Γενικό - Επαγγελματική αποκατάσταση

[menenick]

Παιδια καλησπερα! θελω να ακουσω τις αποψεις σας σχετικα με το αν το συστημα εισαγωγης στην τριτοβαθμια εκπαιδευση βοηθαει στην επαγγελματικη αποκατασταση και γενικα αν ο μαθητης φθανοντας στο κατοφλι πριν συμπληρωσει το μηχανογραφικο εχει κατασταλλαξει και γνωριζει ακριβως τι ειναι αυτο που θελει να ακολουθησει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zed]

Όχι, δεν γνωρίζει τι ακριβώς είναι αυτό που θέλει να ακολουθήσει. Αυτό το διαπιστώνει πιστεύω αφου παρακολουθήσει λίγο τα μαθήματα της σχολής που έχει περάσει. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις παιδιών που έχουν βρεθεί προ εκπλήξεως καθώς άλλα ονειρεύονταν και άλλα συνάντησαν.
Γι'αυτό και πρέπει να ρωτήσει φοιτητές, να δει τα προγράμματα σπουδών, να δει σε ποιον κλάδο θα ειδικευτεί σύμφωνα με τις οδηγίες της σχολής και γενικότερα να ψάξει σε βάθος τι θα μάθει στην σχολή αυτή.
Και δυστυχώς στον επαγγελματικό προσανατολισμό αντί να βοηθούν σε αυτά τα θέματα, δίνουν ερωτηματολόγια του τύπου "Είσαι συνεργάσιμος? Είσαι υπεύθυνος?" κλπ.

Το σύστημα εισαγωγής νοσεί σε πολλά σημεία. Στην επαγγελματική αποκατάσταση όμως θα σε βοηθήσουν ή οι γνώσεις σου ή τα κονέ σου (δυστυχώς) -αναλόγως το επάγγελμά σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MariaR]

αυτο εξαρταται. αλλα το 90% των ατομων δεν ξερει τι θελει να κανει. ειναι αυτο ακριβως που ειπε ο παραπανω. αν και κανονικα οδηγοι σπουδων θα πρεπει να μοιραζονται στους τελειοφοιτους λυκειου ετσι ωστε να γνωριζουν το αντικειμενο της καθε σχολης και να εχουν τη δυνατοτητα επιλογης.
δεν θα ελεγα οτι βοηθαει ιδιαιτερα η φοιτηση σε καποια σχολη για αποκατασταση και ιδιαιτερα οχι οι γνωσεις. ενα πτυχιο δεν κανει τιποτα. με μεταπτυχιακο ισως πιασεις κατι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zed]

Mα γι'αυτό είπα ανάλογα το επάγγελμα. Πχ αν έχεις σπουδάσει Πληροφορική κι έχεις πτυχίο Πανεπιστημίου αλλά δεν ξέρεις πρακτικά να κάνεις κάτι, τότε είσαι άχρηστος στις περισσότερες δουλειές. Ζητάνε δηλαδή άτομα που να ξέρουν "αυτό", "αυτό" κι "αυτό", δεν ζητάνε το πτυχίο σου (το οποίο βέβαια χρειάζεται για καλύτερες απολαβές και για τυπικούς λόγους).

Όντως, τα μεταπτυχιακά θεωρούνται απαραίτητα αλλά και πάλι δεν σου εξασφαλίζουν σίγουρη αποκατάσταση. Το θέμα είναι να ψάχνεσαι, να παρακολουθείς τις εξελίξεις γύρω από τον χώρο που σε ενδιαφέρει και να προβλέπεις τι θα ζητά η αγορά εργασίας αύριο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[menenick]

Σωστες τοποθετησεις. αλλα θελω και την συμμετοχη και υπολοιπων γιατι ειναι ενα θεμα που αφορα πολλα ατομα. ( να ακουστουν πολλες γνωμες )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MariaR]

zedblue συμφωνω σε αυτο που λες. το παραδειγμα με τις σπουδες στην πληροφορικη ισχυει αλλα ισχυει για ολες τις σχολες. σπουδες ομως δε σημαινει οτι θα σου δινουν "μασημενη τροφη" οπως στο σχολειο. πρεπει να μαθεις να ψαχνεις και να εφαρμοζεις μονος.παρολα αυτα σε οποιαδηποτε εταιρεια παρεχεται εκπαιδευση εκτος και αν εισαι ψημμενος στη δουλεια....
οσον αφορα το μεταπτυχιακο απλα αποτελει ενα επιπλεον χαρτι για αποκατασταση. οι περαιτερω σπουδες ειναι απαγορευτικες για τους εργοδοτες....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[menenick]

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το επαγγελμα των γονεων σε τι βαθμο επηρεαζει ή - θα επρεπε να επρεαζει - τον προσανατολισμο των μαθητων προς μια καθορισμενη κατευθυνση? π.χ. Αν καποιος γονεας ειναι φαρμακοποιος συνηθως κατευθυνει και το παιδι προς αυτη τη διευθυνση,ενω π.χ καποιος αλλος θα μποροθσε να επηλεξει αυτο το επαγγελμα χωρις οι γονεις του να εχουν καμια επαφη με το αντικειμενο.

