chris_90
Διάσημο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,598 μηνύματα.
01-11-08
14:50
Εγω δεν πιστεψα ποτε οτι ειμαι εξυπνος (μαλλον μεσος ορος ειμαι). Απλα ξερω οτι αν ειχα πιο πολλη ψυχικη δυναμη (και λιγοτερη τεμπελια) θα ειχα καταφερει πολλα περισσοτερα. Και αυτο με κανει και αισθανομαι ακομα χειροτερα...εγω ειμαι (κατα μια εννοια) εντελως το αντιθετο! στο ασυνειδητο μου εχει περασει οτι ειμαι παρα πολυ 'εξυπνος'(κατι που ξερω πως δεν ισχυει).Γιαυτο και παντα θεωρω ζητημα ζωης-θανατου να μπορω να 'επιβληθω' των υπολοιπων τουλαχιστον σε θεματα που με ενδιαφερουν.συνηθως αυτο με βοηθαει να γινομαι καλυτερος... αλλες φορες με κανει να συμπεριφερομαι τερμα αλλαζονικα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
chris_90
Διάσημο μέλος
Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,598 μηνύματα.
01-11-08
14:37
Κι εγω... αλλα τα ριχνω στον εαυτο μου. Οχι ομως για να γινω καλυτερος. Σκεφτομαι ας πουμε οτι: "οταν μοιραζανε μυαλο εγω προφανως ελειπα ". Δεν εχω τα κοτσια να ξεσκιστω για να γινω καλυτερος...εγω π.χ. νιωθω απαισια οταν βλεπω πως καποιος σκεφτεται κατι πιο 'εξυπνο' αποτι εγω. και πιστευω πως ειναι ενα απο τα προτερηματα μου, διοτι ετσι γινομαι καλυτερος.
Οντως μ' αυτη την εννοια εξαρταται απο τον χαρακτηρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.