμένης μου ψυχής
Είναι ώρες που δε θέλω να σε διώξω
Απ' την σκέψη μου σαν έρθεις να με βρεις
Έβρεξε απόψε και σε θυμήθηκα
Έλαμπες στις στάλες της βροχής
Ν' ανοίξω το παράθυρο φοβήθηκα
Φοβήθηκα μην έρθεις και με βρεις
Είναι ώρες που δε θέλω να σε νιώσω
Μες τις μπόρες της χαμένης μου ψυχής
Είναι ώρες που δε θέλω να σε διώξω
Απ' την σκέψη μου σαν έρθεις να με βρεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
(Μουσική:Θάνος Μικρούτσικος,Στίχοι:Νίκος Καββαδίας)
Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.
Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία
κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί
έλεγαν ότι κάποτες, απ' το λαιμό ως τα νύχια,
είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί.
Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
με στίγματ' ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...
Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει
μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.
Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του
την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά
κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε,
έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά.
Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...
Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky,
μ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησε το στίγμα του να σβήσει"
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.
Απίστευτο κομμάτι!!!Τελεία και παύλα,Βασίλη είσαι κ@υλα!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Μοιάζει η αγάπη μ' ένα κοχύλι μικρό
που η ψυχή μου στην άμμο τυχαία έχει βρέι
και να το εξηγήσει διαρκώς προσπαθεί
Έτσι σήμερα τα λόγια σου
απ'τον παράδεισο να 'ρχονται μοιάζουν
στην ασπρόμαυρη ζωή μου
τα χρώματα για λίγο αλλάζουν
Ξέρω πως αύριο θα έχεις χαθεί
μα μίλα μου ακόμα κι αν αύριο ξεχάσεις
όσα πιστεύεις κι όσα έχεις πει
Γιατί σήμερα τα λόγια σου
απ' τον παράδεισο να 'ρχονται μοιάζουν
στην ασπρόμαυρη ζωή μου
τα χρώματα για λίγο αλλάζουν
Φεύγει κι έρχεται ο έρωτας
και εμείς πιο σφιχτά γαντζονώμαστε
απ'το ένα στο άλλο κορμί
για να κρατηθούμε σ'αυτή τη φυγή
Γι'αυτό σήμερα τα λόγια σου
απ' τον παράδεισο να 'ρχονται μοιάζουν
στην ασπρόμαυρη ζωή μου
τα χρώματα για λίγο αλλάζουν
Σήμερα τα λόγια σου
απ' τον παράδεισο να 'ρχονται μοιάζουν
στην ασπρόμαυρη ζωή μου
τα χρώματα για λίγο αλλάζουν
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Μπαίνει λαθραία το φως,
απ' τα σκαλιά ανεβαίνει,
τι χρόνος κι αυτός,
η κοιλιά μου γεννάει κι ο παλιός μου εαυτός μ΄ αρρωσταίνει.
Μια φωνή μου μιλάει
και μου λέει τα ίδια,
δυο νότες ζητάει,
μια κιθάρα ουρλιάζει και τρυπάει τα σάπια σανίδια.
Κάτι γίνεται εδώ...
το άρωμά σου με σέρνει,
τι να σου κάνω κι εγώ
είμαι ένα δέντρο που γέρνει.
Αθροίζω λέξεις στο φως,
μα ο αριθμός τους μικραίνει,
δεν γίνεται αλλιώς,
θα με πάρει μαζί της η λάμψη ενώ ξεμακραίνει.
Και η φωνή που μου λέει,
για της ζωής το ταξίδι,
είναι σειρήνα που κλαίει,
στο κατάρτι με δένει και κάνει μαζί μου παιχνίδι.
Κάτι γίνεται εδώ...
το άρωμά σου με σέρνει,
τι να σου κάνω κι εγώ
είμαι ένα δέντρο που γέρνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο
Κάποιο βράδυ σου ‘χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ'ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως πρέπει
να γεννήθηκα για σένα, μόνο για σένα
Και 'γω σε πήρα αγκαλιά και χάθηκα
στα μάτια σου τα μαγεμένα, τα μαγεμένα
Κάποιο βράδυ μου ‘χες πει πως δε μπορείς
να ζήσεις μια στιγμή χωρίς εμένα
Και ‘γω δε μίλησα ξανά
γιατί στα χέρια μου είχα εσένα μόνο εσένα
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και ‘γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Το χιόνι καίει τον καρπό
Και την αγάπη ο χρόνος
Στην κούπα μου παλιό κρασί
Κι εσύ καινούργιος πόνος
Βοριάς φυσάει τα λόγια μου
Νοτιάς τα φέρνει πίσω
Κι από τα φύλλα της καρδιάς
Δεν ξέρω να σε σβήσω
Για να μη γίνεις σύννεφο
Καρφώθηκα στο χώμα
Κι άφησες τα τραγούδια μου
Ρούχα με δίχως σώμα
Βοριάς φυσάει τα λόγια μου
Νοτιάς τα φέρνει πίσω
Κι από τα φύλλα της καρδιάς
Δεν ξέρω να σε σβήσω
Δεν είναι η ζήλια μάτια μου
που σαν καπνός με πνίγει
Είναι που κάποτε θα ‘ρθεις
Κι η αγάπη θα ‘χει φύγει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Is it getting better , Or do you feel the same
Will it make it easier on you , Now you got someone to blame , You say
One love, one life , When it's one need in the night
It's one love we get to share it , It leaves you baby if you don't care for it
Did I disappoint you , Or leave a bad taste in your mouth
You act like you never had love , And you want me to go without
(Chorus)
Well it's too late tonight , To drag the past out into the light
We're one, but we're not the same , We get to carry each other, carry each other , One.....
Have you come here for forgiveness? Have you come to raise the dead?
Have you come here to play Jesus , To the lepers in your head?
(Chorus)
Did I ask too much, more than a lot , You gave me nothing, now it's all I got
We're one, but we're not the same , We hurt each other then we do it again
You say
Love is a temple, Love a higher law
Love is a temple, Love the higher law
You ask me to enter, but then you make me crawl
And I can't be holding on to what you got
When all you got is hurt
One love, one blood
One life, you got to do what you should
One life with each other
Sisters, brothers
One life, but we're not the same
We get to carry each other, carry each other
One. One.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Ώρες σιωπής και χάνομαι στο άσπρο των ματιών σου
Ώρες αιχμής και βρίσκομαι στις άκρες των χειλιών
Ας ήτανε να κράταγες στιγμούλα μου στο χρόνο
Ας ήτανε να φώτιζες αυτό μου το κενό
Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι
Κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών
Μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει
Εγώ ότι αγάπησα σε 'κείνη το χρωστώ
Ώρες αιχμής και πίστεψα στα ναι σου και στα όχι
Ώρες αιχμής και βρέθηκα στον έβδομο ουρανό
Να ζήσω σ' ένα όνειρο δεν ξέρω αν με παίρνει[font="]
Μα ο έρωτας μου άναψε γι' αυτό σου τραγουδώ
[/font]
Φταίνε τα τραγούδια που με πήραν απ' το χέρι
Κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών
Μα εμένα τη στιγμούλα μου πίσω ποιος θα μου φέρει
Εγώ ότι αγάπησα σε 'κείνη το χρωστώ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ALEX_
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.