ποια ειναι η δικη σας γνωμη?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MariaR]

κοιτα. ισχυουν και τα 2. εξαρταται απο την πλυση εγκεφαλου που δεχεται για 18 ολοκληρα χρονια το παιδι απο τους γονεις. αλλοι γονεις ειναι φλου και στηριζουν να κανει οτι θελει το παιδι και αλλοι εξαναγκαζουν τα παιδια τους να ακολουθησουν ενα τομεα.το μονο που μπορω να πω ειναι το προσωπικο μου παραδειγμα (αν και δε νομιζω να θελετε να το διαβασετε...). κατα τη γνωμη μου δεν θα επρεπε να επηρεαζει το επαγγελμα των γονιων και οι ιδιοι οι γονεις για το τι θα κανει το παιδι στο μελλον. ενα ατομο πρεπει να μαθει τι του αρεσει να κανει και οχι να ασχοληθει με κατι λογω επιβολης ή για να κρατησει μια επιχειρηση απο ψυχικο....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[menenick]

τιθεται ομως και ο οικονομικος παραγοντας π.χ αν οι γονεις εχουν φαρμακειο και το παιδι <καταφερει> και περασει φαρμακευτικη , στη χειροτερη των περιπτωσεων θα εχει 7.000-8.000 ευρο το μηνα , ενω σε καθε αλλη περιπτωση αυτα τα χρηματα μπορει να μη τα παρει και καθολου ( ή μετα απο παρα πολλα χρονια εργασιας)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

αν σου αρέσει θα είσαι καλός και κάτι θα βρείς να κάνεις.Γενικά μην κοιτάς τις βάσεις ή τις προοπτικές που έχει, επέλεξε κάτι που θα σου αρεσει να κάνεις για τουλάχιστον 40 χρόνια

Ο σωστός επαγωγικός συλλογισμός είναι: Αν σου αρέσει => μπορεί να είσαι καλός => μπορεί να βρεις κάτι να κάνεις.
Επίσης Αν δεν σου αρέσει => μπορεί να είσαι καλός => μπορεί να βρεις κάτι να κάνεις.

Οπότε το αν σου αρέσει κάτι ή όχι δεν σχέση με το αν θα είσαι καλός σε αυτό το κάτι. In fact, τα μόνα πράγματα που έχουν σχέση με το αν θα είσαι καλός σε κάτι είναι πρώτον τα γενετικά χαρακτηριστικά/ταλέντα που έχει κάποιος, δεύτερον το πόσο χρόνο έχει αφιερώσει και τρίτον αν έχει αυτοπειθαρχία ή όχι.

Για παράδειγμα μπορεί να μην σου αρέσει να τρέχεις αλλά να είσαι ένας πολύ καλός μαραθωνοδρόμος, πρώτον γιατί γεννήθηκες με καλά γονίδια δρομέα, δεύτερον γιατί τρέχεις από τα 15 και τρίτον επειδή έχεις την αυτοπειθαρχία να τρέχεις 10km κάθε μέρα σ'αρέσει δεν σ'αρέσει, επειδή ξέρεις ότι αυξάνει το προσδόκιμο της ζωής σου μια 10ετία και το προσδόκιμο καλής ζωής σου μια 25ετία.

Το να σου αρέσει κάτι σου δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα θέλησης όταν κάνεις αυτό το κάτι. Συνήθως όμως οι άνθρωποι που βασίζουν τις επιλογές στους στο τι τους αρέσει έναντι του τι είναι πραγματικά καλό γι' αυτούς είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτοπειθαρχία. Και χωρίς αυτοπειθαρχία δεν πας ΠΟΥΘΕΝΑ. Το 60% με 100% κάθε εργασίας αποτελείται από πράγματα που δεν σου αρέσει να κάνεις αλλά πρέπει να κάνεις. Το 60% είναι γι'αυτούς που πραγματικά τους αρέσει ο τομέας της δουλειάς τους. Για παράδειγμα αν είσαι τρελαμένος με τον προγραμματισμό και δουλεύεις σαν προγραμματιστής, πάλι θα περνάς το 60% της μέρας κάνοντας πράγματα που δεν σου αρέσουν και δεν θα έκανες αν απλά προγραμμάτιζες ότι ήθελες σαν χόμπι. That's life.

Αφήστε πίσω λοιπόν χαζές νοοτροπίες όπως αυτή που γράφεις που σας μάθανε οι καθηγητές στο σχολείο, ή είναι φυσική απόρροια του τρόπου σκέψης μιας εποχής που τα παιδιά βρίσκουν σχεδόν τα πάντα έτοιμα και έτσι εσφαλμένα καταλήγουν να πιστεύουν πως και στο μέλλον θα μπορούν να κάνουν ότι τους αρέσει και αρχίστε να σκέφτεστε και να επιλέγετε με βάση τη λογική. Διότι όσο λιγότερο ζορίζεσαι μικρός τόσο περισσότερο θα ζοριστείς μεγαλώνοντας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[don_vito]

Ο σωστός επαγωγικός συλλογισμός είναι: Αν σου αρέσει => μπορεί να είσαι καλός => μπορεί να βρεις κάτι να κάνεις.
Επίσης Αν δεν σου αρέσει => μπορεί να είσαι καλός => μπορεί να βρεις κάτι να κάνεις.

Οπότε το αν σου αρέσει κάτι ή όχι δεν σχέση με το αν θα είσαι καλός σε αυτό το κάτι. In fact, τα μόνα πράγματα που έχουν σχέση με το αν θα είσαι καλός σε κάτι είναι πρώτον τα γενετικά χαρακτηριστικά/ταλέντα που έχει κάποιος, δεύτερον το πόσο χρόνο έχει αφιερώσει και τρίτον αν έχει αυτοπειθαρχία ή όχι.

Για παράδειγμα μπορεί να μην σου αρέσει να τρέχεις αλλά να είσαι ένας πολύ καλός μαραθωνοδρόμος, πρώτον γιατί γεννήθηκες με καλά γονίδια δρομέα, δεύτερον γιατί τρέχεις από τα 15 και τρίτον επειδή έχεις την αυτοπειθαρχία να τρέχεις 10km κάθε μέρα σ'αρέσει δεν σ'αρέσει, επειδή ξέρεις ότι αυξάνει το προσδόκιμο της ζωής σου μια 10ετία και το προσδόκιμο καλής ζωής σου μια 25ετία.

Το να σου αρέσει κάτι σου δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα θέλησης όταν κάνεις αυτό το κάτι. Συνήθως όμως οι άνθρωποι που βασίζουν τις επιλογές στους στο τι τους αρέσει έναντι του τι είναι πραγματικά καλό γι' αυτούς είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτοπειθαρχία. Και χωρίς αυτοπειθαρχία δεν πας ΠΟΥΘΕΝΑ. Το 60% με 100% κάθε εργασίας αποτελείται από πράγματα που δεν σου αρέσει να κάνεις αλλά πρέπει να κάνεις. Το 60% είναι γι'αυτούς που πραγματικά τους αρέσει ο τομέας της δουλειάς τους. Για παράδειγμα αν είσαι τρελαμένος με τον προγραμματισμό και δουλεύεις σαν προγραμματιστής, πάλι θα περνάς το 60% της μέρας κάνοντας πράγματα που δεν σου αρέσουν και δεν θα έκανες αν απλά προγραμμάτιζες ότι ήθελες σαν χόμπι. That's life.

Αφήστε πίσω λοιπόν χαζές νοοτροπίες όπως αυτή που γράφεις που σας μάθανε οι καθηγητές στο σχολείο, ή είναι φυσική απόρροια του τρόπου σκέψης μιας εποχής που τα παιδιά βρίσκουν σχεδόν τα πάντα έτοιμα και έτσι εσφαλμένα καταλήγουν να πιστεύουν πως και στο μέλλον θα μπορούν να κάνουν ότι τους αρέσει και αρχίστε να σκέφτεστε και να επιλέγετε με βάση τη λογική. Διότι όσο λιγότερο ζορίζεσαι μικρός τόσο περισσότερο θα ζοριστείς μεγαλώνοντας.

Δεν συμφωνώ αλλά σεβαστή η άποψη σου.
Εκεί που είπα ότι αν σου αρεσει κάτι θα είσαι καλός δεν εννοούσα οτι αν σου αρέσει κατι λίγο θα είσαι σίγουρα καλός αλλά ότι αν αγαπάς κάτι και το κάνεις με χαρά τότε δεν γίνεται να μην είσαι καλός και έχω αρκετά παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν.Τέλος πάντων οι απόψεις σε τέτοια θέματα σχετικά με τον τρόπο σκέψης δεν αλλάζουν με ένα πόστ στο αϊσκουλ
Οπότε ας μην βγαινουμε οφφ τοπικ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Ο σωστός επαγωγικός συλλογισμός είναι: Αν σου αρέσει => μπορεί να είσαι καλός => μπορεί να βρεις κάτι να κάνεις.
Επίσης Αν δεν σου αρέσει => μπορεί να είσαι καλός => μπορεί να βρεις κάτι να κάνεις.
Οπότε το αν σου αρέσει κάτι ή όχι δεν σχέση με το αν θα είσαι καλός σε αυτό το κάτι. In fact, τα μόνα πράγματα που έχουν σχέση με το αν θα είσαι καλός σε κάτι είναι πρώτον τα γενετικά χαρακτηριστικά/ταλέντα που έχει κάποιος, δεύτερον το πόσο χρόνο έχει αφιερώσει και τρίτον αν έχει αυτοπειθαρχία ή όχι.
Για παράδειγμα μπορεί να μην σου αρέσει να τρέχεις αλλά να είσαι ένας πολύ καλός μαραθωνοδρόμος, πρώτον γιατί γεννήθηκες με καλά γονίδια δρομέα, δεύτερον γιατί τρέχεις από τα 15 και τρίτον επειδή έχεις την αυτοπειθαρχία να τρέχεις 10km κάθε μέρα σ'αρέσει δεν σ'αρέσει, επειδή ξέρεις ότι αυξάνει το προσδόκιμο της ζωής σου μια 10ετία και το προσδόκιμο καλής ζωής σου μια 25ετία.
Το να σου αρέσει κάτι σου δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα θέλησης όταν κάνεις αυτό το κάτι. Συνήθως όμως οι άνθρωποι που βασίζουν τις επιλογές στους στο τι τους αρέσει έναντι του τι είναι πραγματικά καλό γι' αυτούς είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτοπειθαρχία. Και χωρίς αυτοπειθαρχία δεν πας ΠΟΥΘΕΝΑ. Το 60% με 100% κάθε εργασίας αποτελείται από πράγματα που δεν σου αρέσει να κάνεις αλλά πρέπει να κάνεις. Το 60% είναι γι'αυτούς που πραγματικά τους αρέσει ο τομέας της δουλειάς τους. Για παράδειγμα αν είσαι τρελαμένος με τον προγραμματισμό και δουλεύεις σαν προγραμματιστής, πάλι θα περνάς το 60% της μέρας κάνοντας πράγματα που δεν σου αρέσουν και δεν θα έκανες αν απλά προγραμμάτιζες ότι ήθελες σαν χόμπι. That's life.
Αφήστε πίσω λοιπόν χαζές νοοτροπίες όπως αυτή που γράφεις που σας μάθανε οι καθηγητές στο σχολείο, ή είναι φυσική απόρροια του τρόπου σκέψης μιας εποχής που τα παιδιά βρίσκουν σχεδόν τα πάντα έτοιμα και έτσι εσφαλμένα καταλήγουν να πιστεύουν πως και στο μέλλον θα μπορούν να κάνουν ότι τους αρέσει και αρχίστε να σκέφτεστε και να επιλέγετε με βάση τη λογική. Διότι όσο λιγότερο ζορίζεσαι μικρός τόσο περισσότερο θα ζοριστείς μεγαλώνοντας.

Αγαπητέ, επαναλαμβάνεσαι τόσο συχνά που στο τέλος θα πιστέψουμε ότι το κάνεις για να πείσεις τον εαυτό σου. Κατάλαβέ το ότι πολύ καλά κάνεις και έχεις αυτήν την άποψη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την θεωρήσουμε όλοι σωστή. Στο παράδειγμα που έφερες, αν δεν σου αρέσει να τρέχεις, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τρέχεις 10 km τη μέρα από τα 15 για κανέναν λόγο. Απλά επειδή δεν το θες, δεν το γουστάρεις, το βαριέσαι, βγάζεις σπυριά βρε αδελφέ! Και δεν έχει καμιά θέση η αυτοπειθαρχία σ΄αυτό. Και ξέρεις γιατί; Γιατί αντί να τρέχεις μπορείς να κάνεις πχ κολύμπι που σου αρέσει με τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα. Αυτοπειθαρχία δεν έχουν αυτοί που δεν κάνουν τίποτα όχι αυτοί που χτυπάνε τον κ..ο τους κάτω για να πετύχουν σ΄αυτό που τους αρέσει. Ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις αλλά προσπάθησε να δεις ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που επιλέγουν συνειδητά να γίνουν πχ κοινωνιολόγοι και να το παλέψουν και ας παίρνουν λιγότερα χρήματα από το αν επέλεγαν να γίνουν λογιστές (που θα μπορούσαν) και να τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια τους. Περίεργο ε; (ίσως και άρρωστο σύμφωνα με το σκεπτικό σου). Και όχι ασφαλώς και δεν περνάς το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας σου κάνοντας πράγματα που δεν θέλεις. Αν είσαι πχ φιλόλογος μπορεί να πάρεις κάποια μαθήματα μέσα στην εβδομάδα ως Β ανάθεση για να καλύψεις το πρόγραμμά σου αλλά ο κύριος όγκος της δουλειάς σου θα είναι πάνω στο αντικείμενο που αγαπάς. Δεν είναι δυνατόν να πετάξεις τη μισή ζωή σου στα σκουπίδια κάνοντας κάτι καταναγκαστικά. Δηλ. με το που φεύγεις από μια δουλειά που δεν σου λέει τίποτα, θα γυρίσεις τον διακόπτη στην ένδειξη της ευδιαθεσίας για να περάσεις την υπόλοιπη μέρα σου ή θα περιμένεις να πάρεις άδεια το καλοκαίρι όπου με τα πολλά χρήματα που έχεις αποταμιεύσει από μια δουλειά που δεν σου αρέσει, θα πας στις Μαλδίβες;΄Οχι βρε φίλε θα πάω στο χωριό μου αν δεν έχω πολλές οικονομίες και θα περάσω τέλεια! Και κάτι άλλο ούτε τα παιδιά που συναναστρέφομαι ούτε εγώ τα βρήκαμε όλα έτοιμα και σε πληροφορώ ότι ζοριζόμαστε πάρα πολύ! Αλλά είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ και θέλουμε να ζοριστούμε για να πετύχουμε στον τομέα που μας ενδιαφέρει και όχι να γίνουμε προγραμματιστές, λογιστές, υδραυλικοί ή ηλεκτρολόγοι απλά και μόνο για να βγάλουμε πολλά λεφτά! Μήπως τελικά αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος που προυποθέτει σύνεση και αυτοπειθαρχία; Λέω τώρα εγώ, μήπως;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Αγαπητέ, επαναλαμβάνεσαι τόσο συχνά που στο τέλος θα πιστέψουμε ότι το κάνεις για να πείσεις τον εαυτό σου. Κατάλαβέ το ότι πολύ καλά κάνεις και έχεις αυτήν την άποψη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να την θεωρήσουμε όλοι σωστή.

Δεν πρέπει να πιστέψει ή να θεωρήσεις τίποτα σωστό. Εγώ απλά εκφράζω μία άποψη και αν θες την υιοθετείς, αν όχι την πετάς στα σκουπίδια κατά την κρίση σου. Δεν νομίζω να εξανάγκασα κάποιον σε κάτι.

Στο παράδειγμα που έφερες, αν δεν σου αρέσει να τρέχεις, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τρέχεις 10 km τη μέρα από τα 15 για κανέναν λόγο. Απλά επειδή δεν το θες, δεν το γουστάρεις, το βαριέσαι, βγάζεις σπυριά βρε αδελφέ! Και δεν έχει καμιά θέση η αυτοπειθαρχία σ΄αυτό. Και ξέρεις γιατί; Γιατί αντί να τρέχεις μπορείς να κάνεις πχ κολύμπι που σου αρέσει με τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα.

Ο παραλληλισμός σου είναι άστοχος όπως και η αναλογία με την οποία τον συνδέεις αργότερα και αυτό γιατί το κολύμπι και το τρέξιμο ανήκουν στην ίδια κατηγορία, δηλαδή σε σωματικές ασκήσεις που αποφέρουν παραπλήσια οφέλη, ενώ η λογιστική με την φιλολογία δεν έχουν καμία σχέση. Το ένα είναι δουλειά που μπορεί να συντηρήσει ένα άτομο και μία οικογένεια εφόρου ζωής και το άλλο είναι στην χειρότερη ένα χόμπι ή στην καλύτερη εργασία για 25χρονο που μένει με τους γονείς και θέλει να βγάζει κανένα ψιλό για τα τσιγάρα και τους καφέδες. Και αυτό δεν είναι προσωπική άποψη, είναι η αντικειμενική πραγματικότητα της Ελλάδας του 2017.

Αυτοπειθαρχία δεν έχουν αυτοί που δεν κάνουν τίποτα όχι αυτοί που χτυπάνε τον κ..ο τους κάτω για να πετύχουν σ΄αυτό που τους αρέσει. Ξέρω ότι σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις αλλά προσπάθησε να δεις ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που επιλέγουν συνειδητά να γίνουν πχ κοινωνιολόγοι και να το παλέψουν και ας παίρνουν λιγότερα χρήματα από το αν επέλεγαν να γίνουν λογιστές (που θα μπορούσαν) και να τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια τους. Περίεργο ε; (ίσως και άρρωστο σύμφωνα με το σκεπτικό σου).

Η αυτοπειθαρχία είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, είναι η ικανότητα ενός ατόμου να ακολουθεί τα βήματα που χρειάζονται για την επίτευξη ενός στόχου, ασχέτως διάθεσης. Το αν έχεις λοιπόν αυτοπειθαρχία εξαρτάται πρωταρχικά από τους στόχους που έχεις θέσει. Το γράφω αυτό γιατί έχασες την ουσία αυτού που είπα και το παρεξήγησες. Αν ο στόχος σου είναι να σπουδάσεις φιλολογία τότε είσαι αυτοπειθαρχημένος όταν διαβάζεις κάθε μέρα για τις πανελλαδικές. Αν ο στόχος σου είναι να είσαι οικονομικά άνετος στην ζωή σου τότε θα γίνεις λογιστής ή υδραυλικός ή επιχειρηματίας ή κάτι άλλο, δεν θα γίνεις πάντως φιλόλογος. Αν θες να σπουδάσεις και φιλολογία και να είσαι οικονομικά άνετος τότε μάλλον θα μάθεις να κάνεις κάποια άλλη δουλειά αφού αποφοιτήσεις.

Αρκετοί στόχοι δρουν ο ένας αρνητικά προς την επίτευξη του άλλου ή είναι ακόμη και αμοιβαία αποκλειόμενοι. Το να σπουδάσεις φιλολογία ας πούμε δρα αρνητικά προς την επίτευξη της οικονομικής ανεξαρτησίας καθώς δεν σε εφοδιάζει με κάποιο προσόν που χρειάζεται η αγορά.

Ο καθένας λοιπόν πρέπει προτού κάνει οποιαδήποτε επιλογή, οφείλει να κάνει μια ρεαλιστική ιεράρχηση των στόχων που έχει στη ζωή του και μετά να κινηθεί ανάλογα. Αυτά ως προς επεξήγηση του γιατί δεν συμφωνώ με απόψεις "κάνε ότι σ'αρέσει κι έχει ο Θεός".

Και όχι ασφαλώς και δεν περνάς το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας σου κάνοντας πράγματα που δεν θέλεις. Αν είσαι πχ φιλόλογος μπορεί να πάρεις κάποια μαθήματα μέσα στην εβδομάδα ως Β ανάθεση για να καλύψεις το πρόγραμμά σου αλλά ο κύριος όγκος της δουλειάς σου θα είναι πάνω στο αντικείμενο που αγαπάς. Δεν είναι δυνατόν να πετάξεις τη μισή ζωή σου στα σκουπίδια κάνοντας κάτι καταναγκαστικά. Δηλ. με το που φεύγεις από μια δουλειά που δεν σου λέει τίποτα, θα γυρίσεις τον διακόπτη στην ένδειξη της ευδιαθεσίας για να περάσεις την υπόλοιπη μέρα σου ή θα περιμένεις να πάρεις άδεια το καλοκαίρι όπου με τα πολλά χρήματα που έχεις αποταμιεύσει από μια δουλειά που δεν σου αρέσει, θα πας στις Μαλδίβες;΄Οχι βρε φίλε θα πάω στο χωριό μου αν δεν έχω πολλές οικονομίες και θα περάσω τέλεια!

Συγγνώμη ίσως έπρεπε να το διευκρινίσω, αλλά αναφερόμουν σε πραγματικές δουλειές όπου έχεις deadlines, αξιολογείσαι ανάλογα με την απόδοσή σου και τόσο ο μισθός σου, όσο και η ίδια σου η θέση είναι συνάρτηση της παραγωγικότητας σου, των ικανοτήτων σου και του νόμου της προσφοράς και ζήτησης. Δεν αναφερόμουν σε θέσεις κοινωνικής ελεημοσύνης όπως καθηγητές δευτεροβάθμιας όπου ζεις σε ένα τεχνητό περιβάλλον εκτός πραγματικότητας, είσαι μόνιμος και το αν θα κάνεις την δουλειά σου επαφίεται στην καλή σου θέληση. Ναι εκεί συμφωνώ μπορείς να κάνεις αυτό που σου αρέσει στο 100% των τεσσάρων ορών της μέρα που δουλεύεις.

Επίσης κανένας σώφρων άνθρωπος πέραν των εργασιομανών δεν δουλεύει σκληρά και αποταμιεύει για να τα σκάσει όλα σε ένα ταξίδι στις Μαλδίβες. Ο σκοπός της σκληρής εργασίας και της αποταμίευσης είναι να μεγιστοποιήσεις τον ελεύθερο χρόνο σου, δηλαδή είτε να μαζέψεις αρκετά χρήματα ώστε να μην χρειαστεί να δουλέψεις άλλο μετά τα 40 σου ας πούμε, είτε να μπορείς να κάνεις μια εργασία που να πληρώνει αρκετά την ώρα ώστε να χρειάζεται να δουλεύεις πολύ λίγες ώρες. Οι άνθρωποι που εργάζονται σκληρά για να βγάλουν χρήματα τα οποία δεν έχουν το χρόνο να απολαύσουν δεν έχουν σώας τας φρένας. Και φυσικά παρεξήγησες τα λεγόμενά μου αν νομίζεις ότι ισχυρίζομαι πως κάποιος πρέπει να κάνει αυτό το πράγμα.

Και κάτι άλλο ούτε τα παιδιά που συναναστρέφομαι ούτε εγώ τα βρήκαμε όλα έτοιμα και σε πληροφορώ ότι ζοριζόμαστε πάρα πολύ! Αλλά είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ και θέλουμε να ζοριστούμε για να πετύχουμε στον τομέα που μας ενδιαφέρει και όχι να γίνουμε προγραμματιστές, λογιστές, υδραυλικοί ή ηλεκτρολόγοι απλά και μόνο για να βγάλουμε πολλά λεφτά! Μήπως τελικά αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος που προϋποθέτει σύνεση και αυτοπειθαρχία; Λέω τώρα εγώ, μήπως;

Η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών της γενιάς μας δεν χρειάστηκε να δουλέψει μέχρι τα 18 ούτε για να φάει, ούτε για να ντυθεί, ούτε για να έχει σπίτι και θέρμανση, ούτε για να βγει έξω, ούτε για να πάει φροντιστήριο, καθώς όλα αυτά τα παρείχαν οι γονείς τους. Και έτσι όταν φτάνουν στο σημείο να διαλέξουν τι θα σπουδάσουν έχουν μια αρκετά ελλειπή ή διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Το αν εσύ και οι φίλοι σου ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία ή όχι είναι αδιάφορο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Ας μην το συνεχίσουμε λοιπόν περισσότερο και ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Είναι σαφές ότι βλέπουμε τη ζωή μέσα από άλλο πρίσμα και ότι ούτε εγώ μπορώ να σε πείσω (ούτε και το θέλω βέβαια) ούτε εσύ, εμένα. Ας προγραμματίσει ο καθένας τη ζωή του με όποιο σκεπτικό θέλει. Πάντως επειδή εδώ απλά εκφράζουμε τις απόψεις μας, καλό είναι να μην είμαστε δογματικοί ούτε να κουνάμε το δάχτυλο με τα λόγια μας σε όποιον πιστεύει κάτι διαφορετικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[κάποιος κάποιος]

Εγώ νομίζω θα ήταν αρκετά παράλογο να ακουλουθήσουν όλοι το πρώτο, ας πούμε, επάγγελμα σε αποκατάσταση γιατί θα γινόταν μάλλον γρήγορα το τελευταίο. Δεν υπάρχει δηλ ίχνος ορθολογισμού σε αυτό.

Τα υπόλοιπα που λέει ο Hack είναι ένα τυπικό κήρυγμα κατά της νεολαίας που πρέπει να απολογηθεί γιατί δεν δουλεύει από τα 12, των εργαζομένων που δήθεν είναι μοιραίο και σωστό να μην τους αρέσει η δουλειά τους, των εκπαιδευτικών που πάντα πρέπει να τους μισούμε για λόγους που έχουν να κάνουν με το ότι η εκπαίδευση δίνει εφόδια και φιλοδοξίες κοινωνικής ανόδου και ευημερίας κλπ.

Επίσης πρέπει να μπουν και άλλα πράγματα στην κουβέντα. Γιατί η διαρροή από τα προπτυχιακά είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη στα μεταπτυχιακά ? Μήπως γιατί η πιθανότητα να διαλέξεις κάτι που σου αρέσει είναι μεγαλύτερη στα μεταπτυχιακά ? Μήπως έχουν γεμίσει οι ΗΜΜΥ από παιδιά που δεν μπορούν να συνδέσουν 2 αντιστάσεις σε σειρά γιατί φοβούνται μην τους χτυπήσει το ρεύμα και δεν έχουν μεγαλύτερο εφιάλτη από το πρώτο πρώτο εργαστήριο που συναντάνε, στα Κυκλώματα ? Πήγαν πάντως στην καλή σχολή που οδηγεί σε δουλειά, αλλά σωστή επιλογή δεν το λες πως έκαναν

Δυστυχώς σε μια κατάσταση που σπουδάζουμε με όρους αποσύνδεσης πτυχίου-επαγγέλματος δεν υπάρχουν σίγουρες επιλογές. Καλό είναι λοιπόν να ακολουθεί κανείς τις κλίσεις του αλλά και να έχει εικόνα της αγοράς εργασίας. Πχ μόνιμος εκπαιδευτικός στο δημόσιο, δυστυχώς, δεν θα γίνει, πρέπει να το ξέρει. Και είναι δυστύχημα αυτό και όχι κάτι καλό για την κοινωνία γιατί επίθεση στους εκπαιδευτικούς είναι επίθεση στα παιδιά, τόσο απλό. Αλλά μια άποψη που τα θεωρεί ένοχα γιατί δεν δουλεύουν από τα 12 δεν κολλάει σε αυτό. Επίσης να ξέρει πως αν μιλάμε για 5ο πεδίο καλύτερα από εργασιακή προοπτική είναι τα ΛΟΧΡΗ και ότι εμπλέκει υπολογιστές στο επιχειρησιακό περιβάλλον αλλά αν του αρέσει κάτι άλλο να πάει για το άλλο και υπάρχουν πράγματα να ψάξει, να ειδικευτεί, να κυνηγήσει, skills να αποκτήσει και ενισχύσει κλπ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Και είναι δυστύχημα αυτό και όχι κάτι καλό για την κοινωνία γιατί επίθεση στους εκπαιδευτικούς είναι επίθεση στα παιδιά, τόσο απλό.

Τυπική αριστερή ρητορική. Εκτός τόπου, χρόνου και πραγματικότητας. Πραγματικά σιχαμερό να προτάσεις τα παιδιά ως ασπίδα σε όποιον βάλλει κατά της σαπίλας των εκπαιδευτικών.

Αλλά μια άποψη που τα θεωρεί ένοχα γιατί δεν δουλεύουν από τα 12 δεν κολλάει σε αυτό.

Ωραίο strawman.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[κάποιος κάποιος]

Τυπική αριστερή ρητορική. Εκτός τόπου, χρόνου και πραγματικότητας. Πραγματικά σιχαμερό να προτάσεις τα παιδιά ως ασπίδα σε όποιον βάλλει κατά της σαπίλας των εκπαιδευτικών.



Ωραίο strawman.

Διάβασε τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση και πες μου αν δεν λένε σαν στρεβλώσεις την μονιμότητα και το υψηλό ποσοστό παραμονής στην εκπαίδευση μέχρι μεγάλη ηλικία, πχ τα 18, αν δεν έχουν δηλ στόχο να διώξουν τα παιδιά από το σχολείο.

Το είχε σχολιάσει ωραία ο Κώστας Βίρβος το θέμα που συζητάμε για τα αίτια του μίσους προς τους εκπαιδευτικούς

https://www.youtube.com/watch?v=QcoHDMRRNPo

Επίσης δεν θα έπρεπε να σου επιτρέπεται από το forum να λες τέτοια πράγματα, είναι πολύ πέρα από το θεμιτό όριο διατύπωσης άποψης να βγαίνεις και να βρίζεις έτσι έναν ολόκληρο κλάδο που σε έκανε άνθρωπο ή να λες ότι τα παιδιά δεν κάνουν σωστές επιλογές γιατί τα είχαν ... εύκολα, δηλ δεν δούλεψαν από τα 12.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Διάβασε τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση και πες μου αν δεν λένε σαν στρεβλώσεις την μονιμότητα και το υψηλό ποσοστό παραμονής στην εκπαίδευση μέχρι μεγάλη ηλικία, πχ τα 18, αν δεν έχουν δηλ στόχο να διώξουν τα παιδιά από το σχολείο.

Το είχε σχολιάσει ωραία ο Κώστας Βίρβος το θέμα που συζητάμε για τα αίτια του μίσους προς τους εκπαιδευτικούς

https://www.youtube.com/watch?v=QcoHDMRRNPo

Ναι ακριβώς, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί που από τη μία μου δίδασκαν φανατικά θρησκευτικές δοξασίες και από την άλλη αριστερές ιδεοληψίες με κάνα άνθρωπο. Τι άλλο θα ακούσουμε σε τούτο δω το κόσμο.

Επίσης δεν θα έπρεπε να σου επιτρέπεται από το forum να λες τέτοια πράγματα, είναι πολύ πέρα από το θεμιτό όριο διατύπωσης άποψης να βγαίνεις και να βρίζεις έτσι έναν ολόκληρο κλάδο που σε έκανε άνθρωπο

Μπορώ να εκφέρω ότι άποψη θέλω για όποιον κλάδο θέλω, δεν έβρισα κανέναν ονομαστικά. Λέγεται ελευθερία του λόγου, αλλά προφανώς σαν γνήσιος αριστερός είσαι υπέρ της λογοκρισίας όπου δεν σου αρέσει αυτό που λέει κάποιος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[κάποιος κάποιος]

Ναι ακριβώς, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί που από τη μία μου δίδασκαν φανατικά θρησκευτικές δοξασίες και από την άλλη αριστερές ιδεοληψίες με κάνα άνθρωπο. Τι άλλο θα ακούσουμε σε τούτο δω το κόσμο.



Μπορώ να εκφέρω ότι άποψη θέλω για όποιον κλάδο θέλω, δεν έβρισα κανέναν ονομαστικά. Λέγεται ελευθερία του λόγου, αλλά προφανώς σαν γνήσιος αριστερός είσαι υπέρ της λογοκρισίας όπου δεν σου αρέσει αυτό που λέει κάποιος.

Ναι ναι, οι εκπαιδευτικοί φταίνε για τα θρησκευτικά.

Την πρόταση αύξησης της σχολικής διαρροής που είναι το ευαγγέλιο σας εσάς των νεοφιλελέδων ξέχασες να την σχολιάσεις. Καλό πράγμα να διώξουμε τα παιδιά απο το σχολείο ε ?

Επίσης σε κάθε πολιτισμένη χώρα υπάρχουν πράγματα που απαγορέυται να τα λες, είναι παράνομη πχ, στα χαρτιά έστω, η ρατσιστική ρητορική, δεν είναι ανάγκη να πεις κάτι ονομαστικό για να είναι παράνομο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ναι ναι, οι εκπαιδευτικοί φταίνε για τα θρησκευτικά.

Την πρόταση αύξησης της σχολικής διαρροής που είναι το ευαγγέλιο σας εσάς των νεοφιλελέδων ξέχασες να την σχολιάσεις. Καλό πράγμα να διώξουμε τα παιδιά απο το σχολείο ε ?

Έχω πει πολλάκις πως όσο λιγότερο χρόνο περνάνε τα παιδιά στα δημόσια σχολεία τόσο το καλύτερο. Καθόλου το βέλτιστο.

Επίσης σε κάθε πολιτισμένη χώρα υπάρχουν πράγματα που απαγορέυται να τα λες, είναι παράνομη πχ, στα χαρτιά έστω, η ρατσιστική ρητορική, δεν είναι ανάγκη να πεις κάτι ονομαστικό για να είναι παράνομο

Και το να μπορώ να είμαι ρατσιστής είναι μέρος της ελευθερίας του λόγου. Η απαγόρευση της ρατσιστικής ρητορικής δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πολιτικό όπλο της αριστεράς. Γιατί όπως βλέπουμε δεν ισχύει για όλους. Αν για παράδειγμα η ρατσιστική ρητορική σου έχει ως στόχο την γνωστή κοινωνική ομάδα "λευκός άντρας" τότε έχεις το ελεύθερο να πεις οτιδήποτε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.